ربات پافر (Puffer) یک ربات تغییر شکل دهنده اوریگامی است که شانس جدیدی را برای بیشتر شناختن مریخ برای ما به ارمغان خواهد آورد. ناسا مریخ نورد کنجکاو (کاوشگر Curiosity یا همان Mars Curiosity) را مجهز به آرایه تحسین برانگیزی از ابزارهای علمی نمود، اما ابعاد وسائل متصل شده به این ربات و قیمت ۲٫۵ بیلیون دلاری آن، به اپراتورهای این ربات دلیلهای فراوانی برای پیشگیری از مخاطراتی میکند که ممکن است ماموریت آن را به خطر اندازد. جای شرم دارد زیرا سطح مریخ بسیار ناهموار بوده و سطوحی غار مانند با تخته سنگهای پهن دارد که سبب شده است زمین شناسان سیارهای، آن را زمین هرج و مرج بنامند. از این رو رباتهای بزرگ و گران قیمتی همانند کاوشگر Curiosity نمیتوانند برای دستیابی به آن، ریسک کنند. به همین خاطر است که آزمایشگاه Jet Propulsion ناسا، ربات پافر (Puffer) را ساخته است. با مجله قرمز همراه باشید تا درمورد این دستاورد جدید و هیجان انگیز که آینده جدیدی را برای انسانها رقم میزند، بیشتر بدانید.
ربات پافر چیست و چه کاری انجام میدهد؟
پافر مخفف عبارت انگلیسی Pop-up Flat Folding Explorer Robot بوده و آخرین ربات اوریگامی تولید شده توسط آزمایشگاه ناسا است. JPL قبلاً با پنلهای خورشیدی تاشو نیز بر اساس هنر ژاپنی تا کردن کاغذ (اوریگامی) آزمایش انجام داده بود. حال، این هنر را برای رباتهایی با اندازه تلفنهای همراه هوشمند استفاده میکند. ربات پافر نمیتواند تواناییهای علمی کاوشگرانی همانند کاوشگر Curiosity یا کاوشگر پیشین آن، یعنی کاوشگر Mars 2020 را داشته باشد. اما میتواند تغییر شکل دهد که آن را قادر به حرکت در شیبهای بسیار شدید کرده و حتی از برآمدگیهایی که برای رباتهای بزرگتر، کوچک است نیز میتواند عبور کند. این موضوع برای کاوش در سطح سیاره سرخ (مریخ) بسیار حیاتی است زیرا بخشهایی که غنی از نکات علمی هستند، ممکن است سختترین محل برای دستیابی توسط رباتها باشد.
جاکو کاراس (Jaakko Karras) از اعضای بخش رباتیک JPL میگوید:
مریخ از غار، تیوبهای گدازهای، برآمدگیهایی با شیب شدید و سنگهای معلق تشکیل شده است که سبب مضر بودن سطح آن برای کاوشگرانی میشود که چندین بیلیون دلار هزینه ساخت آنها است.
دو سال پیش، این موضوع کاراس را وادار کرد تا شروع به تلاش برای ساختن ربات پافر کند. این ربات کوچک تنها ۷ سانتی متر قد و ۵٫۳ اونس وزن دارد. وزن ربات پافر تنها اندکی کمتر از وزن یک توپ بیلیارد است. علاوه بر آن، هزینهی ساخت آن به جای بیلیونها دلار، چندین میلیون دلار است که سبب مقرون به صرفه شدن آن در دنیای رباتهای کاوشگر میشود. دو چرخ در ربات پافر تعبیه شده که شاسی بُرد مدار آن را در بر میگیرد. ساختار اوریگامی مانند این ربات، سبب میشود چرخهای آن امکان تا شدن به سمت درون را داشته باشند که به ربات پافر سطحی مسطح میبخشد و ظاهر آن را شبیه خرچنگ نعل اسبی میکند.
