داروی ملوکسیکام (Meloxicam) چیست و چه کاربردهایی دارد؟ در چه شرایطی و به چه صورت مصرف می شود؟ عوارض جانبی آن کدامند؟ چه داروهایی را نباید به طور همزمان با داروی ملوکسیکام مصرف کرد؟ این سوالات، به همراه نکات و اطلاعات مهم درباره‌ی این دارو، در مطلب پیش‌رو بررسی خواهد شد.

معرفی دارو

داروی ملوکسیکام (Meloxicam) که با نام های تجاری Mobic و  Vivlodex نیز شناخته می‌شود، یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که هورمون هایی که در بدن باعث ایجاد التهاب و درد می‌شوند را کاهش می‌دهد. ملوکسیکام برای درمان درد و التهاب ناشی از روماتیت و استئوآرتریت در بزرگسالان استفاده می‌شود. این دارو همچنین برای درمان آرتریت روماتوئید در کودکان ۲ سال به بالا به کار می‌رود.

اطلاعات مهم درباره ملوکسیکام

ملوکسیکام می‌تواند خطر ابتلا به حمله‌ یا سکته‌ی قلبی کُشنده را افزایش دهد؛ مخصوصاً اگر شما به مدت طولانی و یا به میزان زیادی، از این دارو استفاده کنید و یا اینکه مبتلا به بیماری های قلبی باشید.

از این دارو، بلافاصله قبل یا بعد از عمل جراحی قلب خود، استفاده نکنید.

اگر درد در قفسه‌ی سینه، ضعف، تنگی نفس، لکنت زبان، مشکلات دیداری و یا مشکل در حفظ تعادل بدنتان دارید، سریعاً به اورژانس خبر دهید و از آن‌ها کمک بگیرید.

ملوکسیکام همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می‌تواند کُشنده باشد. این وضعیت، در طول دوره‌ی مصرف این دارو می‌تواند بدون هیچ گونه علائمی – خصوصاً در بزرگسالانی که مسن‌تر هستند – اتفاق بیفتد.

گر علائمی از خونریزی معده – مانند: مدفوع سیاه، خونی یا قیری رنگ، سرفه به همراه بالا آوردن خون، یا استفراغی که شبیه دانه های قهوه باشد دارید، بلافاصله با دکتر تماس بگیرید.

از مصرف الکل خودداری کنید؛ زیرا الکل ممکن است خطر خونریزی معده را افزایش دهد.

قبل از مصرف هر گونه داروی سرماخوردگی، آلرژی (حساسیت) و یا مسکن، با دکتر یا مسئول داروخانه مشورت کنید. داروهای شبیه به ملوکسیکام ، در بسیاری از داروهای ترکیبی وجود دارد. برچسب هر دارو را بررسی کنید که ببینید آیا داروی مورد نظر شامل داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (مانند ملوکسیکام) هست یا خیر؛ برای مثال می‌توان به داورهایی از قبیل آسپیرین، ایبوپروفن، کتوپروفن یا ناپروکسن اشاره کرد.

ک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که هورمون هایی که در بدن باعث ایجاد التهاب و درد می‌شوند را کاهش می‌دهد.

دوباره یادآوری می‌کنیم که ملوکسیکام می‌تواند خطر ابتلا به حمله‌ یا سکته‌ی قلبی کُشنده را افزایش دهد؛ مخصوصاً اگر شما به مدت طولانی و یا به میزان زیادی، از این دارو استفاده کنید و یا اینکه مبتلا به بیماری های قلبی باشید. حتی افرادی که بیماری قلبی و یا شرایط حادّی ندارند، ممکن است دچار حمله یا سکته‌ی قلبی در دوران مصرف این دارو شوند.

تاکید می‌کنیم که ملوکسیکام همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می‌تواند کُشنده باشد. این وضعیت، در طول دوره‌ی مصرف این دارو می‌تواند بدون هیچ گونه علائمی – خصوصاً در بزرگسالانی که مسن‌تر هستند – اتفاق بیفتد.

اگر نسبت به داروی ملوکسیکام حساسیت دارید و یا اینکه تا به حال، حمله‌ی آسم را تجربه کرده‌اید و یا اینکه واکنش های آلرژیکی شدیدی نسبت به مصرف آسپیرین و یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی داشته‌اید، نباید از داروی ملوکسیکام استفاده کنید.

