سندروم تخمدان پلی کیستیک یکی از مشکلات شایع زنان است. اگر خودتان یا اطرافیانتان با این مسئله دست و پنجه نرم کرده باشید حتماً می‌دانید که اکثر پزشکان استفاده از انواع قرص‌های هورمونی را برای کنترل علائم این بیماری تجویز می‌کنند و احتمالاً تجربه کرده‌اید که قطع این قرص‌ها با برگشت مشکلات و علائم همراه است و اکثر این قرص‌ها عوارض خاص خود را نیز دارند. متاسفانه در منابع فارسی‌زبان اطلاعات دقیق و کاملی درمورد این بیماری وجود ندارد. ما در مجله قرمز مقالات زیادی در این باره ترجمه کرده‌ایم که برای بررسی ابعاد مختلف این بیماری می‌توانید به آن‌ها مراجعه کنید. نکته مهمی که درمورد مشکلات هورمونی زنان وجود دارد این است که اغلب این مشکلات دارای چندین وجه هستند و معمولاً چند هورمون به صورت دومینو‌وار از تعادل خارج می‌شوند.

مقاله حاضر درواقع درددل و تجربیات یک پزشک آمریکایی از کنترل و درمان سندروم تخمدان پلی کیستیک در خودش است و ممکن است کمی گیج‌کننده به نظر برسد. پیشنهاد می‌کنیم هنگام مطالعه این مقاله بیشتر به دنبال کلیدواژه‌ها باشید و پیرامون آن‌ها مقالات دیگر ما دراین مورد را نیز بخوانید و سعی کنید با توجه به آنها علائم و نشانه‌های بدن خودتان را بهتر بشناسید تا مثل این پزشک بتوانید این سندروم را به‌صورت طبیعی و بدون مداخله هورمونی کنترل کنید. در انتهای این مقاله لیست مقالات مرتبط با مسائل و مشکلات پیش روی زنان مبتلا به تنبلی تخمدان آورده شده است.

سندروم تخمدان پلی کیستیک

تجربیات دکتر بروک از کنترل طبیعی سندروم تخمدان پلی کیستیک

بیش از دوازده سال است که با زنان دارای سندروم تخمدان پلی کیستیک یا PCOS کار کرده‌ام و بسیار دیده‌ام که چقدر راحت مورد قضاوت و توصیه قرار می‌گیرند. قضاوتی که با یک نگاه ظاهری، تفسیری سطحی از عملکردهای هورمونی داخلی پیچیده آن‌ها ارائه می‌دهد و با فرضیاتی آسیب‌زا درمورد چالش‌های آن‌ها همراه است.

گرچه این قضاوت‌ها درمورد بسیاری از دیگر مسائل هورمونی زنان نیز می‌تواند صادق باشد، اما منظور من این است که ما قطعاً نمی‌توانیم با دیدن ظاهر یک زن بگوییم که مقدار هورمون T4  او چند است، اما من این نوع قضاوت‌ها را درمورد زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک بسیار زیاد دیده‌ام.

شاید شما هم تجربه شنیدن چنین قضاوت‌ها و توصیه‌هایی را داشته‌اید:

مثلا یک مربی ممکن است بگوید: “به نظر نمی‌رسد شما مقاومت به انسولین داشته باشید، پس روی تنظیم میزان کربوهیدرات مصرفی خود حساس نباشید..”

یا یک پزشک ممکن است بگوید: “به نظر نمی‌رسد شما PCOS داشته باشید بنابراین نیازی نیست آزمایشات را انجام دهید.”

و جملات کنایه‌آمیزی از این دست: “من تعجب می‌کنم با این همه ورزش و رژیم چرا لاغر نیستی!” که باعث می‌شوند نسبت به بدن خودتان حس بدی پیدا کنید

به هر حال اظهار نظرهای غیردقیق در این مورد از همه طرف شنیده می‌شود و هر روز ما را سردرگم‌تر می‌کند.

اما من در ادامه به شما می‌گویم که از روی ظاهر یک زن چه چیزهایی را نمی‌توانید نتیجه بگیرید:

نمی‌توانید نتیجه بگیرید که بخاطر عدم تعادل هورمونی ناشی از PCOS  (یا هر مسئله دیگری) سقط داشته است یا نه.

نمی‌توانید نتیجه بگیرید که او هر روز تلاش زیادی برای باردار شدن می‌کند، درگیر کم‌کردن وزن است یا انرژی کافی برای انجام کارهای روزمره خود را دارد یا نه.

آیا  امروز او به ورزشگاه رفته است یا نه.

آیا با جوش‌های وحشتناک دست و پنجه نرم می‌کند یا نه.

اگر ​​اضطراب یا افسردگی دارد پس متابولیسم یا هورمون‌هایش از تعادل خارج شده است.

