مقدار نرمال سلول های اپیتلیال Epithelial Cells در آزمایش ادرار

سلولهای اپیتلیال Epithelial Cells سطوح مختلف بدن شامل پوست، رگ‌های خونی، اندام‌ها و دستگاه ادراری را می‌پوشاند.

مقدار بالای سلولهای اپی تلیال در ادرار فرد ممکن است نشانه‌ای از بیماری آنها باشد. ادرار سالم حاوی تعداد کمی از سلولهای اپیتلیال است.

آزمایش برای سلول‌های اپیتلیال می‌تواند به تعیین اینکه آیا فرد مبتلا به عفونت، بیماری کلیوی یا سایر مشکلات پزشکی است یا خیر، کمک می‌کند. این مطلب به بررسی چگونگی آزمایش ادرار برای سلولهای اپیتلیال می‌پردازد. همچنین در مورد نتایج معنی دار و شرایطی که سبب افزایش سلولهای اپی تلیال می‌شود، بحث می‌کند.

Epithelial Cells چیست؟

سلولهای اپیتلیال سلولهایی روی سطوح بدن هستند که به عنوان یک سد محافظت کننده عمل می‌کنند. آنها جلوی ورود ویروسها به بدن را می‌گیرند.

سلولهای اپیتلیال پوست شخص را می‌پوشانند البته آنها در طول سطوح دستگاه گوارش، اندامهای داخلی و رگهای خونی نیز وجود دارند.

حضور مقداری از این سلولها در ادرار طبیعی است. البته مقدار زیاد سلولهای اپیتلیال در ادرار معمولا نشان دهنده یک مشکل زمینه‌ای سلامتی است.

چند نوع سلول اپیتلیال وجود دارد:

• لوله‌ای کلیوی: همچنین به عنوان سلولهای کلیوی شناخته شده است، افزایش سلولهای لوله‌ای کلیه در ادرار ممکن است یک بیماری کلیوی را نشان دهتد.
• سنگفرشی: اینها سلولهای اپیتلیال بزرگ هستند که از مهبل و مجرای ادراری می‌آیند. آنها نوعی هستند که بیشتر در ادرار زنان یافت می‌شوند.
• انتقالی: این مورد در مردان بین مجرای ادرار و لگن کلیوی اتفاق می‌افتد. آنها در مردان مسن‌تر یافت می‌شوند و هممچنین سلولهای مثانه نامیده می‌شوند.

آزمایش ادرار برای سلولهای اپیتلیال

تست برای سلولهای اپیتلیال در ادرار بخشی از آزمایش ادرار است که تستی اندازه گیری سطح مواد مختلف در ادرار است.

پزشک این آزمایش را در صورتی تجویز می‌کند که فردی علائم عفونت ادراری یا اختلال کیه از جمله موارد زیر را داشته باشد:

• تکرار ادرار
• درد موقع ادرار کردن
• درد در پایین معده
• درد کمر

اگر یک تست شیمیایی یا بصری ادرار نشان می دهد که ممکن است تعداد زیادی از سلولهای اپیتلیال در ادرار فرد وجود داشته باشد، پزشک می‌تواند آزمایش کامل ادرار را تجویز کند.

قبل از آزمایش، پزشک به فرد یک ظرف خواهد داد تا فرد ادرار را جمع آوری کند و چگونگی نمونه گیری را توضیح می‌دهد. اکثر مردم از روش تمیز کردن استفاده می‌کنند. فرد پد استریل و ظرف را به دستشویی می‌برد. فرد از پد استفاده می‌کند تا قبل از ادرار کردن در ظرف استریل، اندام ادراری خود را تمیز کند. وی اجازه می‌دهد مقداری از ادرار خارج شود سپس نمونه را جمع آوری می‌کنند.

