پرومتازین در یک گروه از داروها به نام فنوتیازین ها قرار دارد. این دارو با تغییر اعمال مواد شیمیایی در مغز شما کار می‌کند. پرومتازین همچنین به عنوان یک آنتی هیستامین عمل می‌کند. این دارو باعث بلوکه شدن اثرات هیستامین شیمیایی که به طور طبیعی در بدن شما وجود دارد، می‌شود.
اطلاعات مهم مربوط به شربت پرومتازین
پرومتازین برای درمان علائم آلرژی مانند خارش، آبریزش بینی، عطسه، خارش چشم یا آبریزش از چشم، کهیر و جوش خارش پوست استفاده می‌شود. همچنین مانع از بیماری حرکات معده، و درمان حالت تهوع و استفراغ و درد بعد از عمل جراحی می‌شود. از این دارو همچنین به عنوان یک آرام بخش یا خواب کمک استفاده می‌شود.
پرومتازین در درمان علائم آسم، ذات الریه یا عفونت‌های دستگاه تنفسی تحتانی استفاده نمی‌شود.
اگر شما کشش و یا حرکات غیر قابل کنترلی در چشم، لب، زبان، صورت، بازوها، و ساق پا خود مشاهده کردید، استفاده از پرومتازین را متوقف و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. این علائم می‌تواند نشانه اولیه از عوارض جانبی خطرناک است. پرومتازین باید به کودکان زیر ۲ سال داده نشود. پون این دارو می‌تواند باعث مشکلات تنفسی شدید یا مرگ در یک کودکان کم سن و سال شود. با دقت دستورالعمل دکتر خود را زمانی که مورد دادن این دارو به یک کودک در هر سنی دنبال کنید.
این دارو ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.
از مصرف الکل یا نوشیدنی‌های الکلی اجتناب کنید. چون مصرف هم زمان این نوشیدنی‌ها با این دارو می‌تواند باعث افزایش بعضی عوارض جانبی پرومتازین شود.
ممکن است داروهای دیگری با این دارو تداخل داشته باشند. به پزشک خود در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید اطلاع دهید. این داروها شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه، ویتامین‌ها، و محصولات گیاهی است. هرگز یک داروی جدید را بدون اطلاع به پزشک خود، شروع نکنید. به دکتر یا هر مراقب سلامت شما، در مورد تمام داروهای مصرفی فعلی خود و یا داروهایی که شروع و یا متوقف کرده‌اید ، اطلاع دهید.
نکاتی که باید قبل از استفاده از داروی پرومتازین بدانید
داروی پرومتازین را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. دکتر شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما را برای اطمینان برای گرفتن بهترین نتایج، تغییر دهید.
این دارو را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر توصیه شده مصرف نکنید. این دارو اغلب در زمان خواب یا قبل از غذا مصرف می‌شود. برای بیماری مسافرین، این دارو معمولاً در عرض ۱ ساعت قبل از سفر مصرف می‌شود. هنگامی که برای عمل جراحی استفاده می‌شود، پرومتازین معمولاً شب قبل از جراحی مصرف می‌شود.
اینکه شما در چه زمان‌هایی از این دارو مصرف کنید و زمان مصرف دوزی از این دارو، بستگی به شرایط تحت درمان شما دارد.
سوسپانسیون(مایع) خوراکی این دارو را قبل از اندازه گیری و مصرف، تکان دهید.
داروی مایع را با سرنگ دوز، و یا با یک قاشق های خاص اندازه گیری دوز و یا فنجان پزشکی، اندازه گیری کنید.
اگر شما یک دستگاه دوز های اندازه گیری را نداشته باشند، از یک داروساز آن را درخواست کنید. اگر کودک در حال استفاده از این دارو است، اگر کودک شما دچار هر گونه تغییر در وزن شد به پزشک خود اطلاع دهید.
دوز پرومتازین در کودکان بر مبنای وزن است، و هر گونه تغییردر دوز مصرفی ممکن است دوز فرزند شما را تحت تأثیر قرار دهد. مصرف این دارو ممکن است باعث نتایجی غیر معمول در بعضی از تست‌های به خصوص (مانند تست ادرار) شود.به پزشک معالج خود در مورد دارویی که استفاده می‌کنید، اطلاع دهید.
این دارو را در دمای اتاق، دور از رطوبت، گرما، و نور آفتاب نگهداری کنید.
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنم، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از ممکن است شامل رفلکس بیش از حد فعال بدن، از دست دادن هماهنگی در حرکات، خواب آلودگی شدید و یا ضعف، غش، اتساع مردمک، تنفس ضعیف و یا کم عمق، یا تشنج باشد.
در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
این دارو ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند و باعث تاری دید شما شود. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز به تمرکز و هوشیاری و دید واضح دارد، مراقب باشید. اجتناب از نوشیدن الکل در حین مصرف این دارو. الکل می‌تواند اثرات جانبی ناشی از این دارو را بدتر کند. اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور خورشید و یا تخت و حمام آفتاب برای برنزه شدن. پرومتازین می‌تواند باعث تسهیل آفتاب سوختگی در شما شود. پوشیدن لباس‌های محافظ و استفاده از کرم ضدآفتاب (SPF 30 یا بالاتر) در زمانی که شما خارج از منزل برای پیشگیری از این امر توصیه می‌شود.
