داروی دولوکستین (duloxetine) یا سیمبالتا (cymbalta) چیست و چه کاربردهایی دارد؟ در چه شرایطی و به چه صورت مصرف می شود؟ عوارض جانبی آن کدامند؟ چه داروهایی را نباید به طور همزمان با داروی دولوکستین یا سیمبالتا مصرف کرد؟ این سوالات، به همراه نکات و اطلاعات مهم دربارهی این دارو، در مطلب پیشرو بررسی خواهد شد.
معرفی دارو
داروی سیمبالتا (cymbalta) که با نام عمومی دولوکستین (duloxetine) نیز شناخته میشود، و البته تحت برند Irenka نیز به فروش میرسد، بر روی مواد شیمیایی موجود در مغز افرادی که در اثر افسردگی دچار عدم تعادل در این مواد شدهاند، تاثیر میگذارد.
داروی سیمبالتا برای درمان افسردگیهای حاد در بزرگسالان استفاده میشود. همچنین برای درمان افسردگیهای عمومی در بزرگسالان و کودکان بالای ۷ سال نیز به کار میرود. این دارو برای درمان فیبرومیالژیا (یک نوع اختلال درد مزمن) در بزرگسالان، درد مزمن عضلات یا مفاصل هم استفاده میگردد. سیمبالتا همچنین برای درمان دردهایی که در اثرِ آسیبهای عصبی در افرادی که دیابت دارند ایجاد میشود (diabetic neuropathy)، مصرف میگردد.
اطلاعات مهم درباره دولوکستین یا سیمبالتا
داروی دولوکستین را ۵ روز قبل یا ۱۴ روز بعد از اینکه یک داروی مهار کنندهی MAO را مصرف کردهاید، استفاده کنید. داروهای مهارکنندهی MAO عبارتند از: ایزوکاربکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگیلین، سلگیلین، ترانیل سیپرومین و غیره؛
برخی از افراد هنگامی که برای اولین بار از یک داروی ضد افسردگی استفاده میکنند، دچار افکار خودکُشی میشوند. نسبت به تغییرات رفتاری و خلق و خویی خود آگاه باشید. هر گونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائمتان را به دکتر خود اطلاع دهید؛ از جمله: تغییرات رفتار یا خلق و خو، اضطراب، مشکلات خواب، یا اگر احساس آشفتگی، خشم، تحریکپذیری و حساسیت، بیقراری، بیشفعالی (جسمی یا روانی)، افسردگیِ بیشتر، داشتن افکار در مورد خودکُشی یا آسیب به خود.
قبل از اینکه مصرف داروی دولوکستین را قطع کنید، حتماً با دکتر خود مشورت کنید.
نکات مهمی که قبل از مصرف دولوکستین باید رعایت کرد
اگر نسبت به دولوکستین حساسیت دارید، نباید از داروی سیمبالتا استفاده کنید.
یادآوری میشود که داروی دولوکستین را ۵ روز قبل یا ۱۴ روز بعد از اینکه یک داروی مهار کنندهی MAO را مصرف کردهاید، استفاده کنید. زیرا تداخلات دارویی خطرناکی ممکن است اتفاق بیفتد. داروهای مهارکنندهی MAO عبارتند از: ایزوکاربکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگیلین، سلگیلین، ترانیل سیپرومین و غیره؛
برخی از داروها ممکن است با دولوکستین تداخل داشته باشند و منجر به ایجاد وضعیتی شوند که به آن سندروم سروتونین گفته میشود. چنانچه از داروهای محرک،داروهای مسکن، داروهای گیاهی، یا داروهای افسردگی، بیماریهای روانی، بیماری پارکینسون، سردردهای میگرنی، عفونتهای مزمن، یا داروهای ضد تهوع و استفراغ استفاده میکنید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. قبل از اینکه تغییری در زمان یا چگونگی مصرف داروهای خود ایجاد کنید، با دکتر در میان بگذارید.
