داروی ایبوپروفن از آن داروهای بدون نسخه‌ای ست که مثل نقل و نبات در میان مردم مصرف می‌شود. ورزشکاران به آن ویتامین ای می‌گویند. زنانی که پریود می‌شوند برای رفع دردهای شکمی به آن وابسته هستند. اما دانشمندان در حال اثبات این موضوع هستند که داروی ایبوپروفن آنقدرها هم که شما فکر می‌کنید بی ضرر نیست . در زیر مواردی که نباید از این دارو استفاده کرد، آورده شده است.
بیماری قلبی
اگر چه دوز کم آسپرین می‌تواند به پیشگیری از حمله قلبی کمک کند اما سایر مسکنهای خانواده داروهای غیر استروئیدی که ایبوپروفن هم جزو آنهاست با افزایش خطر احتمال ابتلا به حمله قلبی یا سکته مغزی، همراه هستند. در سال ۲۰۱۷، مطالعه‌ای در مجله پزشکی بریتانیا گزارش کرد که خطر حمله قلبی در میان افرادی که از داروهای غیر استروئیدی به طور روزانه، طی یک هفته یا بیشتر استفاده می‌کنند، ۲۰ تا ۵۰ درصد بالاتر می‌رود. افزایش خطر مربوط به داروی ایبوپروفن می‌تواند تا ۷۵ درصد بالا باشد. بیشترین میزان خطر در اولین ماه استفاده از داروهای غیر استروئیدی و در دوزهای بالا است.
به گفته دکتر کاترین شروین، افراد مبتلا به بیماریهای قلبی یا در معرض خطر بیماری قلبی بخصوص باید این یافته‌ها را بیشتر بخاطر بسپارند چون بیشتر از سایرین در معرض خطر هستند. اگر داروی فشار خون استفاده می‌کنید خیلی احتیاط کنید چون داروهای مسکن غیر استروئیدی اثر داروهای فشار خون را کمتر می‌کنند. در مورد داروهای جایگزین برای درمان دردتان با پزشک صحبت کنید، ممکن است وی بگوید که تیلنول را برای درمان سردرد یا کمر درد استفاده کنید.
اگر داروهای ضد لخته خون استفاده می‌کنید
داروهای ضد انعقادی خون (همانند وارفارین) و ضد پلاکت (همانند پلاویکس) از لخته شدن سریع خون جلوگیری می‌کنند. داروهای ضد انعقادی معمولا برای افرادی که در معرض خطر بالای سکته (هماند فیبریلاسیون دهلیزی یا دریچه‌های مصنوعی قلب) یا افرادی که مبتلا به امبولی ریوی هستند، تجویز می‌شود، ضد پلاکتها معمولا برای افرادی که اخیرا دچار حمله قلبی یا مغزی شده‌اند به عنوان روشی برای جلوگیری از رخ دادن دوباره آن، توصیه می‌شود. اینها چه مشکلی ایجاد می‌کنند؟ دکتر دیوید کرِگ، دکتر داروساز می‌گوید: ترکیب این داروها با ایبوپروفن می‌تواند خطر مشکلات خونریزی را به میزان زیادی افزایش دهد. بنابراین در عوض این دارو، در مورد گزینه‌های دیگر با پزشکتان صحبت کنید ممکن است سلکوکسیب را توصیه کند که کمتر موجب خونریزی می‌شود.
اگر مشکلات گوارشی دارید، داروی ایبوپروفن را فراموش کنید
داروهای غیر استروئیدی نه تنها سلولهای پوششی معده و روده‌ها را تحریک می‌کند بلکه می‌توانند جریان خون در این ناحیه را کاهش داده و قابلیت ترمیم آن را مختل می‌کند بنابراین اگر اخیرا دچار مشکلات گوارشی همانند بیماری التهاب روده شده‌اید، احتمالا بهتر است که داروی ادویل یا موترین یا داروهای غیر استروئیدی دیگر را استفاده نکنید. آنها برای دردهای مربوط به بیماری التهاب روده، در صورتی که دچار درد باشید، موثر نیستند و بهتر است که با پزشکتان در مورد درمانهای جایگزین صحبت کنید. استامینوفن گزینه خوبی برای سردرد، در این مورد است. به گفته ونکاتا یلپدی، داروساز و استادیار دانشگاه یوتا، اگر دچار دردهای قاعدگی می‌شوید، قرصهای ضد بارداری می‌توانند به شما کمک کنند.