ربات پافر هنوز در دست توسعه است. نسخههای آیندهی این ربات، مجهز به دوربین کوچک و یک چراغ قوه خواهد بود. در حال حاضر JPL با شرکت Distant Focus Corporation که یک شرکت نوری در ایلینوی است، درحال همکاری بر روی یک میکروسکوپ است. این میکروسکوپ اندازه یک حبه قند بوده و میتواند به سطح زیرین ربات پافر متصل شود و تصاویری از خاک مریخ را در حین کاوش آن، ثبت کند.
ابزاری که بر روی یک روبات پافر استفاده میشوند، نمیتواند با تواناییهای یک کاوشگر رقابت کنند. اما این موضوع، مشکلی ایجاد نمیکند زیرا ربات پافر درواقع خودش یک ابزار محسوب میشود. کاراس پیش بینی میکند که ارسال یک کاوشگر و تقریباً ۱۰ عدد ربات پافر در یک ماموریت دست جمعی میتواند مناسب باشد؛ که در آن رباتهای پافر به درون شکافها وارد میشوند و مقداری از خاک آن قسمت را برای کاوشگر باز میگردانند.
ربات پافر میتواند بیپروا زندگی کند: مفصلهای تاشوی آن نه تنها آن را قادر به قرار گرفتن در فضاهای کوچک میکند، بلکه سبب میشود بدون آسیب دیدن، از فضایی سقوط کرده و بر روی سطح دیگر فرود آید (درست همانند یک گربه). کاراس در این مورد میگوید:
ویژگی گربه-مانند ربات پافر، موردی است که امیدواریم از آن بهره ببریم و بتوانیم آنها را روی صخرهها به حرکت واداریم به جای آنکه دور صخره حرکت کنیم.
ربات پافر اندکی همانند یک گوپرو (GoPro) در کاوشهای فضایی است. طراحی این ربات، منعکس کنندهی حرکت به سمت مینیاتوری شدن در صنعت این تکنولوژی است. هرچه گجتها کوچکتر شوند، میتوانند محلهای بیشتری را کاوش کنند. کاراس در این مورد میگوید:
هرچه تلاش کنیم تا بدنهای مناسبتری برای رباتها بسازیم، اطلاعات بهتری از سطح مریخ به دست خواهیم آورد. داشتن رباتی همانند ربات پافر به ما انعطاف بیشتری برای انطباق با آنچه ممکن است با آن مواجه شویم را میدهد.
ناسا درحال حاضر ربات پافر را در سیاره زمین بر روی زمینی مضر مورد بررسی و آزمایش قرار داده که شامل یک زمین آتشفشانی در آنتاریکا هم میشود. کاراس اذعان کرده است که آزمایشهای آینده بر روی نواحی قطبی سیاره هم متمرکز خواهد شد که در آن زمین شناسان میتوانند تعداد بسیاری ربات پافر را برای مشاهده نحوه گذران آنها، پیاده سازی کنند. انتظار میرود که این رباتها به مدت چندین ماه دوام بیاورند و هزینه بسیار کمتری نسبت به یک تیم تحقیقاتی انسانی نیاز داشته باشند. اما هدف حقیقی، ماموریت Mars 2020 است. کاراس میگوید که تیم او قصد دارد گروهی از رباتهای کوچک را مورد بررسی قرار داده و برای سفر به مریخ با کاوشگر اصلی آماده کنند.
“این فرصتی مناسب برای ربات پافر برای مسافرت به مریخ خواهد بود.”
- نظر شما درمورد این دستاورد جدید ناسا برای اکتشاف بیشتر درمورد مریخ چیست؟ آیا امیدی به زندگی آینده انسان بر روی مریخ دارید؟ دیدگاههای خود را با قسمت علمی و فناوری مجله قرمز به اشتراک بگذارید.
- اگر به ناسا و دستاوردهای آن علاقه دارید، شاید مایل باشید مقاله مجله قرمز درمورد استفادهی ناسا از نرم افزار هوش مصنوعی برای تشخیص و ثبت تصاویر فورانهای آتشفشانها را نیز مورد مطالعه قرار دهید.
ترجمه اختصاصی مجله قرمز از مقالهی Margaret Rhodes
منبع: wired