تیم ملی پرتغال نخستین حضور خود در تاریخ جام کنفدراسیون ها را امروز رقم میزند. روز گذشته به مناسبت آغاز این جام، ۵ نکتهی مهم قابل دانستن در رابطه با تیم ملی روسیه را به عنوان میزبان این رقابتها از نظر گذراندیم. حال بد نیست به سراغ تیم ملی پرتغال برویم. یکی دیگر از تیمهای حاضر در جام کنفدراسیون ها ۲۰۱۷ که از امیدهای اصلی فتح این جام نیز به شمار میرود. پس پیشنهاد میکنیم که در ادامهی مطلب پیش رو با ما همراه باشید.
تیم ملی پرتغال به عنوان فاتح جام ملتهای اروپا (یورو ۲۰۱۶) در حالی گام به تورنمنت جام کنفدراسیون ها ۲۰۱۷ میگذارد که حضورش در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه هنوز قطعی نیست. این تیم اکنون در گروه خود با اختلاف سه امتیاز نسبت به تیم سوئیس در مکان دوم جدول ایستاده و اگر این فاصله همچنان حفظ شود، یاران رونالدو برای حضور در جام جهانی سال آینده باید گام به دیدار پلیآف بگذارند.
اگرچه تیم سوم این جدول یعنی مجارستان در حال حاضر فاصلهای هشت امتیازی با پرتغال دارد و شاید شانس چندانی برای حضور در جام جهانی ۲۰۱۸ نداشته باشد، اما روی کاغذ همچنان اما و اگرها پا برجا هستند و در صورت عملکرد دور از انتظار تیم ملی پرتغال در دیدارهای آینده (و رقم خوردن یک معجزه برای مجارستان)، شاید قهرمان یورو ۲۰۱۶ شانس حضور در جام جهانی روسیه را از دست بدهد (احتمالی که در عمل بسیار بعید به نظر میرسد). به همین دلیل تیم ملی پرتغال باید در جام کنفدراسیون ها بهترین عملکرد خود را به نمایش بگذارد و هر چه در چنته دارد رو کند. با این حال نکات مهمی در رابطه با تیم ملی پرتغال وجود دارد که بیم و امیدهایی برای این تیم و هوادارانش ایجاد میکند. نکاتی که بد نیست آنها را از نظر بگذرانیم.
نخستین نکتهی مهم در رابطه با تیم ملی پرتغال
خبر بد برای هواداران ستارهی اصلی تیم ملی پرتغال یعنی کریستیانو رونالدو این است که حضور او در جام جهانی ۲۰۱۸ (در صورت صعود به این جام) شاید آخرین حضور این ستارهی پرتغالی در بزرگترین تورنمنت جهانی فوتبال باشد. رونالدو در جام جهانی روسیه ۳۳ ساله خواهد بود و از همین رو حضور او در جام جهانی قطر با ۳۷ سال سن هماکنون در هالهای از ابهام قرار دارد. البته این امر در مورد سایر بازیکنان حاضر در اسکلت اصلی تیم ملی پرتغال نیز صدق میکند.
بازیکنانی نظیر پهپه، برونو آلوز، ریکاردو کورژما به ترتیب ۳۴، ۳۵ و ۳۳ ساله هستند و سایر افراد تاثیرگذار تیم ملی پرتغال نظیر ژائو موتینیو و نانی نیز اکنون ۳۰ سال سن دارند. بنابراین تنها فرصت آنها برای کسب یک افتخار بزرگ دیگر در سطح ملی، حضور در جام جهانی ۲۰۱۸ خواهد بود. به این ترتیب عملکرد موفق آنها در تورنمنت جام کنفدراسیون ها ۲۰۱۷ میتواند سکوی پرتابی برای رسیدن به این هدف مهم باشد.
دومین نکتهی مهم در رابطه با تیم ملی پرتغال
البته شرایط برای تیم ملی پرتغال آنچنان هم ناامید کننده نیست. این تیم اکنون بازیکنان جوانی در اختیار دارد که هر کدام از آنها میتوانند در آیندهای نزدیک به مهرهای تاثیرگذار در مستطیل سبز تبدیل شوند. بازیکنانی نظیر رافائل گررو، اندره گومز و گلسون مارتینز از جمله نیروهای جوان تیم ملی پرتغال محسوب میشوند که در رقابتهای جام کنفدراسیون ها ۲۰۱۷ حضور داشته و میتوانند این تورنمنت را به محلی برای درخشش خود تبدیل سازند. گل سرسبد آنها بیشک بازیکن جدید تیم منچسترسیتی یعنی برناردو سیلوا خواهد بود که در کنار با تجربههایی نظیر رونالدو قطعا حضور موفقی در تیم ملی پرتغال خواهد داشت.