آیا او به خاطر تعهد به سلامتی و تعادل هورمون‌هایش درمورد تغذیه، اوقات اجتماعی، اولویت های دیگر و … تلاش‌های زیادی انجا می‌دهد.

او دیشب خیلی بد خوابیده است زیرا پروژسترونش افزایش یافته و حالا او خیلی خسته است که بتواند به باشگاه برود – و می‌داند که اگر این کار را انجام دهد به غدد فوق کلیه‌اش فشار زیادی وارد خواهد کرد!

او ناراحت است، زیرا گلوتن، شکر و بسیاری دیگر از مواد غذایی را حذف کرده است و اگرچه احساس بهتری دارد اما با محرومیت دست به گریبان است و اینکه به عنوان “دختری که در این موارد وسواس و برنامه‌های عجیب دارد” در بین همکاران و دوستانش شناخته می‌شود.

سندروم تخمدان پلی کیستیک

اتفاقی که اخیراً برای من افتاد دیدن کامنتی در شبکه‌های اجتماعی بود. این کامنت در رابطه با عکسی بود که در مقاله‌ای که نوشته بودم استفاده شده بود.

من به این مقاله‌ام بسیار افتخار می‌کردم. این مقاله درباره تجربیاتی بود که در بیش از بیست سال زندگی با PCOS و همچنین بیش از ده سال کار با زنان مبتلا به PCOS به دست آورده بودم.

این کامنت درواقع حسی شبیه به این را القا می‌کرد:

… مقاله من در بهترین حالت خودبزرگ‌بینانه و فخرفروشی بود، زیرا این مقاله همراه با عکسی از من و دو دخترم بود، در آن عکس پوست من بسیار عالی و روشن و هیکلم فیت به نظر می‌رسید و درواقع از ظاهرم اینطور برداشت می‌شد که با هیچ مشکلی از PCOS  دست و پنجه نرم نمی‌کنم.

اگرچه من قطعاً نمی‌گویم که این روزها با PCOS دست و پنجه نرم می‌کنم، اما می‌گویم من آموخته‌ام که برای مدیریت PCOS و همه عواقب دلخراشی که می‌تواند به همراه داشته باشد، چه اقداماتی برای من جواب می‌دهد.

بله من دو دختر زیبا دارم و خیلی راحت باردار شدم (بعد از سال‌ها کار روی هورمون‌هایم) و دو بارداری کاملاً آسان داشتم.

اما این‌ها را نباید نادیده گرفت که

من دو سقط و یک حاملگی خارج رحمی نیز داشته‌ام. یک سقط که باعث ایجاد یک عفونت تهدید‌کننده‌ی زندگی از جفت باقی مانده در بدنم شد که پزشکم تشخیص جراحی اضطراری داد: “من سعی می‌کنم رحم و تخمدان را خارج کنم، حداقل یکی از آن‌ها را. اگر عفونت زیاد و قابل توجه باشد، مجبور می‌شوم برای حفظ جان شما هر دوی آن‌ها را تخلیه کنم.”

وقتی من ۲۴ ساله بودم، نه‌تنها نابارور بودم بلکه دچار یائسگی زودرس نیز شده بودم.

خوشبختانه همه قسمت‌های تولیدمثلی خود را نگه داشتم، اگرچه بعد از این تجربه دوباره سقط کردم و بارداری خارج رحمی داشتم اما شما نمی‌توانید هیچ کدام از این موارد را در عکس ببینید!

همچنین نمی‌توانید ببینید که من در طول بیست سالگی‌ام ۹ بار از ۱۰ بار جلسات و تعهدات اجتماعی‌ام را لغو می‌کنم، فقط به این دلیل که نمی‌توانم با میزان زیادی آرایش آکنه‌هایم را بپوشانم!

نمی‌بینید که من هر وقت درمورد هیستامین پایین، قند پایین، الکل کم، زندگی بدون گلوتن تلاش نمی‌کنم، دوباره شروع به جوش زدن می‌کنم، پریودهای سخت و احساسات مزخرفی را تجربه می‌کنم.

با توجه به این عکس من نمی‌توانید بگویید که من چند SNP ژنتیکی دارم که من را مستعد اضطراب زیاد می‌کند و همین امر باعث اختلال خواب من می‌شود. اما خب شاید بتوانید این یکی را بگویید! می‌توانید بگویید که من به دلیل مشکلات خواب زیر چشمم دائما پف‌کرده است … و دو کودک کوچک دارم که هنوز در رختخواب من می‌خوابند!

در این عکس نمی‌توانید ببینید من بسیار زیاد به پنج بار پیاده‌روی در هفته، سه بار تمرین مقاومتی در هفته و ۱-۲ جلسه ورزش هوازی در هفته پایبندم و اینکه در نود درصد اوقات  UCT بدنم را رعایت می‌کنم.