داروی ایبوپروفن هنگام بارداری خطرناک است
داروهای غیر استروئیدی برای جنین خطرناک هستند، چون خطر سقط جنین را در اوایل بارداری بالا می‌برند و نقص قلبی در سه ماهه سوم، می‌شود. به جز این، پژوهشی روی مشکلات جنین ارتباط میان زنانی که ایبوپروفن را به هنگام سه ماهه اول مصرف کردند منجر به کاهش رشد تخمک در تخمدانهای جنین می‌شود که باروری آینده چنین دختری را دچار اختلال می‌کند. ایبوپروفن همچنین موقع آزمایش خون و زایمان هم خوب نیست چون منجر به افزایش خونریزی می‌شود. اگر گاهی اوقات در زمان بارداری نیاز به مسکن داشتید با پزشکتان صحبت کنید.
در صورت ابتلا به عفونت ادراری
چند سال پیش پژوهشگران گزارش دادند که داروهای غیر استروئیدی ممکن است برای درمان عفونتهای ادراری مفید باشند. به جز امکان تسکین درد، ممکن است عود دوباره را کاهش دهند و همچنین به جلوگیری از استفاده از آنتی بیوتیکها کمک کنند که با توجه به تهدید مقاومت آنتی بیوتیکی، چیز خوبی است. پس مشکل چیست؟ داروهای ضد استروئیدی ممکن است واقعا هیچکدام از آن کارها را انجام ندهند. دکتر شروین می‌گوید: شواهد متناقضی در مقالات در مورد اثر داروی ایبوپروفن وجود دارد و آن وابستگی به آنتی بیوتیک است که مقایسه شده است. علاوه بر این پژوهشی دارویی گزارش می‌دهد که زنانی که فقط از ایبوپروفن برای درمان عفونت ادراری استفاده کردند، دوره بهبودیشان به طور متوسط ۳ روز بیشتر طولانیتر از آنتی بیوتیکها بود و به میزان کمی خطر بالاتر اختلالات را داشتند.
داروی ایبوپروفن و آرتروز
مبتلایان به آرتروز برای درد آرتروزی از گذشته، ایبوپروفن و سایر داروهای غیر استروئیدی را مصرف می‌کردند. اما به دلیل اثرات منفی آن روی سیستم گوارشی و قلبی عروقی، بعضی از بیماران بخصوص آنهایی که سابقه مشکلات معده یا قلبی دارند باید قبل از بالا انداختن ایبوپروفن، دوباره فکر کنند. یک تحقیق در سال ۲۰۱۷ منتشر شده در مجله قلب اروپا، اثرات روی فشار خون ناشی از انواع داروهای مسکن غیر استروئیدی (ایبوپروفن، ناپروکسن و سلکوکسیب) را بر بیماران مبتلا به روماتیسم و آرتریت روماتوئید، بررسی کردند. تمام داروها با افزایش خطر ابتلا به پرفشاری خون مرتبط بودند و ایبوپروفن با ۲۲/۲ درصد از بیماران در معرض خطر ابتلا به پرفشاری خون، ۱۹ درصد برای ناپروکسن و ۱۰/۳ برای سلکوکسیب بود.
به جز این، آنهایی که مبتلا به بیماری آرتریت روماتوئید بودند، داروهای غیر استروئیدی قادر به کنترل التهاب برای پیشگیری از صدمه بیشتر به مفاصل نیستند. چه می‌توان کرد؟ داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری همانند اصلاح کننده‌های پاسخ زیستی هستند. گزینه‌های غیر دارویی همانند ورزش، فیزیوتراپی و حمام آب گرم می‌تواند موجب کاهش درد شود.
در صورتی که اهل نوشیدنیهای الکلی هستید
اگر اهل نوشیدنیهای الکلی هستید و مشکل سردرد دارید بهتر است قبل از مصرف داروی ایبوپروفن پیش از مصرف کوکتل، دوباره فکر کنید. الکل می‌تواند معده را تحریک کند و بنابراین می‌تواند همانند داروهای غیر استروئیدی عمل کند. این دو مورد را کنار هم بگذارید و حساب کنید که چقدر احتمال صدمه زدن به معده‌تان را بیشتر می‌کنید. دکتر شروین می‌گوید به دلیل افزایش خطر ابتلا به زخمهای معده، باید از مصرف الکل خودداری کنید. علاوه بر این مساله، الکل موجب صدمه به کبد می‌شود.
