داروی ریفاکسیمین در کنار داروی دیمن هیدرینات یکی از داروهای خوبی است که برای درمان و کنترل مشکلات ناشی از ابتلای افراد به بیماری اسهال مسافرین در افرادی با سن حداقل ۱۲ سال مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیماری اسهال مسافرین بیماری است که ممکن است به خاطر آلودگی بدن به باکتری‌هایی نظیر ( بیشتر) اشرشیا کولی (ای کولی) و یا استافیلوکوکوس اورئوس (که غالباً به شکل استفراغ جهنده روی می‌دهد) اتفاق بیفتد. کاربرد دیگر این دارو در افراد بزرگ سال کنترل و درمان بیماری سندرم روده تحریک پذیر (IBS) در حالتی است که علامت اصلی آن بروز اسهال باشد. همچنین از این دارو برای کاستن از ریسک کاهش عملکرد مغزی در افراد بزرگ سال مبتلا به نارسایی کبدی استفاده می‌شود. هنگامی که کبد دچار نقصان در عملکرد می‌شود، راندمان مغز فرد دستخوش این تغییر قرار گرفته و نمی‌تواند به وظایف روتین خود از جمله دفع مواد زاید و سمی از بدن کمک کند.این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکرشده، استفاده شود. در این مقاله به معرفی، چگونگی کارکرد و نکات طلایی حین مصرف این دارو می‌پردازیم.

اطلاعات مهم مربوط به داروی  ریفاکسیمین

موارد موجود بر روی کاتالوگ دارو شامل راهنماها و دستورالعمل‌های آن را با دقت مطالعه کرده و در مورد تمام مشکلات پزشکی، آلرژی و تمام داروهایی مورد استفاده خود به هر یک از ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی در این زمینه اطلاع دهید.

 

نگاهی به داروی ریفاکسیمین

نکاتی  که باید  قبل از استفاده از این دارو  بدانید

اگر شما به این دارو و یا داروی ریفامپین،  ریفابوتین، ریفاپنتین آلرژی دارید و یا موارد زیر را تاکنون تجربه کرده اید، نباید از این دارو استفاده کنید:

  • ابتلای به بیماری‌های کبدی؛
  • بروز اسهال همراه با تب؛ یا
  • اسهال آبکی یا خونی.

در حالتی که فرد باردار باشد و یا کودک خود را با شیر مادر تغذیه کند باید در این زمینه به پزشک خود اطلاع دهد. همچنین استفاده از این دارو برای افراد زیر ۱۲ سال مورد تأیید نیست و توصیه نمی‌شود.

نحوه مصرف داروی ریفاکسیمین

داروی ریفاکسیمین را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. این دارو  را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر  توصیه شده مصرف نکنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو با غذا یا بدون غذا مصرف می‌شود. روش‌های استفاده مختلفی برای این دارو وجود دارد: اگر از این دارو برای کنترل و درمان بیماری اسهال مسافرین استفاده شود، دستور تجویز سه روز است ولی اگر هدف درمان بیماری سندرم روده تحریک پذیر ( IBS) باشد، مدت استفاده از این دارو دو هفته است. برای دست یابی به بهترین نتایج فرد استفاده کننده از این دارو باید به دقت به راهنمایی‌هایی ارائه شده توسط پزشک معالج خود عمل کند.

به یاد داشته باشید این دارو درمان خوبی برای بیماری‌هایی نظیر سرماخوردگی و آنفلوانزا نیست، همچنین استفاده نامنظم از این دارو می‌تواند خطر پایدار و مزمن شدن عفونت‌ها در بن را دو چندان کند از این حتی اگر در حین استفاده از این دارو احساس بهبودی و سلامت کردید، استفاده از دارو را قطع نکرده و به درمان با ای دارو در طول دوره تجویز شده ادامه دهید. همچنین حتی اگر فرد دیگری علائمی شبیه به بیماری شما داشت از به اشتراک گذاری این دارو با وی اجتناب نمائید چون این تجویز خودسر می‌تواند باعث بروز اثرات گاها منفی در دیگر افراد شود. اگر نشانه‌های ابتلا به اسهال مسافرین یا سندرم روده تحریک پذیر بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت بهبود نیافت، یا اگر در حین استفاده از ریفاکسیمین حال فرد بدتر شد، نیاز است که وی در این زمینه به پزشک خود مراجعه نماید. این دارو تمامی باکتری‌های مولد اسهال مسافرین را درمان و کنترل نمی‌کند و کاربرد مهم آن در کنترل باکتری ‌ای کولی است. داروی ریفاکسیمین باید در دمای اتاقی به ‌دور از گرما و رطوبت نگهداری شود.

چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟

به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریبا موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید . برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.

اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنم، چه اتفاقی می افتد؟

با مراقبت های پزشکی اورژانس ، تماس بگیرید.

در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟

داروهای آنتی بیوتیک می‌توانند باعث اسهال شوند که همچنین ممکن است نشانه عفونت جدید باشد. اگر فرد مبتلا به اسهال آبکی یا خونی است، نیاز است که قبل از استفاده از داروهای ضد اسهال با پزشک خود در این زمینه مشورت کند.

 

عوارض جانبی داروی ریفاکسیمین

اگر شما نشانه هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند : راش پوستی یا کهیر ( با یا بدون تب یا درد مفاصل ) ؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو ، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.  اگر فرد موارد زیر را مشاهده کرد باید فورا به پزشک مراجعه نماید:

  • درد شدید معده، اسهال آبکی یا خونی (حتی اگر چند ماه پس از آخرین دوز استفاده شده این مورد رخ دهد).
  • تب؛ یا
  • نشانه‌های جمع شدن مایعات در اطراف معده مانند افزایش سریع وزن، معده درد و نفخ، بروز مشکل در هنگام تنفس و همچنین در هنگام خوابیدن.

داروی ریفاکسیمین

عوارض جانبی کمتر جدی  این دارو شامل موارد زیر است:

  • بروز تورم در دستان یا پاها.
  • حالت تهوع؛
  • سردرد، سرگیجه؛
  • خستگی؛ یا
  • غیر طبیعی عملکرد کبدی در آزمایشات.

این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد  دیگری  ممکن است رخ  دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت  مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.

 

چه داروهایی مصرف این دارو را تحت تاثیر قرار می دهند؟

از آنجا که ممکن است داروهای دیگری با این دارو تداخل داشته باشند، به پزشک خود در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید، به ویژه موارد زیر را اطلاع دهید:
  • سیکلوسپورین؛
  • کتوکنازول؛
  • استفاده از یک آنتی بیوتیک نظیر اریترومایسین یا کلاریترو مایسین؛
  • یک رقیق کننده خون (مانند وارفارین، کومادین، جانتوون)؛
  • استفاده از یک داروی برای درمان مشکلات ویروسی نظیر ریتوناویر و ساکیناویر یا
  • داروهای استفاده برای درمان بیماری قلبی یا برای غلبه بر بیماری فشار خون مانند آمیو دارون، وراپامیل و کوئیندین.
این فهرست تمام عوارض احتمالی این دارو نیست. ممکن است داروهای دیگری با این دارو تداخل داشته باشند. این داروها شامل داروهای تجویزی یا داروهای مصرفی بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی است. با پزشک خود در مورد تمام داروهای مصرفی فعلی خود و یا داروهایی که شروع و یا متوقف کرده اید، مشورت کنید.

اطلاعات بیشتر در مورد داروی ریفاکسیمین

علاوه بر مواردی که در مطلب بالا گفته شد فراموش نکنید که این دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروی خود را به خصوص بدون تجویز پزشک با شخص دیگری به اشتراک نگذارید چون این کار می‌تواند باعث ایجاد علائم گاها خطرناکی در فرد شود و علاوه بر این از این دارو فقط با تجویز پزشک استفاده کنید. منبع این مقاله: drugs.com این مقاله به‌طور اختصاصی توسط امین ظهورتبار از گروه نویسندگان مجله قرمز ترجمه‌ و تألیف شده است.