برای اطمینان از اینکه مصرف داروی ملوکسیکام خطری را برای شما در پی ندارد، اگر موارد زیر را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید:

  • بیماری قلبی، فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت؛ و یا اگر سیگار می‌کشید؛
  • سابقه‌ی حمله‌ی قلبی، سکته، و یا لخته شدن خون؛
  • سابقه‌ی زخم معده و یا خونریزی معده؛
  • آسم؛
  • بیماری کلیوی (یا اگر در دوره‌ی انجام دیالیز هستید)؛
  • حبس مایعات؛
  • بیماری کبدی؛

مصرف این دارو در سه ماهه‌ی آخر بارداری، ممکن است به جنین آسیب بزند.

مصرف ملوکسیکام در دوران بارداری و شیردهی

مصرف این دارو در سه ماهه‌ی آخر بارداری، ممکن است به جنین آسیب بزند. بنابراین اگر باردار هستید و یا قصد باردار شدن را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید.

مصرف ملوکسیکام ممکن است باعث تاخیر در تخمک گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدان) شود. بنابراین، اگر تحت درمان‌های بارداری هستید و یا اینکه در تلاش برای باردار شدنید، از مصرف این دارو اجتناب کنید.

داروی مورد نظر می‌تواند در شیر مادر نفوذ پیدا کرده و باعث آسیب به نوزاد شود. در دوران مصرف ملوکسیکام، از شیردهی بپرهیزید.

مصرف ملوکسیکام در کودکان زیر ۲ سال ممنوع است.

نحوه مصرف

ملوکسیکام را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. دکتر شما ممکن است در میزان دوز مصرفی شما هر از گاهی تغییراتی را ایجاد کند تا بهترین نتیجه را بگیرید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. همواره از کمترین مقدار ملوکسیکامی که باعث تاثیرگذاری بر بهبود شرایط فعلی شماست، استفاده کنید.

می‌توانید داروی مورد نظر را به همراه غذا و یا بدون آن مصرف کنید.

اگر از نوع مایع این دارو استفاده می‌کنید، قبل از مصرف، ظرف محتوی دارو را به خوبی تکان دهید.

اگر یک کودک، در حال استفاده از این داروست و مشاهده می‌کنید که دچار تغییراتی در وزن شده است، به دکتر اطلاع دهید. زیرا میزان دوز مصرفی ملوکسیکام در کودکان، با توجه به وزن آن ها تعیین می‌شود.

اگر از این دارو به مدت طولانی استفاده می‌کنید، نیاز است که هر از چند گاهی، آزمایشات پزشکی برای بررسی وضعیت سلامت بدنتان انجام دهید.

دارو را در دمای اتاق نگهداری کرده و دور از گرما و رطوبت قرار دهید.

از تمام دستورالعمل‌ها و راهنمایی هایی که برای مصرف این دارو نوشته شده، پیروی کنید و اگر سوالی دارید، از دکترتان و یا مسئول داروخانه بپرسید.

ملوکسیکام را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید

مصرف بیش از اندازه یا کمتر از میزان لازم

اگر یک بار مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اما چنانچه زمانِ به یادآوری شما، بسیار نزدیک به زمانِ مصرفِ بعدی بود، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. فقط در نوبت بعدی، ملوکسیکام را مصرف کنید. برای جبران دوز مصرفیِ از دست رفته، داروی اضافی مصرف نکنید.

چنانچه بیشتر از میزان مورد نیاز، این دارو را مصرف کردید، به موارد اورژانسی در مورد مصرف زیاد این دارو مراجعه کنید و یا از پزشک کمک بگیرید.

از چه مواردی در دوره مصرف ملوکسیکام باید خودداری کرد؟

از مصرف الکل خودداری کنید؛ زیرا باعث افزایش خطر خونریزی معده می‌شود.

در دوره مصرف ملوکسیکام، آسپیرین استفاده نکنید.

قبل از مصرف هر گونه داروی سرما خوردگی، آلرژی (حساسیت) و یا داروی مسکن، با دکتر یا مسئول داروخانه مشورت کنید. بسیاری از داروها هستند که حاوی آسپیرین و یا سایر داروهای شبیه به ملوکسیکام هستند. به طوری که استفاده‌ی بیش از حد از این داروها می‌تواند باعث شود که یک ماده یا دارو، بیشتر از نیاز بدنتان، وارد بدن شما شود. برچسب مشخصات هر دارو را بررسی کنید تا متوجه شوید که آیا حاوی آسپیرین، ایبوپروفن، کتوپروفن یا ناپروکسن است یا خیر؛

می‌توانید داروی مورد نظر را به همراه غذا و یا بدون آن مصرف کنید.

عوارض جانبی

اگر هر گونه علائم آلرژیکی نسبت به این دارو – شامل کهیر، به دشواری نفس کشیدن، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو – در خود مشاهده کردید، حتماً به دکتر اطلاع دهید.