اگر قصد تمرینات سخت دارید
ورزشکاران جان سخت گاهی اوقات قبل از تمرین، یک ادویل مصرف می‌کنند تا زمان طولانیتری ورزش کنند. اما این کار در بهترین حالت، وقت تلف کردن است و در بدترین حالت بطور بالقوه‌ای مضر است. دکتر لیلی روزنتال، پزشک و کارشناس سبک زندگی که به بیماران با مصرف طولانی مدت دارو، ایمنی و کارایی را آموزش می‌دهد. دکتر روزنتال که متخصص طب فیزیکی است، می‌گوید: شما باید به بدنتان گوش دهید و علت مشکلات را بفهمید. با ایبوپروفن درد را ساکت می‌کنید که در این صورت ممکن است متوجه شنوید که دارید به خودتان صدمه می‌زنید یا اینکه از کم کردن سرعت‌تان یا کمک گرفتن به وقت نیاز، ممانعت می‌کنید.
به جز این اگر خیلی شدید ورزش کنید مثلا ماراتونهای سخت، مصرف داروی ایبوپروفن می‌تواند به کلیه صدمه بزند که به وسیله ورزش شدید ایجاد می‌شود. در مقاله‌ای در سال ۲۰۱۷، ماراتون نوردانی که ایبوپروفن مصرف کردند در یک مسافت ۵۰ مایلی (در کل ۱۲۰۰ میلی گرم) حدود ۱۸ درصد بیشتر دچار صدمه حاد به کلیه نسبت به آنهایی شدند که دارونما مصرف کردند. ورزشهای شدید با کشاندن جریان خون به عضلات برای افزایش دوره فعالیت، کار کلیه را شدید می‌کند، مصرف داروی ایبوپروفن پروستاگلندین‌ها را کاهش می‌دهد که به نوبه خود، جریان خون را از کلیه‌ها، منحرف می‌کند و موجب افزایش دو برابری فشار شدید روی کلیه‌ها می‌شود.
علاوه بر این، قرص ایبوپروفن حتی ممکن است مفید نباشد. در تحقیقی منتشر شده در سال ۲۰۱۵، پژوهشگران دونده‌های با تجربه را با هم تمرین دادند و تمرینات پایه را انجام داند سپس به هنگام تمرینهای شدید، درد عضلانی را در ساق پا احساس کردند. بعد سوژه‌های تحقیق ایبوپروفن یا دارونما مصرف کردند و به تمرین ادامه دادند. تفاوت آنها چه بود؟ اصولا هیچ. پژوهشگران می‌گویند یکی از دلایل احتمالی، ممکن است اثر دارو بر قلب باشد که جذب اکسیژن را به میزان لازم انجام می‌دهد و هر گونه اثری در کاهش درد را خنثی می‌کند.
اگر آسم دارید و داروی ایبوپروفن مصرف می‌کنید
ایبوپروفن و سایر داروهای غیر استروئیدی، ایجاد التهاب را بوسیله ممانعت از آنزیمی که تولید موادی به نام پروستاگلندین را کاهش می‌دهد، سرکوب می‌کند. مشکل این است که مداخله در پروستاگلندین‌ها می‌تواند آسم را تشدید کند. مریلین ای موریس استاد و رئیس بخش علوم دارویی بوفالو توضیح می‌دهد به همین دلیل است که در بسته‌های ایبوپروفن هشدارهایی برای مبتلایان به آسم قرار داده شده است. کریگ می‌گوید: افراد مبتلا به آسم که به داروهای مسکن غیر استروئیدی همانند ایبوپروفن حساسیت دارند، این دارو می‌تواند یک اسپاسم برونشیتی مرگ آور برایشان ایجاد کند. این بیماران باید با پزشک خود در مورد گزینه‌های جایگزین برای کنترل درد، مشورت کنند.
ترجمه اختصاصی توسط مجله قرمز
منبع: rd