برای اطمینان از اینکه داروی سیمبالتا برای شما خطراتی در پی ندارد، اگر تا به حال موارد زیر را داشتهاید، به دکتر خود اطلاع دهید:
- بیماری کبدی یا کلیوی؛
- تشنج یا صرع؛
- اختلالات خونریزی یا اختلالات انعقادی خون؛
- فشار خون بالا؛
- آبسیاه یا گلوکوم؛
- اختلال دو قطبی (افسردگی مانیک یا جنونوار)؛
- اعتیاد به دارو یا افکار خودکشی؛
برخی از افراد هنگامی که برای اولین بار از یک داروی ضد افسردگی استفاده میکنند، دچار افکار خودکُشی میشوند. در دورهی مصرف سیمبولتا، لازم است تا دکتر به طور مرتب شما را ویزیت کند و میزان پیشرفت و بهبودتان را بسنجد. خانواده و سایر نزدیکان شما نیز باید نسبت به تغییرات علائم یا خلق و خوی شما آگاه باشند.
مصرف داروی سیمبالتا برای افراد زیر ۱۸ سال ممنوع میباشد.
مصرف در هنگام بارداری یا شیردهی
هنوز مشخص نشده است که آیا دولوکستین باعث ایجاد آسیب در جنین میشود یا خیر؛ البته اگر سیمبولتا را در سه ماههی سوم بارداری مصرف کنید، ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در نوزاد به هنگام تولد شود. در دورهی مصرف این دارو، اگر باردار هستید و یا قصد باردار شدن دارید، به دکتر خود اطلاع دهید.
دولوکستین میتواند در شیر مادر نفوذ پیدا کند؛ اما هنوز تاثیرات آن بر روی نوزاد مشخص نیست. در هر صورت، اگر در دوران شیردهی قرار دارید، به دکتر خود اطلاع دهید.
نحوه مصرف
دولوکستین را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید.
میتوانید داروی مورد نظر را به همراه غذا یا بدون آن میل کنید.
قرص را نجوید، تکهتکه یا خرد نکنید؛ بلکه به طور کامل قورت دهید.
ممکن است بین ۱ تا ۴ هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود پیدا کنند. تا زمانی که دارو برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. قبل از اینکه مصرف داروی سیمبالتا را قطع کنید، ابتدا با دکترتان مشورت نمائید. اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید، ممکن است دچار عوارض جانبی ناخوشایندی شوید.
دارو را در دمای اتاق نگهداری کرده و دور از گرما و رطوبت قرار دهید.
مصرف بیش از اندازه یا کمتر از میزان لازم
اگر یک بار مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اما چنانچه زمانِ به یادآوری شما، بسیار نزدیک به زمانِ مصرفِ بعدی بود، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. فقط در نوبت بعدی، دولوکستین را مصرف کنید. برای جبران دوز مصرفیِ از دست رفته، داروی اضافه مصرف نکنید.
چنانچه بیشتر از میزان مورد نیاز، این دارو را مصرف کردید، به موارد اورژانسی در مورد مصرف زیاد این دارو مراجعه کنید و یا از پزشک کمک بگیرید.
از چه مواردی در دوره مصرف داروی دولوکستین باید خودداری نمود؟
از مصرف الکل اجتناب کنید. چرا که ممکن است احتمال آسیب به کبد شما را افزایش دهد.
قبل از اینکه از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای درد، آرتریت، تب، یا تورم استفاده کنید، به دکتر خود اطلاع دهید و نظر او را بپرسید. این داروها شامل آسپرین، ایبوپروفن (Advil, Motrin)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب (Celebrex)، دیکلوفناک، اندومتاسین، ملوکسیکام و غیره هستند. مصرف همزمان داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی به همراه داروی سیمبالتا، ممکن است باعث شود که شما سادهتر دچار کبودی یا خونریزی شوید.
داروی سیمبالتا یا دولوکستین ممکن است باعث اختلال در فکر کردن و واکنش نشان دادن شما شود. اگر قصد دارید رانندگی کنید و یا به کاری بپردازید که نیاز به هوشیاری بالای شما دارد، بیشتر مواظب باشید و احتیاط کنید. به طور ناگهانی، از وضعیت نشسته یا خوابیده بلند نشوید؛ چرا که ممکن است دچار سرگیجه شوید. به آرامی برخیزید تا از افتادن ناگهانی خودتان پیشگیری کنید.