اگر علائم مربوط به حمله‌ی قلبی یا سکته‌ی قلبی دارید، سریعاً به اورژانس مراجعه کنید. علائمی مثل: درد در قفسه‌ی سینه به طوری که تا آرواره یا شانه‌ی شما گسترش پیدا کند، بی‌حسی یا ضعف در یک سمت از بدن، لکنت زبان، احساس تنگی نفس؛

اگر موارد زیر را دارید، مصرف ملوکسیکام را متوقف کرده و بلافاصله به دکتر اطلاع دهید:

  • اولین نشانه‌ها از جوش‌های پوستی (حتی بسیار خفیف)؛
  • تنگی نفس (حتی به صورت خفیف)؛
  • تورم یا افزایش وزن ناگهانی؛
  • علائم خونریزی معده – مثلاً: مدفع قیری رنگ یا مدفوع خونی، سرفه به همراه بالا آوردن خون، یا استفراغی که شبیه دانه‌های قهوه باشد؛
  • مشکلات کبدی – شامل علائم: حالت تهوع، درد در قسمت بالای شکم، خارش، احساس خستگی، علائمی شبیه آنفولانزا، از دست دادن اشتها، ادرار تیره رنگ، مدفوع به رنگ خاک رس، یرقان (زرد شدن پوست یا چشم‌ها)؛
  • مشکلات کلیوی – علائم: ادرار ناچیر یا عدم ادرار، ادرار دردناک و یا به سختی ادرار کردن، التهاب و ورم در پاها یا مچ پا، احساس خستگی، یا تنگی نفس؛
  • تعداد کم گلبول‌های قرمز در بدن (آنمی) – علائم: رنگ‌پریدگی، احساس سبکی در سر یا تنگی نفس، ضربان سریع قلب، مشکلات در تمرکز کردن؛
  • واکنش‌های پوستی شدید – تب، گلودرد، التهاب صورت یا زبان، سوزش در چشم ها، درد پوستی که به همراه جوش‌های پوستی قرمز یا ارغوانی رنگ باشد و این جوش ها مخصوصاً در صورت یا قسمت بالاییِ بدن گسترش پیدا کنند و موچب ایجاد تاول یا پوسته‌پوسته شدن شوند.

ناراحتی معده، حالت تهوع و استفراغ از جمله عوارض جانبی متداول در اثر مصرف این دارو هستند.

عوارض جانبی متداول در اثر مصرف داروی ملوکسیکام عبارت است از:

  • ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ، سوزش قلب؛
  • اسهال، یبوست، نفخ؛
  • سرگیجه؛
  • علائم سرما خوردگی، علائم آنفولانزا؛

البته لازم است ذکر شود که ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز در صورت استفاده از این دارو رخ دهد. چنانچه موارد دیگری را مشاهده نمودید، به دکتر مراجعه کنید.

تاثیر داروهای دیگر بر ملوکسیکام – تداخل های دارویی

قبل از مصرف داروی ملوکسیکام، اگر از داروهای ضد افسردگی (مثلاً: سیتالوپرام، اسیتالوپرام، فلوگزتین، فلوواکسامین، پاروکستین، سرترالین یا زولوفت، ترازودون، یا ویلازودون) استفاده می‌کنید، به دکتر خود اطلاع دهید. زیرا مصرف هر کدام از این داروها به طور همزمان با مصرف یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (مانند ملوکسیکام )، ممکن است باعث شود که شما به راحتی دچار کبودی و یا خونریزی شوید.

هر دارویی که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، با دکتر در میان گذارید؛ خصوصاً داروهای زیر:

  • سیکلوسپورین؛
  • لیتیوم؛
  • متوترکسات؛
  • سدیم پلی استیرن سولفونات (Kayexalate)؛
  • رقیق کننده های خون (مانند وارفارین، کومادین، جانتوون)؛
  • داروهای قلب یا فشار خون (شامل داروهای مُدِر یا قرص خواب هم می‌شود)؛
  • داروهای استروئیدی (مانند پِردنیزون)؛

البته لیست بالا همه‌ی داروهایی که با ملوکسیکام تداخل دارند را در بر ندارد و سایر داروها نیز ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند؛ اعم از داروهای با نسخه و بدون نسخه، ویتامین ها و داروهای گیاهی.

ترجمه ی اختصاصی مجله قرمز / با اندک تصرف و تلخیص

منبع : drugs.com

اگر این مطلب برای شما مفید بود، پیشنهاد می‌شود مطلب معرفی داروی ضد التهاب دگزامتازون را نیز مطالعه کنید.