سکوت و تنهایی ، ابزارهای  بسیار مهم‌ در خلاقیت هستند. اما متاسفانه،  نادیده گرفته می‌شوند.  گذراندن زمانی در سکوت و تنهایی ،  بدون هیچ صدای بیرونی که مغز را محاصره کند و بدون وصل شدن به اینترنت یا به جهان بیرون،  می‌تواند باعث افزایش خلاقیت، بهره‌وری و تمرکز  در انسان گردد.

اگر چه این سخن بدان معنا نیست که داشتن اشتراک مساعی و داشتن همکاری با دیگران را زیر سوال ببریم.  قطعا کار تیمی،‌ بسیار مهم است اما آنچه که برای یک شخص خلاق که خواهان خلاقیت و تولید‌ ایده است مهم‌تر است، حضور وی در تنهایی و سکوت است. کار کردن گروهی مهم است اما مهم‌تر از آن،  داشتن تمرکز بر روی کاری است که انجام می‌دهید و سکوت یکی از چیزهایی که باعث تمرکز می‌گردد، در نتیجه، هر عاملی که می‌تواند باعث از بین بردن تمرکز شود می‌تواند باعث از بین بردن خلاقیت شما نیز بشود.

سکوت و تنهایی برای افکار شما، مانند  حضور یک بوم نقاشی سفید برای نقاش است که اگر این بوم سفید نباشد، هیچ تابلوی نقاشی‌ای نیز وجود نخواهد داشت.  سکوت باعث می‌شود به راحتی افکار درهم و پیچیده و نامعلوم ذهنی شما به بیرون از ذهنتان هدایت شوند، نظم و معنا پیدا کنند و تبدیل به ایده‌های ناب گردند. و البته نبودن هرگونه حواس پرتی، جریان خلاقیت شما را روان‌تر خواهد ساخت.

دانشمندان علم عصب‌شناسی،  متوجه شده‌اند که مغز انسان از سکوت تغذیه‌ی مناسبی می‌کند.  به عبارتی دیگر، سکوت یک عامل مفید و مغذی برای مغز است.  اغلب اوقات اینگونه است که بهترین و خلاق‌ترین افکار شخص، در مکانهای ساکت و آرام به ذهن  او می‌آیند. مغز انسان در زمانهای ساکت،  به طور خودبه خود شروع می‌کند به ارزیابی و نگرش اطلاعاتی که در آن قرار دارد.

طی تحقیقاتی که در دانشگاه دوک Duck انجام شده است، دانشمندان متوجه‌اند که دو ساعت سکوت در طول شبانه روز،  باعث رشد و فعالیت سلول‌های بخش هیپوکامپ مغز می‌شود. این بخش از مغز، مسئول احساسات، حافظه، و فعالیت‌های خودکار مغز است.

خلاقیت‌های استثنایی مغز، در اغلب مواقع، به هنگام سکوت رخ می‌دهند. بسیاری از شاهکارهای هنری، در زمانهای تنهایی و سکوت هنرمندان خلق شده است. بعنوان مثال الیزابت بیشاب Elizabeth Bishop  شاعر و داستان نویس آمریکایی،  عقیده دارد که هر انسانی باید در طول زندگی‌اش  سعی کند که حداقل یکبار هم که شده یک دوره‌ی تنهایی طولانی مدت را تجربه نماید.

طبق گفته‌ی یکی از اساتید روانشاسی و تحلیل‌گر روانی، بودن در تنهایی و سکوت برای زندگی انسان یکی از چیزهای مهم و کاملا طبیعی است و این تنهایی و سکوت، یک عامل اساسی برای بروز خلاقیت فردی است.

شما در یک جمع می‌توانید از تعامل با دیگران و طوفان‌های مغزی بهره ببرید، اما خلاقیت‌های بینظیر یک شخص، همیشه در پشت درهای بسته و در تنهایی به وقوع می‌‌پیوندد. در زمانهایی که شما به طور کامل روی کاری که انجام می‌دهید تمرکز دارید، خلاقیت یک امر بدیهی ست.

سکوت و تنهایی

طبق تحقیقاتی که توسط دکتر Mihaly Csikszentmihalyi  صورت گرفته، خلاقیت‌های استثنایی در افراد درونگرا بیشتر دیده می‌شود.  البته بهترین ذهن‌های خلاق، ذهن‌هایی هستند که متعادل و انعطاف پذیر باشند، افرادی که کیفیت تنهایی را درک کرده‌اند و در زمانهای تنهایی و سکوت بر روی کارهای خود تمرکز می‌کنند اما در عین حال نیز از بهره بردن از ایده‌های سایرین، خودشان را بی‌نصیب نمی‌‌گذارند عملکرد بهتری دارند.

بعنوان مثال برخی از از نوابغ علم فیزیک، اشخاصی مثل آلبرت انیشتین، اسحاق نیوتن، و کلارک مسکول، کسانی بودند که به طور کامل در تنهایی، کارهایشان را انجام می‌‌دادند. این افراد از سایر ایده‌ها و تئوری‌های دیگران نیز بهره می‌بردند اما نه به طور مسقیم،  بلکه به طور غیر مستقیم و از طریق خواندن مقاله‌ها، کتابها و تحقیقات سایر افراد.

