مسمومیتهای مواد غذایی از مواردی هستند که ممکن است تبدیل به معضلی همه گیر (اپیدمی) و یا طغیان شوند. در طی یک طغیان بیماریهای مختلف ناشی از غذا، مراکز بهداشت شهرستان (اعم از تیم بهداشت عمومی و بهداشت محیط به عنوان هماهنگ کننده اصلی بین شرکای بهداشت عمومی) برای تشخیص شیوع، اندازه و اندازه آن و تعیین منبع آن عمل میکند. مسئول فعال در زمینه بهداشت عمومی، شیوع بیماری را برای کنترل آنها مورد بررسی قرار میدهند، بنابراین بیشتر مردم در این طغیان ناشی از غذا، بیماری نمیشوند و یاد میگیرند که چگونه از وقوع طغیانی مشابه در آینده جلوگیری کنند.
طغیانهای چندگانه مسمومیتهای مواد غذایی
تعریف طغیان ناشی از مسمومیتهای مواد غذایی چیست؟ هنگامی که دو یا چند نفر به یک بیماری مشابه مبتلا میشوند و تحقیقات نشان میدهد که آنها از در اثر مصرف غذا یا نوشیدنی آلوده یکسان به این بیماری مبتلا شدهاند، این رویداد نشان دهندهی یک طغیان ناشی از (بیماری) مسمومیتهای مواد غذایی است ( مواد غذایی آلوده ممکن است باعث سه شکل از ناخوشی و بیماری شوند: مسمومیت، عفونت و مسمومیت – عفونت (توکسیکو اینفکشن، ولی در اینجا برای سادگی مطلب تنها از عبارت مسمومیت مواد غذایی نام برده میشود).
در سال ۲۰۱۵، CDC هر هفته بین ۱۷ تا ۴۰ مسمومیت غذایی احتمالی یاخوشههای مربوطه به آن را تحت نظارت قرار داد و بیش از ۱۹۵ خوشه چندتایی طغیان را مورد بررسی قرار داد. این تحقیقات منجر به شناسایی وسایل نقلیه تأیید شده یا مشکوک انتقال انواع غذاها از قبیل مرغ، گوشت ، قارچ، پنیر، بستنی، کره خرچنگ، خیار و تن یخ زده خام شد.
بررسی طغیانهای ناشی از بیماریهای ناشی از مسمومیتهای مواد غذایی
هنگامی که یک طغیان بیماریهای ناشی از غذا شناسایی میشود، مقامات بهداشت عمومی و مقامات نظارتی به سرعت اطلاعات خود را جمع آوری میکنند تا معلوم شود چه عاملی باعث این طغیان شده است، بنابراین میتوانند اقدامات مقتضی را انجام دهند تا از بیمار شدن افراد بیشتری جلوگیری کنند. در طی یک تحقیق، مقامات بهداشتی سه نوع داده راجمع آوری میکنند: اپیدمیولوژیک، ردیابی و آزمایشهای مربوط به مواد غذایی و محیطزیست. مقامات بهداشتی همه این نوع دادهها را با یکدیگر مقایسه میکنند تا سعی در یافتن منبع احتمالی طغیان آن داشته باشند. آنها اقداماتی، مانند هشدار عمومی را زمانی که اطلاعات روشن و قانع کنندهای وجود دارد که بیماری را به یک غذای آلوده مرتبط است را انجاممیدهند.
مراقبت و گزارش
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری دارای سابقهای طولانی از دریافت گزارشهای مربوط به طغیان بیماریهای (ناشی از غذا و…) از بخشهای محلی و دولتی است. مقامات دولتی و محلی بهداشت عمومی بررسی همه طغیان بیماریهای ناشی از غذا را بررسیمیکنند. CDC مختصات مواردی را که شامل چند حالت هستند را بررسی میکند؛ چنین شیوعی معمولاً در اثر مواد غذایی آلوده است که به طور گستردهای در بسیاری از کشورها توزیع میشود. دادههای گزارش شده به CDC برای هر طغیان شامل تعداد موارد بیماری، بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر ناشی از مسمومیت یا عفونت است. پاتوژن ها، سموم و مواد شیمیایی موجب بیماری میشوند؛ غذای مضر؛ تنظیمات آماده سازی و مصرف مواد غذایی؛ عوامل مؤثر در آلودگی مواد غذایی هستند.
نظارت و گزارش بیماری طغیان و شیوع بیماریهای ناشی از غذا بینشهای ارزشمندی را در مورد عوامل و غذاهایی که باعث بیماری و مواردی که در آن آلودگی رخ میدهد، فراهممیکند. دانستن بیشتر در مورد غذاها، میکروبها و مواردی که در آن شیوع بیماریهاافزایش مییابد، باعث درک ما از تأثیر آن بر سلامت انسانها و اولین گام در جهت پیشگیری از بیماری و متعاقبان موارد مرگ و میر ناشی از بیماری است.
حل طغیانهای مسمومیتهای مواد غذایی و هدف از آن
هدف نهایی برای سلامت عمومی، نه تنها توقف طغیان انواع بیماریها است، بلکه از ابتلا بهآنها جلوگیری میکند. نتایج دراز مدت تحقیقات در مورد شیوع و تحقیقات اضافی بایدبرشیوه های بهبود در صنعت، مقررات و اجرای قویتر توسط سازمانهای نظارتی ایالات متحده و درک بهتر مصرف کنندگان باشد، که این امر باید تعداد بیماریهای در اثر مصرف غذا را که رخ میدهد را کاهش دهد.
منبع: CDC
این مقاله توسط مجله قرمز به صورت اختصاصی، ترجمه و تالیف شده است. در صورتی که این مطلب، برای شما مفید بود، لطفاً نظرات، انتقادات و موضوعات مورد علاقه پیشنهادی خود را با ما به اشتراک بگذارید.