این در حالی است که بازیکنان آیندهداری نظیر رناتو سانچز (بازیکن فعلی تیم بایرن مونیخ آلمان) برای حضور در تورنمنت جام کنفدراسیون ها ۲۰۱۷ به تیم ملی پرتغال دعوت نشدهاند. این موضوع در مورد زنندهی گل پیروزی پرتغال در دیدار نهایی یورو ۲۰۱۶ مقابل فرانسه نیز صدق میکند. در واقع اِدِر به عنوان یکی از تاریخسازترین بازیکنان تیم ملی پرتغال، همانند سانچز در جام کنفدراسیونها حضور نخواهد داشت تا شاید با درخشش بیشتر در سال پیش رو بتواند راهی برای حضور در ترکیب تیم ملی پرتغال در جام جهانی روسیه برای خود باز کند.
سومین نکتهی مهم در رابطه با تیم ملی پرتغال
مصدومیت بازیکنان کلیدی و تاثیرگذار در آستانهی آغاز رقابتهای حساس جهانی همواره یکی از کابوسهای مربیان تیمهای ملی به شمار میرود. به عنوان مثال مصدومیت تکراری و همیشگی مارکو رویس پیش از کلید خوردن تورنمنتهای مهم، طی سالهای اخیر همواره دست مربی تیم ملی آلمان یعنی یواخیم لو را در پوست گردو گذاشته است. در این میان وظیفهی مارکو رویس بودن در تیم پرتغال، امسال بر گردن ژائو ماریو افتاده و او به دلیل مصدومیت قادر نیست تیم ملی کشورش را در جام کنفدراسیون ها همراهی کند.
نکتهی ناامید کننده برای هواداران تیم ملی پرتغال این است که ماریو یکی از تاثیرگذارترین بازیکنان این تیم در مسابقات یورو ۲۰۱۶ بود و نبود او در خط میانی پرتغال در جام کنفدراسیون ها ۲۰۱۷ شاید اندکی همبازیان او را به زحمت بیاندازد.
چهارمین نکتهی مهم در رابطه با تیم ملی پرتغال
در طی دهههای اخیر همواره تیم ملی پرتغال مهاجمان مطرح و باکیفیتی را به فوتبال جهان معرفی کرده است. بازیکنانی نظیر اوزهبیو، ریکاردو ساپینتو یا نونو گومز که هر کدام مهاجمان زهرداری بودهاند و مهرههای بسیار تاثیرگذاری در زمان خود محسوب میشدند. اما مشکل اینجاست که در فاصلهی ظهور و افول این بازیکنان مطرح، خلا مهاجمان نوک شش دانگ و چارچوب شناس همواره در خط حملهی تیم ملی فوتبال پرتغال احساس شده است. این مشکل پس از خداحافظی نونو گومز از تیم ملی فوتبال پرتغال تا حدی احساس میشد. اما به نظر میرسد با ظهور اندره سیلوا، ارغوانیپوشان بار دیگر میتواند روی یک گلزن بیرحم در نوک خط حملهی تیمشان حساب کنند.
مهاجم ۲۱ سالهی تیم فوتبال آث میلان ایتالیا در مرحلهی مقدماتی مسابقات جام جهانی ۲۰۱۸ پنج بار دروازهی حریفان پرتغال را باز کرده و در مجموع با هشت حضور در تیم ملی پرتغال ۷ بار موفق به گلزنی شده است. در واقع به نظر میرسد که زوج اندره سیلوا و کریستیانو رونالدو یکی از خطرناکترین و زهردارترین زوجهای حاضر در جام کنفدراسیون ها را تشکیل میدهد. چرا که آن دو در جریان رقابتهای مقدماتی جام جهانی روسیه تا کنون ۱۴ گل را در مجموع به ثمر رساندهاند.
پنجمین نکتهی مهم در رابطه با تیم ملی پرتغال
تیم ملی پرتغال با تمام غایبان خود، جام کنفدراسیون ها را همراه با اصلیترین و بزرگترین ستارهاش آغاز خواهد کرد. بازیکن کلیدی این تیم یعنی کریستیانو رونالدو فصل موفقی را در باشگاه رئال مادرید پشت سر گذاشت و علاوه بر فتح لالیگا موفق به کسب دومین عنوان پیاپی خود و تیمش در مسابقات جام باشگاههای اروپا شد. افتخاری که تصاحب چند بارهی توپ طلا توسط او را تکمیل کرد. حال این احتمال وجود دارد که حضور موفق تیم ملی پرتغال در مسابقات جام کنفدراسیون ها ۲۰۱۷ بتواند به او در کسب توپ طلای امسال نیز کمک فراوانی بکند. شاید به همین دلیل است که رونالدو فتح جام کنفدراسیون ها را به چیزی شبیه رویا تشبیه کرده است. رویایی که باید دید آیا در روزهای آینده به واقعیت تبدیل خواهد شد یا خیر.
منبع: فاکس اسپورتز (کاری اختصاصی از تیم ترجمه مجله قرمز همراه با تلخیص و اضافاتی از سوی نویسنده)
در صورت تمایل میتوانید با نظرات خود در بخش کامنت، ما را در بهبود کیفیت مطالب بخش ورزش مجله قرمز یاری کنید.