عوارض جانبی
اگر هر گونه علائم آلرژیکی نسبت به این دارو – شامل کهیر، به دشواری نفس کشیدن، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو – در خود مشاهده کردید، حتماً به دکتر اطلاع دهید.
هر گونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائمتان را به دکتر خود اطلاع دهید؛ از جمله: تغییرات رفتار یا خلق و خو، اضطراب، مشکلات خواب، یا اگر احساس آشفتگی، خشم، تحریکپذیری و حساسیت، بیقراری، بیشفعالی (جسمی یا روانی)، افسردگیِ بیشتر، داشتن افکار در مورد خودکُشی یا آسیب به خود.
اگر موارد زیر را دارید، بلافاصله به دکتر اطلاع دهید:
- احساس سبکی در سر؛ احساس اینکه هر آن ممکن است بیفتید؛
- تغییرات در دید، درد یا تورم در چشم، قرمزی چشم؛
- به راحتی دچار کبودی شدن، خونریزی غیر طبیعی؛
- ادرار دردناک یا به سختی ادرار کردن؛
- تشنج؛
- حالت جنون آمیز- علائم: افکار تهاجمی، انرژی بیش از حد، رفتار بیپروا، احساس شادی یا کج خُلقیِ بیش از حد، بیش از حدِّ معمول حرف زدن، مشکلات جدی در مورد خواب؛
- مشکلات کبدی – علائم: درد در قسمت بالا سمت راست شکم، خارش، ادرار تیرهرنگ، یرقان (زرد شدن چشمها یا پوست)؛
- میزان سدیم پایین در خون – علائم: سردرد، گیجی، لکنت زبان، ضعف شدید، استفراغ، از دست دادن هماهنگی بدن؛
- واکنشهای پوستی شدید- علائم: تب، گلودرد، تورم در صورت یا زبان، سوزش چشمها، درد پوست که به همراه جوشهای قرمز یا ارغوانی رنگ – که خصوصاً در صورت یا قسمت بالاییِ بدن گسترش پیدا میکنند- باشد و به دنبال آن، پوستهپوسته شدن یا تاول زدن اتفاق بیفتد.
در صورتی که هر گونه علائم مربوط به سندروم سروتونین را در خود مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. علائم آن عبارتند از: هیجان، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب تند، سفت شدن ماهیچهها، از دست دادن هماهنگی بدن، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال؛
بزرگسالان و افراد مسن، احتمال بیشتری دارد که به عوارض جانبی در اثر مصرف این دارو دچار شوند.
عوارض جانبی متداول در اثر مصرف داروی دولوکستین یا سیمبالتا عبارت است از:
- خشک شدن دهان؛
- خوابآلودگی، سرگیجه؛
- احساس خستگی؛
- حالت تهوع، از دست دادن اشتها، یبوست، از دست دادن وزن؛
- افزایشِ تعریق؛
البته لازم است ذکر شود که ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز در صورت استفاده از این دارو رخ دهد. چنانچه موارد دیگری را مشاهده نمودید، به دکتر مراجعه کنید.
تاثیر داروهای دیگر بر دولوکستین – تداخل های دارویی
بسیاری از دارو ها ممکن است با دولوکستین تداخل داشته باشند. تعداد کمی از این دارو ها در زیر آورده شده است. هر دارویی که مصرف میکنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، با دکتر در میان گذارید؛ خصوصاً داروهای زیر:
- هر گونه داروی ضد افسردگی دیگر؛
- سایمتیدین؛
- تئوفیلین؛
- تریپتوفان؛
- یک داروی آمفتامین (مثلاً Adderall, Focalin, Vyvanse, Ritalin, Concerta, Strattera)؛
- یک داروی آنتیبیوتیک ( سیپروفلوکساسین ، اینوکساسین)؛
- یک داروی رقیق کنندهی خون – مثلاً وارفارین؛
- داروهای مربوط به ضربان قلب – مثلاً فلوکایینید، پروپیفنون، کوئینیدین و غیره؛
- مخدرها؛
- داروهای مربوط به درمان اختلالات خلق و خویی، اختلالات افکار، یا بیماریهای روانی- مثلاً بوسپیرون ، لیتیوم و بسیاری داروهای دیگر؛
- داروهای سردرد میگرنی – مثلاً سوماتریپتان، ریزاتریپتان، زولمیتریپتان؛
البته لیست بالا همهی داروهایی که با دولوکستین تداخل دارند را در بر ندارد و سایر داروها نیز ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند؛ مثلاً ویتامین ها و داروهای گیاهی.
