حرف تعریف The در زبان انگلیسی چه زمانی می آید چه زمانی نه

استفاده از حرف تعریف The در زبان انگلیسی یکی از مواردی ست که هم برای گوینده و هم برای مخاطبش، فهم مطلب را آسان‌تر می‌کند و چه بسا بدون استفاده از حرف تعریف The یکسری اشتباهات مفهومی‌ نیز پدیدار گردد. در این مقاله از سری مقاله‌های آموزش زبان انگلیسی، قصد داریم به این ساده‌ترین و مهم‌ترین مطلب در زبان انگلیسی بپردازیم. یعنی حرف تعریف The

تلفظ حرف تعریف The :

تلفظ این واژه در زبان انگلیسی با استفاده حروف نمادین لاتین به صورت T͟Hə   است و گاهی Thee

یعنی دو نوع تلفظ برای حرف تعریف The داریم.

نوع اول :  اگر حرف تعریف The قبل از کلمه‌ای بیاید که با حروف بی‌صدا آغاز شود،  به صورت( دِ ) تلفظ می‌شود.   برای مثال The Book   یا The Window

نوع دوم :  اگر واژه‌ای که بعد از  The می‌‌آید با حروف صدادار شروع شود به صورت ( دی ) تلفظ می‌شود . برای مثال :  The Apple  یا The Interesting Articles

می‌توانید با گوش دادن به صوت زیر، تفاوت این دو نوع تلفظ را متوجه شوید:

اما گاهی نیز برخی واژه ها هستند که ظاهراً  با حروف بی‌صدا شروع می‌شوند مثل Honest  یا Hour  ولی حرف بی‌صدای اولشان تلفظ نمی‌شود.  گویی در اینجا اصلا حرف  H  وجود ندارد و فقط نوشته می‌شود. چیزی شبیه به واژه‌ی (خواهر) در زبان فارسی که ( واو ) در آن نوشته می‌شود اما خوانده نمی‌شود،  در ایجا هم همینطور است. یعنی H  نوشته می‌شود اما خوانده نمی‌شود . بنابراین وقتی این واژه ها همراه با حرف تعریف The  بیایند جز حروف صدادار محسوب می‌شوند و The  به صورت نوع دوم تلفظ می‌گردد.

•  کاربرد حرف تعریف The

یادتان باشد که حرف تعریف The  همیشه قبل از یک اسم می‌آید. این اسم میتواند یک موضع باشد یا صف و موصوف. فرقی نمیکند اما به هر حال جز اسامی رده‌بندی می‌شود.  اسمی‌ که ما آنرا می‌شناسیم. خاص است. ویژه است. اسمی که مثلا یا همین الان یا همین چند روز پیش یا شاید ماه پیش در موردش صحبت شده و ما از آن  شناخت پیدا کرده‌ایم. یا حتی اسمی که از بچگی آنرا میشناسیم و برای هر دو طرف صحبت آشناست. و چه بسا برای همه‌ی آدمها آَشنا باشد.

در چنین مواردی،  از حرف تعریف The  برای بیان این چنین اسامی‌ استفاده می‌کنیم.

مثلا من به شما می‌گویم: ( دیروز خواهرم یک ماشین خرید.) در جمله‌ی شما بار اول است که نام ماشین را می‌شنوید اما اگر بازهم در مورد آن ماشین صحبت کنم،  از اینجا به بعد ما یک ماشین آشنا داریم میدانیم که ماشین مال خواهر من است و در نتیجه هر وقت بخواهیم از آن ماشین صحبت کنیم از حرف تعریف The  استفاده می‌‌کنیم.

نام‌آشنا بودن یک اسم باعث می‌شود حرف تعریف The  به آن بچسبد. مثلا اگر بگوییم (کره‌ی زمین) یعنی داریم از چیزی صحبت می‌کنیم که همه‌ی ما می‌دانیم چیست.  یک واژه‌ی نام‌آشناست برای همگان. در نتیجه از همان جمله‌ی اول از حرف تعریف The  برای بیان آن استفاده می‌کنیم و نیاز نیست ابتدا آن را برای مخاطب تعریف کنیم و بعدا از حرف تعریف The  استفاده نماییم.

یکی از مشکلاتی که در استفاده از حرف تعریف The  برای افراد پیش می‌آید این است که چرا گاهی The می‌ آید چرا گاهی نمی‌‌آید. اگر بتوانید این قضیه‌ی نام‌آشنا بودن  را با خودتان کمی‌ حلاجی کنید، به راحتی تشخیص خواهید داد که چه مواقعی از این حرف استفاده نمایید و چه مواقعی نه. در ادامه بیشتر متوجه خواهید شد.