به خاطر داشته باشید که نباید به داخل ظرف نمونه ادرار دست بزنید. نمونه ادرار سپس به یک آزمایشگاه فرستاده می‌شود که برای مواد مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

تفسیر نتایج Epithelial Cells در آزمایش ادرار

سه نتیجه ممکن برای یک تست سلولهای اپیتلیال در ادرار وجود دارد. اینها عبارتند از:

• Few
• Moderate
• Many

اگر نتیجه تست شخص «few» باشد این به معنی نرمال بودن است. نتیجه «moderate» یا «many» نشان دهنده مشکلی در سلامتی است.

اگر فرد دارای علائم دیگری باشد که به بیماری خاصی اشاره کند که هیچ در غیر اینصورت پزشک قبل از تشخیص آزمایش‌های دیگری را تجویز می‌کند.

بیماری‌های مربوط به افزایش مقدار سلول های اپیتلیال

افزایش مقدار سلولهای اپیتلیال در ادرار ممکن است نشان دهنده یکی از مشکلات زیر باشد:

عفونت ادراری

سه نوع عفونت ادراری وجود دارد (UTI). آنها هر کدام از قسمت‌های مختلف دستگاه ادراری را تحت تاثیر قرار می‌دهند:

• التهاب مثانه: این یک نوع عفونت ادراری است که بر مثانه تاثیر می‌گذارد.
• اورتریت (عفونت مجاری ادراری): این یک عفونت ادراری است که بر مجاری ادرار تاثیر می‌گذارد.
• عفونت کلیه: این یک UTI است که بر کلیه‌ها تاثیر می‌گذارد.

علائم یک عفونت ادراری شامل موارد زیر است:

• تکرر ادرار یا نیاز سریع به دستشویی
• درد یا احساس سوزش موقع ادرار کردن
• ادرار تیره یا بدبو
• خون در ادرار
• درد در پایین شکم
• احساس خستگی یا ناخوشی
• پزشکان معمولا آنتی بیوتیک‌ها یا آنتی ویروس‌ها را برای درمان عفونت ادراری تجویز می‌کنند.

عفونت مخمری

مخمر یک قارچ طبیعی است. هر زنی مقدار کمی مخمر در واژن خود دارد. تغییر سطوح هورمون یا مصرف آنتی بیوتیک ممکن است تعادل باکتری‌ها در واژن را بهم بزند. در نتیجه، مخمر ممکن است بیش از حد طبیعی رشد کند و منجر به عفونت مخمری شود.

علائم عفونت مخمری عبارتند از:

• خارش یا درد در مهبل (واژن)
• درد یا سوزش هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی
• ترشح غلیظ سفید یا چرک

درمانها برای عفونت مخمری شامل قرصهای ضد قارچ، کرم یا شیاف است.

بیماری کلیه

بیماری کلیه یک بیماری طولانی مدت است که کلیه‌ها آنطور که باید خوب کار نمی‌کنند. خطر بیماری کلیه با سن افزایش می‌یابد. خطرات دیگر شامل:

• سنگ کلیه
• سیستم ایمنی ضعیف
• دیابت
• فشار خون بالا
• سابقه فامیلی بیماری کلیه
• بزرگی پروستات

هیچ درمانی برای بیماری کلیوی وجود ندارد، اما درمان‌های زیر ممکن است به فرد کمک کند که علائم خود را کنترل کند.

• دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم
• ورزش منظم
• کاهش مصرف نوشیدنی الکلی
• ترک سیگار
• مصرف داروی کنترل فشار خون و کلسترول
• زمینه دیالیز کلیه
• داشتن یک کلیه پیوندی

بیماری کلیه

چند نوع مختلف از بیماری کلیه وجود دارد:

• بیماری کبد الکلی
• بیماری کبد چرب غیر الکلی
• هپاتیت
• هموکروماتوز
• سیروز صفراوی اولیه

علائم بیماری کبد عبارتند از:

• خستگی شدید یا ضعف
• از دست دادن اشتها
• از دست دادن میل جنسی و یا کاهش میل جنسی
• زردی

درمان برای بیماری کبد بستگی به عامل آن دارد. اگر بیماری بوسیله مصرف زیاد الکل ایجاد شده باشد پزشک از شخص می‌خواهد تا به دنبال ترک الکل باشد.