در زمانهای تنهایی،  شخص از خودش خارج می‌شود و وارد جهان دیگری می‌شود  جهان آن کاری که دارد بر روی آن کار می‌کند. در این زمان است که میزان بهره‌وری و راندمان آن کار، بسیار بیشتر از وقتهای دیگر است به شرطی که همه‌ی عواملی که باعث حواس پرتی می‌شوند را از محیط کارش دور کنید.

سکوت و تنهایی یعنی یک استراحت مطلق بعد از تمام مسئولیت‌هایی که به عهده شما بوده،  تنهایی یعنی رفتن در آرامش ذهنی و هدرندادن زمانتان با گفتگوهای بی هدف و غیرمفید با سایرین.

یکی دیگر از فواید تنهایی و سکوت این است که می‌تواند  باعث شود ملاقات‌های بهتری با افراد دیگر داشته باشید.

  • پیش شرط ‌های مفید بودن سکوت و تنهایی

سکوت و تنهایی

تنهایی می‌تواند بسیار مورد فایده قرار بگیرد اما پیش شرط‌ هایی نیز دارد، یا به عبارتی دیگر یکسری ” اگرهایی” دارد. تنهایی اگر به طور خودخواسته و داوطلبانه باشد مفید است، در غیر این صورت نه.  تنهایی برای کسی که بخواهد به تعادل احساسی منطقی برسد مفید است. تنهایی برای فردی که بتواند پس از تنهایی، هر زمانی که تصمیم بگیرد وارد یک جمع عمومی‌ بشود مفید است. اگر شخصی که تنهایی را تجربه کرده،  بتواند به هنگام ارتباط با دیگران، همچنان حالت مثبت خود را حفظ نماید نیز تنهایی برایش مفید است.

ولی چانچه این پیش شرط‌ها، وجود نداشته باشند، تنهایی می‌تواند یک امر بسیار آزار دهنده باشد. در واقع در بهترین حالت،  می‌توان گفت تنهایی وقتی خوب است که یک انتخاب شخصی باشد نه یک اجبار.

  • سکوت و تنهایی را خودخواسته و آگاهانه انتخاب نمایید

سکوت و تنهایی

اگر به طور کاملا آگاهانه و خودخواسته،  تنهایی و سکوت را انتخاب نمایید، شک نداشته باشید که می‌توانید بهترین ورژن از کار خود را انجام دهید. پس بهتر است از همین حالا برای اینکه کارهای ارزشمندی را ارائه دهید، برنامه‌ی زمانی خود را بنویسید.  وقتی بتوانید این کار را انجام دهید و واقعا انجامش دهید، آنگاه دستاورد بسیار ارزشمندی خواهید داشت.

برای پیدا کردن زمانهایی حتی کوتاه در طول روز به منظور تنها بودن  و در سکوت به سر بردن،  حریص و مشتاق باشید و لذت تنهایی را بچشید.

می‌توانید برای شروع،  فقط ۵ دقیقه از روز را به  سکوت و تنهایی محض اختصاص دهید. ممکن است در ابتدا،  تجربه‌ی عجیبی به نظر برسد اما ارزشش را دارد.  ممکن است مقاومت به خرج دهید و فکر کنید دارید وقتتان را هدر می‌دهید  اما موقعیکه از مزایای آن استفاده نمایید متوجه خواهید شد که نه تنها زمان را از دست نمی‌دهید بلکه بهره‌وری بیشتری نیز پیدا خواهید کرد.

برای بهره بردن از مزایای سکوت،  بهتر با استفاده از مدیریت زمان،  یک ساعت زودتر، کارهای روزمره‌تان را تمام کنید. مثلا قبل از اینکه محیط کارتان خیلی شلوغ شود، شروع کنید به سرعت کارهایتان را انجام دادن.

اینکه بهترین زمان برای تنها بودن چه زمانی است، بستگی به خود  فرد دارد. برای برخی‌ها، صبح‌ها بهتر است و برای برخی‌ها آخر شب یا در نیم روز.  این بستگی به شما دارد فقط کافی ست متوجه شوید کدام ساعات از شبانه روز، برای سکوت و تنهایی بهتر است.

در طول مدتی که قصید دارید وارد فاز تنهایی و سکوت شوید، سعی کنید تمام چیزهایی که حواس شما را پرت می‌کنند از خودتان دور کنید.  از جمله گوشی موبایل یا کامپیوتر و غیره…  حتی صدای نوتیفیکشن های وسیله‌های الترونیکی خود  را نیز ببندید تا به گوشتان نرسد، نگران نباشید بعد از زمان تنهایی،  می‌توانید همه‌ی آنها را چک کنید اما در زمان تنهایی و سکوت نه.  در این زمان، سعی کنید که فقط یا فکر کنید یا بر روی کاری که خلاقانه است کار کنید.

در طول مدت سکوت و تنهایی، تمام درهای دنیای خارج را به روی خودتان ببندید و به درون خود سفر کنید. در این زمان،  فقط بر روی یک چیز تمرکز کنید  آنگاه شاهد خواهید بود که آن یک کار، تا چه میزان کیفیت بالایی پیدا خواهد کرد. این یک انفرادی مقدس است.

انتخاب آگاهانه‌ی تنهایی و سکوت،  به شما فضا و زمانی را هدیه می‌کند که توسط آن می‌توانید همواره بهترین و موثرین فعالیت عمر خود را انجام دهید.


ترجمه اختصاصی مجله قرمز از مقاله  Thomas Oppong

منبع: medium