ترجمه ی اختصاصی مجله قرمز / با اندک تصرف و تلخیص
منبع : drugs.com
اگر این مطلب برای شما مفید بود، پیشنهاد میشود مطلب داروی ضد افسردگی بوپروپیون را نیز مطالعه کنید.
سلام
مادر من آرتروز و پوکی استخوان دارن و یه سری درد که دکترشون گفتن دردهای عصبی هست دکترشون هم براشون دکوکسی کپ و هم سلکوسیب همزمان تجویز کردن
جدیدا هم پزشک دیگری بخاطر اینکه فشارشون بالا بود کنار داروی فشار خون اسپرین هم تجویز کردن
با توجه به این مقاله من اینجوری متوجه شدم که این سه تا دارو تداخل دارن
ایا ادامه مصرف این داروها برای مادرم خطرناکه و باید قطع کنن؟!
ممنون
من بخاطر یه دیسک کمر خفیف واسم این دارو تجویز شد و پزشک گفت ۶ماه مصرف کنم.بعد از ۶ماه نه تنها علائم دیسک کم نشد بلکه الان از هر راهی که میخوام دیگه مصرفش نکنم نمیشه زیز نظر پزشک دوزشو کم کردم نمیشه با چیز دیگه جایگزین کردم نمیشه،تا یک روز میگذره میشم مثل دیوانه ها و هرکسی که بخاطر دردهای عضلانی،دیسک و… هنوز این دارو رو مصرف نکرده و واسش تجویز شده پیشنهاد میکنم مصرف نکنه چون واقعا ارزششو نداره.
سلام من یه مدت تقریبا دو ماهه دولوکستین مصرف میکردم و بخاطر عدم نتیجه بدون مشورت پزشک (اعصاب و روان) دیگه نخوردم ..اوایل خوب بودم ولی کم کم احساس حالت تهوع و سرگیجه و ی سری تپش قلب های کوتاه بهم دست میداد و مجبور میشدم ک دوباره یه کپسول بخورم (دولوکستین۶۰) و تقریبا تا یکی دو روز حالم خوب بود اما بعد دوباره همون علائم برمیگشتن..الان دیگه نمیخام که دارو رو مصرف کنم اما هر بار که نمیخورم حالم یجوریه و اون علائمو ک گفتم دارم باید چیکار کنم
سلام دوست عزیز؛
ممنونم از این که تجربهی خودتون رو با ما و سایر خواننده ها در میون گذاشتید، اما در حال حاضر نمیشه بدون بررسی کامل شرایط شما تجویزی برای شما دوست گرامی داشت.
به شما دوست عزیز پیشنهاد میکنم که حتماً با یک پزشک دلسوز و متعهد و متخصص در بارهی موضوعی که فرمودید صحبت کنید و نظر ایشون رو جویا بشید. دقت کنید که پزشکی رو انتخاب کنید که وقت کافی برای ارائهی توضیحات به بیماران رو اختصاص بدهند. چون برخی پزشکان با وجود این که در حوزهی تخصصی خودشون بسیار حرفهای هم هستند، اما متاسفانه وقت کافی به بیماران اختصاص نمی دهند. مشکل خودتون رو با پزشک متخصصی که وقت کافی هم اختصاص بدهند مطرح کنید.
امیدوارم که سالم و سلامت باشید.
ممنون از توضیحات خیلی کاملتون. 🙂
ممنون از اظهار محبت شما دوست گرامی؛ 🙂