بیماری آرنج تنیس‌بازان یک وضعیت بسیار شایع است که سالانه میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و این عارضه می‌تواند به دلایل مختلف در افراد ایجاد شود. اصطلاح به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شود، اگرچه فقط یک گروه کوچک از افراد که بازی تنیس را انجام می‌دهند مبتلای به این بیماری تشخیص داده می‌شوند. بیماری آرنج تنیس‌بازان درنتیجه از یک سری حرکات تکراری بازو، آرنج و تاندون‌ها و عضلات مربوطه رخ می‌دهد، ازاین‌رو نام آن را آرنج تنیس‌بازان گذاشتند چون تنیس و دیگر ورزش‌های مشابه شامل استفاده مداوم از عضلات بازکننده در این قسمت از بدن است. این بیماری که در زبان علمی با عنوان epicondylitis جانبی شناخته می‌شود، میلیون‌ها نفر از افراد را با درد و ناراحتی در خارج از آرنج مواجه می‌کند. هنگامی‌که حرکات شدید در طول زمان تکرار می‌شود، می‌تواند باعث سایش و صدمه به عضلات و همچنین حساسیت به لمس شود. این وضعیت همچنین می‌تواند کارگران مشاغل دستی، مانند کارگران ساختمانی یا نجارها را تحت تأثیر قرار دهد.

علائم بیماری آرنج تنیس‌بازان

برخی از شایع‌ترین نشانه‌های این بیماری عبارت‌اند از:

• درد موضعی در مچ دست و آرنج

• ضعف در عضلات مورد استفاده برای گرفتن اشیاء و باز کردن بازو

• درد در آرنج هنگام انجام وظایف ساده مانند چرخاندن دستگیره یا حمل اشیا سنگین

 علل ابتلا به بیماری آرنج تنیس‌بازان

 به‌طور خاص، این بیماری می‌تواند در اثر تعدادی از وقایع خاص ایجاد شود. در زیر نگاهی به آن‌ها می‌اندازیم:

ترشح بیش‌ازحد در طول زمان: پارگی میکروسکوپیک و ماکروسکوپی ممکن است در عضلات و تاندون ساعد تشکیل شود، به‌ویژه به دلیل فعالیت‌های سخت تکراری در اثر برخورد توپ، چرخش یک چکش و غیره.

کشش ناگهانی یا پیچ‌خوردگی: گاهی اوقات تنها کشش نیرومند، پیچش غیرطبیعی و یا ضربه غیرمنتظره به ناحیه می‌تواند باعث ایجاد این بیماری شود و ازآنجا اعمال تکراری باعث می‌شود که پارگی‌های کوچک‌تر بزرگ‌تر و دردناک‌تر شوند و درنهایت فرد مواجهه یافته با آسیب قادر به انجام‌وظیفه خود نباشد.

چگونه می توان از ابتلای به بیماری آرنج تنیس‌بازان پیشگیری کرد؟

تعدادی از راه‌ها برای پیشگیری از توسعه بیماری آرنج تنیس‌بازان وجود دارد که فراتر از صرفا اجتناب از فعالیت ها و حرکات که به واسطه شرایط به وجود آمده است. شما می توانید عضلاتی که معمولاً در این بیماری درگیر می‌شوند را با تمرینات جالبی تقویت کنید، از تجهیزات محافظتی مناسب و حمایتی استفاده کنید و از استفاده از این عضلات برای انجام وظایف معمول دیگر اجتناب کنید.

اگر شما نتوانستید پارگی‌های عضلات خود را درمان کنید، با استراحت عضلات و کنار گذاشتن موقت یا دائمی فعالیت‌های در ارتباط با آن، این عارضه می‌تواند تا نقطه بدتر شدن و ناتوانی آن عضله پیش رود. قبل از استفاده از هرگونه درمان‌های خانگی و یا شروع تمرینات توان‌بخشی همیشه با مشاوره خود در این زمینه مشورت کنید.

این بیماری معمولاً با ورزش، فیزیوتراپی و مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin)، ناپروکسن (Aleve) و آسپرین درمان می‌شود. اگر درد دائمی دارید و فکر کنید که برای مدت‌زمان طولانی باید داروهای ضد درد را مصرف کنید، با پزشک خود در این مورد صحبت کنید.

بیماری آرنج تنیس‌بازان اکثراً یک آسیب معمولی است که معمولاً با درمان جزئی برطرف می‌شود، اما شما باید در کنار درمان استراحت کنید و تکمیل روند درمانی زمان‌بر است.

منبع مقاله : organic facts

این مقاله به طور اختصاصی توسط مجله قرمز ترجمه شده است.