سرطان مثانه

سرطان مثانه به هنگامی رخ می‌دهد که بافت غیر طبیعی در سلولهای پوششی مثانه رشد کند. این بیماری یکی از چهار سرطان شایع در مردان است.

سرطان مثانه ممکن است موجب موجب افزایش مقدار سلولهای اپیتلیال در ادرار شود. با این حال باید به یاد داشته باشید که این به تنهایی نشان دهنده سرطان نیست.

علائم سرطان مثانه شامل:

• رگه‌هایی از خون در ادرار که ممکن است رنگ ادرار را قهوه‌ای کند
• تکرار اضطرار ادرار
• میل ناگهانی به ادرار
• احساس سوزش هنگام ادرار
• درد لگن
• درد استخوان
• کاهش وزن غیر منتظره
• تورم در پاها

چندین درمان جراحی و غیر جراحی برای سرطان مثانه در دسترس است. یک تیم از کارکنان مراقبت بهداشتی به یک فرد مبتلا به سرطان مثانه کمک خواهد کرد تا بهترین برنامه درمانی برای آنها تعیین کند.

عوامل خطر در آزمایش سلول های اپیتلیال در ادرار

یک فرد در معرض خطر افزایش داشتن تعداد زیادی از سلولهای اپیتلیال در ادرار است در صورتی که موارد زیر را داشته باشد:

• سنگ کلیه
• دیابت
• فشار خون بالا
• سابقه خانوادگی بیماری کلیه
• پروستات بزرگ
• عفونت ادراری مکرر
• تضعیف سیستم ایمنی

زنان باردار نیز در معرض خطر افزایش تعداد سلولهای اپیتلیال در ادرار هستند.

سطوح بالای سلولهای اپیتلیال در ادرار نیز برای افرادی که دارای قومیتهای زیر باشند عادی است.

• آفریقایی
• اسپانیایی
• آسیایی
• بومی آمریکا

درمان

درمان برای سطوح بالای سلولهای اپیتلیال در ادرار بستگی به عامل زمینه‌ای دارد. شایع‌ترین علت آن عفونت ادراری است و معمولا درمان شامل داروهای آنتی بیوتیک‌ یا آنتی ویروس است. بیماری کلیوی، طیف وسیعی از درمان‌های مختلف را بسته به علت شامل می‌شود. تغییر سبک زندگی نیز ممکن است توصیه شود، از جمله کاهش وزن، ورزش منظم و خوردن رژیم غذایی سالم.

پیشگیری

آبرسانی بدن برای پیشگیری از این بیماری‌هایی که موجب سطوح بالای سلولهای اپیتلیال می شوند، حیاتی است. ایده خوبی است که چندین لیوان آب در روز بنوشید.

بعضی از مردم اعتقاد دارند که آب زغال اخته سلامت کلیه را تقویت می‌کند و بسیاری از افراد آن را به عنوان یک درمان خانگی برای عفونت ادراری استفاده می‌کنند. یک تحقیق در سال ۲۰۱۳ نتیجه گرفت که مدارک کافی برای تاثیر آب زغال اخته بر درمان عفونت ادراری وجود ندارد.

خلاصه کلام

مقدار زیاد سلولهای اپیتلیال در ادرار اغلب نشانه یک عفونت کوچک همچون عفونت ادراری یا عفونت مخمری است.

هر کسی با علائم مشکل ادراری باید برای آزمایش ادرار و یک تشخیص مناسب به پزشک مراجعه کند.

هر چه زودتر مشکل زمینه‌ای تشخیص داده شود، درمان آن می‌تواند باعث کاهش علائم شود.

ترجمه اختصاصی توسط مجله قرمز

منبع: medicalnewstoday