حتما پیش آمده است که مدتی طولانی را در ترافیک جادهها سپری میکنید و با خودتان فکر میکنید که حتما تصادفی رخ داده یا جاده در حال تعمیر است. اما پس از رفع ترافیک و ادامه مسیر متوجه میشوید که هیچ اتفاقی نیفتاده است. پس دلیل این ترافیک چه بوده است؟ به این نوع ترافیکها، ترافیک کاذب یا بیدلیل میگویند که به دلایل معمول مثل تصادف یا وجود مانعی در جاده رخ نمیدهند بلکه ریشه در عوامل دیگری دارند و دانشمندان در تلاش هستند که راهی برای حل این مشکل پیدا کنند. در این مقاله اختصاصی از مجله قرمز درباره ترافیک کاذب و عوامل به وجود آورنده آن مطالبی را بیان خواهیم نمود و در ادامه خواهید خواند که چطور میتوان با این مشکل مقابله کرد.
ترافیک کاذب چیست؟
آمار حاکی از آن است که هر راننده شش ماه از عمر خود را در ترافیک جادهها سپری میکند. اما همه این ترافیکها به دلایل معمول رخ نمیدهند، بسیاری از این ترافیکها در مدت کوتاهی بدون دلیل به وجود میآیند و پس از مدت کوتاهی نیز از بین میروند. هرچه تعداد اتومبیلهای یک خیابان بیشتر باشد احتمال به وجود آمدن ترافیک کاذب بیشتر و زمان از بین رفتن آن نیز بیشتر خواهد بود و همین مساله میتواند باعث هدر رفتن وقت افراد در مقیاسهای بالا شود. ترافیکهای کاذب میتوانند از چند صدمتر تا چندین کیلومتر باشند و حتی ترافیکهای کاذبی با طول بالای ۵۰ کیلومتر نیز مشاهده شده است که یک نمونه از آن ترافیکی بود که به طول ۸۰ کیلومتر در کشور انگلستان از بیرمنگام تا شهر مجاور آن کشیده شده بود.
اما ترافیکهای کاذب چرا به وجود میآیند؟ مشاهدات نشان داده است وقتی یک راننده در مسیر حرکت خود ترمز میکند یا سرعت خود را کاهش میدهد فاصله او با ماشین پشت سر خود کاهش یافته و راننده این ماشین هم مجبور میشود سرعت خود را به میزان بیشتری کاهش دهد. به همین ترتیب رانندگان بعدی نیز همین کار را انجام میدهند و در نهایت یک اتومبیل مجبور به توقف میشود و ترافیک به وجود میآید. اگر یک اتومبیل به طور ناگهانی لاین خود را تغییر دهد و یا از محدوده سرعت آن مسیر تجاوز کند باز هم ممکن است ترافیک کاذب به وجود آید. در مدلهای رایانهای مختلفی که در این مورد ساخته شده است مشخص شده است که حتی یک گاز و ترمز کوچک هم میتواند در جادههای شلوغ باعث به وجود آمدن ترافیکهای چندین کیلومتری شود و لازم است که راهی برای مقابله با این مساله اندیشیده شود.
راههایی برای مقابله با ترافیک کاذب
همان طور که مشخص شد خود رانندگان مسئول به وجود آمدن ترافیکهای کاذب در خیابانها و جادهها هستند و زمانی که قوانین را رعایت نمیکنند اتلاف وقت خود و دیگر رانندگان را موجب میشود، چه رانندهای که ناگهان سرعت خود را کاهش میدهد و چه رانندهای که فاصله خود را با اتومبیل جلویی حفظ نمیکند در این مساله دخیل هستند. بنابراین با شناخت این عوامل میتوان از بروز ترافیک کاذب در جادهها تا حد ممکن جلوگیری کرد.
رعایت فاصله با اتومبیل جلو: گفتیم ترافیک کاذب زمانی به وجود میآید که یک راننده ناگهان سرعت خود را کاهش میدهد و این کاهش سرعت مثل دومینو ادامه یافته و در نهایت به متوقف شدن اتومبیلهای پشت سر او میانجامد. اما اگر فاصله بین اتومبیلها به اندازه کافی رعایت شده باشد این ترافیک کاذب رخ نخواهد داد. زمانی که تعداد زیادی اتومبیل در جاده به سمت مقصد حرکت میکنند رعایت این فاصله مشکلتر از قبل میشود و در این زمان است که تکنولوژی میتواند به کمک رانندگان بیاید. اگر سیستمهایی در خودروها تعبیه شود که فاصله را از هر دو جهت حفظ کند دیگر شاهد بروز ترافیکهای کاذب نخواهیم بود.
توجه به ظرفیت جادهها: هرچند رانندگان مقصر اصلی این ترافیکها هستند اما این مساله هم قابل انکار نیست که وقتی ظرفیت یک جاده برای اتومبیلهایی که هر روز در آن رفت و آمد میکنند کافی نباشد ترافیکهای کاذب و واقعی هرروز رخ خواهند داد. مشاهدات نشان میدهد که ترافیکهای کاذب در بزرگراهها و جادههای عریض کمتر رخ میدهد بنابراین افزایش دادن عرض جادهها یا احداث بزرگراهها در مسیرهای پررفت و آمد میتواند در کاهش بروز ترافیکهای کاذب تاثیر چشمگیری داشته باشد.
رعایت محدوده سرعت: توجه نگردن به محدوده سرعت مخصوص هر جاده شاید اصلیترین علت بروز ترافیکهای کاذب باشد. اگر همه رانندگان با سرعت ثابت و یکسان حرکت کنند هرگز ترافیکهای جادهای رخ نخواهد داد. در این مورد هم تکنولوژی میتواند به کمک ما بیاید و با ثابت نگه داشتن سرعت اتومبیل در محدوده مشخص، از بروز ترافیکهای کاذب و زمان بر جلوگیری کند.
کمک گرفتن از دانش حیوانات: حتما در مستندهای حیات وحش، حیوانات مختلف را دیدهاید که در دستههای میلیونی در حال حرکت و مهاجرت هستند اما هرگز تصادف نمیکنند و دچار ترافیک کاذب و واقعی نمیشوند. سالانه سه میلیون گاو وحشی آفریقایی در دشتهای شرق آفریقا از یک سوی رود مارا به سوی دیگر آن حرکت میکنند و در مسیر خود با انواع خطرات مواجه میشوند اما تغییری در سرعت و مسیر خود نمیدهند، پرندگان مهاجر نیز در دستههای بزرگ حرکت میکنند و هرگز مسیر خود را گم نمیکنند یا از دسته جدا نمیمانند، نمونه دیگر این حرکتها در طبیعت، حرکت دستهای ماهیهای آزاد است. در این مورد انسان هنوز از حیوانات عقب است چون حیوانات از نوعی هوش جمعی بهره میبرند که انسان فاقد آن است ولی میتواند با کمک هوش مصنوعی به آن دست پیدا کند. دانشمندان در تلاش هستند تا با کمک تکنولوژیهای جدید و نصب سنسورهایی در اتومبیلها، این حرکتهای دسته جمعی را با الهام از مهاجرت حیوانات شبیه سازی کرده و ترافیکهای ناخواسته و آزاردهنده را برای همیشه از زندگی ما حذف کنند.
اگر این مقاله مورد توجه شما قرار گرفت میتوانید مقالات مشابه را در بخش علمی در مجله قرمز مطالعه کنید. انتقادات و پیشنهادات خود را نیز در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
منبع: Live Science (ترجمه و تألیف اختصاصی توسط مجله قرمز)