من اکنون بیش از ۴۰ سال سن دارم و در‌حالی‌که استرس همیشه باعث می‌شد که پریود من عقب بیفتد، استرس، این روزها  باعث شده که در روزهای قبل از پریودم دچار بی‌خوابی‌های وحشتناکی شوم (و همچنان باعث عقب افتادن آن نیز می‌شود) و همین موارد باعث شده است که زمان زیادی را روی اصلاح ذهنیت‌هایم و نحوه کنترل استرسم صرف کنم.

من هر روز منظم مکمل‌هایم را هر روز مصرف می‌کنم، به‌صورت روزانه مدیتیشن می‌کنم و در انتخاب‌های تغذیه‌ای، ورزشی و سبک زندگی روزانه‌ام به این واقعیت که PCOS دارم توجه می‌کنم و احترام می‌گذارم.

بله از این عکس می‌شود نتیجه گرفت که من این روزها PCOS خود را به‌خوبی مدیریت کرده‌ام و تا حد زیادی بهبود یافته‌ام زیرا بعد از سال‌ها تلاش می‌دانم چه چیزی برای من مفید است و به آن متعهد هستم.

و امیدوارم بدانید که گرچه این عکس ممکن است داستان من را بازگو نکند، اما عکس شما یا اینکه چگونه در زندگی واقعی جلوی شخص دیگری ظاهر می‌شوید نیز داستان شما را بازگو نمی‌کند.

بنابراین می‌خواهم بدانید که من شما را و تلاش شما را می‌بینم، تعهد شما نسبت به خودتان را می‌بینم. من چالش‌های شما را می‌دانم.

نیت من این است که شما تلاش‌های خود را ببینید، تعهد شما نسبت به خودتان مهم است حتی اگر تنها کسی باشید که آن را می‌بینید!

می‌خواهم بدانید که ورزش‌های شما مهم است حتی اگر آن‌ها را در اینستاگرام ارسال نکنید. تک تک کارهایی که برای بهبود خود انجام می‌دهید مهم است حتی اگر کسی متوجه انجام آنها نباشد.

میلیون‌ها لحظه کوچک که در آن‌ها شما به راهتان ادامه می‌دهید و به سلامتی و تعادل هورمونی‌تان پایبند هستید مهم هستند، حتی اگر خودتان تنها تشویق‌کننده خودتان باشید.

و امیدوارم که این پست به مربیان، پزشکان و سایر افرادی که باید آن را بخوانند برسد و برای همه یادآوری شود که ما فقط با نگاه کردن به کسی نمی‌توانیم بفهمیم افراد در چه حالی هستند. همه ما که سندرم تخمدان پلی کیستیک داریم چالش‌های خودمان را داریم، همه ما با آن درگیر هستیم، بعضی از ما بیشتر از بقیه (از نظر احساسی یا هورمونی یا …) و هرگز نباید تصور کنیم که در‌مورد دردها، ترس‌ها یا تعهدهای کسی نسبت به خود فرد آگاه‌تریم .

جای عمیق‌ترین زخم‌هایی که می‌خوریم اغلب برای بقیه افراد قابل مشاهده نیست. همه ما باید این نکته را به یاد داشته باشیم و با خودمان و دیگران مهربان‌تر و لطیف‌تر باشیم.


مقالات مرتبط:

مشکل اصلی در سندروم تخمدان پلی کیستیک مربوط به مسائل متابولیکی بدن است. دو هورمون مهم در تنظیم متابولیسم بدن هورمون انسولین و کورتیزول هستند. در مقاله زیر درباره نحوه کار این دو هورمون توضیح داده‌ایم:

انسولین و کورتیزول

در دو مقاله زیر دلیل اصلی سندروم تخمدان پلی کیستیک و دو نوع کلی آن شرح داده شده است:

رژیم تنبلی تخمدان؛ آیا با تغییر رژیم غذایی می‌توان این سندروم را کنترل کرد؟

درمان تنبلی تخمدان؛ راهنمای کامل کنترل این سندروم با اصلاح سبک زندگی

از آنجا که عدم تعادل در هورمون کورتیزول یکی از مشکلات این سندروم است مطالعه مقاله زیر را پیشنهاد می‌کنیم:

استرس مزمن چگونه بدن را دچار مشکل می‌کند؟ 

ورزش در این افراد با ملاحظات خاصی همراه است که اگر این ملاحظات را ندانید ممکن است به سمت عدم تعادل هورمونی بیشتر پیش بروید:

اثر ورزش بر اختلالات هورمونی زنان مانند تنبلی تخمدان و کم کاری تیروئید هاشیموتو

 


ترجمه و تالیف اختصاصی از مجله قرمز

منبع : betterbydrbrooke