• کاربرد دیگر حرف تعریف The

مورد بعدی که از حرف The  برای اولین بار در یک صحبت استفاده می‌کنیم این است که بخواهیم یک نام خاصی یا حالت خاصی را،  و یا به طور کلی یک موضوع خاصی را تشریح کنیم و به مخاطب بشناسانیم.

یعنی یک موضوعی به طور ویژه،  قرار است در موردش صحبت شود. به عبارتی دیگر ما از همان ابتدا داریم آن موضوع را  نام‌آشنا می‌کنیم.  مثلا در یک میهمانی هستید و به دوستتان با چشم و سر اشاره می‌کنید و می‌گویید: آن مردی که در آن گوشه است دوست من است.

The man on the corner is my friend

دوستتان در همان جمله‌ی اول دارد با آن مرد آشنا می‌شود پس آن مرد برای او یک مرد غریبه نیست بلکه دارد او را دارد همین الان می‌بیند که آن مرد در آن گوشه ایستاده است.

اگر دقت کنید حتی کلمه‌ی Conner  ( گوشه) نیز دارای حرف تعریف The  است. چرا؟ دقیقا به همان دلیل،  چون شما دارید (آن گوشه) را که یک مکان است، همین الان می‌بینید پس یک گوشه‌ای نیست که شما نمی‌دانید کجاست و چه شکلی است بلکه دقیقا در مقابل دیدگان شما قرار دارد و تصویر آن را می‌بینید. ( آن گوشه) برای شما آشناست، نا آشنا نیست.

یک مثال دیگر:

فرض کنید شما یک سوال از دوستتان پرسیده‌اید در مورد اینکه:

( آیا می‌دانی شعاع کره‌ی زمین چقدر است؟) و دوستتان قرار است پاسخ این سوال را بدهد و قرار است در مورد این پاسخ، هر چه باشد، بحث و گفتگو صورت گیرد.

واژه‌ی (پاسخ)  الان اینجا یک موضوع خاص و ویژه شده است بین شما دو نفر.  می‌دانید که موضوع سخن شما این (پاسخ) است و قرار است بر سر این (پاسخ )بحث و گفتگویی بین شما و دوستتان صورت گیرد. پس حالا واژه‌ی پاسخ، تبدیل شده است به یک واژه‌ی شناخته شده،  یک واژه‌ی ویژه، یک موضوع خاص و هر جا در مورد آن صحبت شود، نیاز به حرف تعریف The  دارد.

پس دوستتان برای اینکه به شما بگوید من پاسخ این سوال را می‌دانم  از حرف تعریف The    استفاده می‌کند و می‌گوید:

I know the answer of this question

مثال دیگر:

فرض کنید درحال گفتگو با دوستتان هستید و به او می‌گویید:

(ما ماشینمان را  در پارکینگ نگه می‌داریم).

 که به انگلیسی می‌شود: we keep our car in the garage

در اینجا بازهم واژه‌ی پارکینگ، چون یک جای خاص و ویژه است، یا بعبارتی چون هم شما می‌دانید کجاست و هم دوستتان می‌داند کجاست پس آشناست.   دقت کنید حتی اگر دوستتان آن پارکینگ را ندیده باشد، اما در ذهنش می‌داند دارید به کدام پارکینگ اشاره می‌کنید پس این واژه، یک واژه‌ی آشناست در نتیجه برای بیانش از حرف تعریف The   استفاده می‌کنید.  شاید این پارکینگ متعلق به منزل خودتان است یا یک پارکینگ عمومی‌ که قبلا در موردش با دوستتان حرف زده‌اید اما هر چه باشد، یک مکان آشنا برای هر دو طرف مکالمه است.

پس به طور کلی، آشنا بودن یک اسم ( نه فعل)  برای هر دو طرف گفتگو،  باعث می‌شود که آن کلمه (نام‌آشنا) شود و در نتیجه از حرف تعریف The قبل از آن اسم استفاده گردد. مثلا اگر بخواهید در مورد مجله قرمز با دوستتان حرف بزنید که آنرا به شما قبل معرفی کرده آنگاه باید بگویید: The Redmag

ترجمه اختصاصی مجله قرمز

منبع: کتاب English Problem Solver

نوشته‌ی Ed Swick