عوارض جانبی شربت Phenergan
اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به داروی اکسی بوتینین مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
اگر موارد زیر را داشتید، مصرف این دارو را متوقف کرده و به پزشک خود اطلاع دهید :
- خواب آلودگی شدید، تنفس ضعیف و یا کم عمق؛
- احساس سرگیجه، مانند شما ممکن است غش کنید؛
- گیجی، بی قراری، توهم، کابوس؛
- تشنج؛
- ضربان قلب سریع یا آهسته.
- یرقان (زردی پوست و چشم).
- حرکات کنترل نشده در صورت شما (جویدن لب، اخم، حرکت زبان، چشمک زدن یا حرکت چشم)؛
- کبودی پوست یا خونریزی (خونریزی از بینی، خونریزی لثه)؛
- ضعف ناگهانی و یا احساس ناخوشی، تب، لرز، گلودرد، زخم دهان، لثه‌ها قرمز و متورم، مشکل در بلع.
- واکنش شدید سیستم عصبی مانند بسیار سفت شدن (سفت و سخت) عضلات، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا ناهموار، لرزش، احساسی مثل شما ممکن است بیهوش شوید.
عوارض جانبی مانند گیجی و خواب آلودگی شدید ممکن است به احتمال زیاد در افراد مسن رخ دهد.
عوارض جانبی شایع این دارو شامل:
- خواب آلودگی، سرگیجه؛
- شنیدن صدای زنگ در گوش شما؛
- دوبینی؛
- احساس عصبی بودن؛
- خشکی دهان؛
- احساس خستگی، مشکلات خواب (بی خوابی).
این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد دیگری ممکن است رخ دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.
چه داروهایی پرومتازین را تحت تاثیر قرار می دهند؟
داروهای مصرفی برای درمان سرماخوردگی یا داروی مصرفی برای درمان آلرژی، آرام بخش‌ها، داروهای ضد درد مخدر، قرص‌های خواب آور، شل کننده‌های عضلانی، و داروهای مصرفی برای درمان صرع، افسردگی یا اضطراب می‌تواند با پرومتازین تداخل ایجاد کرده و باعث مشکلات پزشکی یا افزایش عوارض جانبی این دارو شود. اگر شما به طور منظم در حال استفاده از هر یک از این داروها هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
همچنین به پزشک خود اگر شما در حال استفاده از هر یک از داروهای زیر هستید، بگویید:
- لیتیوم (Eskalith، Lithobid)؛
- آتروپین (Atreza، سال-تروپین)، بلادونا (Donnatal، و غیره)، بنزتروپین، دیمن هیدرینات (Dramamine)، methscopolamine (Pamine)، و یا اسکوپولامین (Transderm)؛
- داروهای ضد فشار خون مانند گوانادرل (Hylorel)، guanethidine (Ismelin)، پروپرانولول (ایندرال)، و ….
- رقیق کننده های خون مانند وارفارین (کومادین)؛
- گشاد کننده‌های برونش مانند ایپراتروپیوم (آترو ونت) و یا تیوتروپیوم (Spiriva)؛
- داروهای مصرفی برای مشکلات مثانه یا ادرار مانند اکسی بوتینین (Ditropan، Oxytrol)، سولیفناسین (Vesicare)، و ….
- یک مهار کننده MAO مانند ایزوکاربوکسازید (Marplan)، ترانیل سیپرومین (Parnate)، فنلزین (ناردیل)، و یا سلجیلین (Eldepryl، Emsam)؛
- داروهای مصرفی برای درمان بیماری پارکینسون، سندرم پای بی قرار، یا تومور غده هیپوفیز (پرولاکتینوما)؛
- داروهای مصرفی برای درمان زخم معده و یا سندرم روده تحریک پذیر، مانند dicyclomine (Bentyl)، glycopyrrolate (Robinul)، هیوسیامین (Anaspaz، Cystospaz، Levsin، و غیره)، mepenzolate (Cantil)، و یا propantheline (Banthine).
ممکن است داروهای دیگری با این دارو تداخل داشته باشند. به پزشک خود در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید اطلاع دهید. این داروها شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه، ویتامین‌ها، و محصولات گیاهی است. هرگز یک داروی جدید را بدون اطلاع به پزشک خود، شروع نکنید. یک لیست از تمام داروهای استفاده می‌کنید تهیه کنید و این لیست را به هر پزشک یا دیگر ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی، ارائه دهید.
منبع: drugs.com
این مقاله توسط مجله قرمزبه صورت اختصاصی، ترجمه شده است. در صورتی که این مطلب، برای شما مفید بود، لطفاً نظرات، انتقادات و موضوعات مورد علاقه پیشنهادی خود را با ما به اشتراک بگذارید.