شاید فرآیند تولید یا بهتر است بگوییم چاپ یک شناور جنگی با چاپگر سه بعدی تا چند سال قبل تنها در فیلم‌های علمی تخیلی قابل مشاهده و حتی قابل تصور بود. اما این روزها تقریبا هر نوع محصولی را می‌توان با چاپگرهای سه بعدی طراحی و تولید کرد. محصولاتی که حتی ابزارهای نظامی را هم نمی‌توان مستثنی از آن‌ها دانست. پس اگر مایل به دانستن نکات بیشتر و کامل‌تری از زیر و بم این شناور جنگی و نحوه‌ی تولید آن هستید، می‌توانید مجله قرمز را در ادامه‌ی این مطلب همراهی کنید.
در حال حاضر بسیاری از ارتش‌های پیشرفته‌ی دنیا به تکنولوژی چاپ سه بعدی به عنوان ابزاری کارآمد برای تولید محصولات مد نظرشان می‌نگرند. فرآیندی که در آینده‌ی نزدیک می‌تواند صرفه‌جویی فراوانی را در وقت و بودجه‌ی لازم به منظور ساخت محصولات نظامی متعدد جهت انجام ماموریت‌های مختلف به ارمغان آورد. به گونه‌ای که در حال حاضر برنامه‌های آینده‌نگرانه‌ای برای چاپ و تولید قطعات قابل تعویض هواپیماها یا خمپاره‌اندازها توسط این ارتش‌ها وجود دارد.
چگونگی ساخت شناور جنگی
در همین راستا به تازگی شاهد همکاری نیروی دریایی امریکا با آزمایشگاه ملی Oak Ridge برای ساخت یک شناور جنگی آزمایشی هستیم که مراحل طراحی و تولید آن تنها ۴ هفته به طول انجامیده است.
مراحل ساخت این شناور جنگی در ماه اوت سال ۲۰۱۶ میلادی با بهره‌گیری از یک چاپگر بزرگ صنعتی آغاز شد. چاپگر پرتوانی که با نام افزاینده صنعتی فضای بزرگ یا BAAM شناخته می‌شود. در این میان وظیفه‌ی اصلی چاپگر مذکور در پروژه‌ی ساخت این شناور جنگی، تولید یا چاپ شش بخش مجزای متشکل از فیبر کربن بوده است. بخش‌های مجزایی که سر هم کردن آن‌ها در نهایت منجر به تکمیل این شناور ۱۰ متری شده است.
همان گونه که در سطور پیشین این متن به آن اشاره شد مراحل ساخت این شناور جنگی تنها چهار هفته به طول انجامیده است. در شرایطی که تمرکز تیم سازنده در هفته‌ی نخست به طراحی این محصول و در هفته‌ی دوم نیز به چاپ یا تولید قطعات آن توسط چاپگر سه بعدی BAAM اختصاص یافته بود. ناگفته پیدا است که دو هفته‌ی باقیمانده نیز به سرهم‌بندی قطعات تولید شده توسط این چاپگر پرتوان اختصاص داشت. مجموعه‌ی این اقدامات موجب شده تا نیروی دریایی امریکا بتواند بزرگ‌ترین محصولی که تاکنون توسط یک چاپگر سه بعدی ساخته را در معرض دید عموم قرار دهد.
گفتنی است که این محصول برای استفاده‌ی عملی در مانورهای نظامی ساخته نشده است و تنها یک نمونه‌ی آزمایشی در نوع خود به شمار می‌رود. در واقع هدف اصلی از طراحی این شناور جنگی تعیین امکان چاپ ابزارهای کاربردی مشابه و مشخص کردن چگونگی ساخت آن‌ها از طریق راه‌های هرچه سریع‌تر و هرچه ارزان‌تر با روش‌های متعدد و مختلف بوده است.
توجیه اقتصادی ساخت شناور جنگی
بنابر نظر بخش انرژی نیروی دریایی ارتش امریکا، ساخت نمونه‌های مشابه با این شناور جنگی به شیوه‌ی سنتی، به طور متوسط رقمی مابین ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار دلار خرج بر می‌دارد و به سه تا پنج ماه زمان برای تکمیل پروژه نیاز دارد. این در حالی است که ساخت شناور جنگی مذکور با چاپگر سه بعدی حدود ۹۰ درصد ارزان‌تر از روش سنتی تمام شده و در عین حال مراحل ساخت آن نیز تنها چند روز به طول انجامیده است. به این ترتیب نهادهای نظامی مختلف می‌توانند محصولات مد نظر خود را با سرعت بالاتر و هزینه‌ی پایین‌تری تولید کنند و قطعات قابل تعویض یا سفارشی این محصولات را با سرعت بیشتری تولید و جایگزین نمایند.
در پایان باید به این نکته اشاره کرد که اعضای تیم تولید این شناور جنگی به سبب نوآوری خود موفق به دریافت جایزه‌ی NAVSEA Commanders شده‌اند و اکنون قصد دارند نمونه‌ی پیشرفته‌تری از آن را برای آزمایش درون آب تولید کنند. نمونه‌ای که از قابلیت تولید انبوه به شکل یک ناوگان برخوردار خواهد بود و در اوایل سال ۲۰۱۹ میلادی رونمایی می‌شود.
برای آشنایی با مورچه‌های آتشین و قوانین مهندسی آن‌ها می‌توانید این مطلب را از نظر بگذرانید.
منبع: ورج (همراه با ترجمه، تالیف و ویرایش اختصاصی نویسندگان و مترجمان مجله قرمز)
در صورت تمایل می‌توانید با نظرات خود در بخش کامنت، ما را در بهبود کیفیت مطالب بخش علمی مجله قرمز یاری کنید.