پیش بینی‌ها حاکی از آن است که تغییرات آب و هوایی به زودی تاثیر عمده‌ای بر شرایط زیست محیطی جهان خواهد گذاشت. بالا آمدن سطح آب دریاها، از بین رفتن یخ‌های قطبی و خشکسالی‌های شدید در قسمت‌های مختلف جهان نمونه‌هایی از این تغییرات هستند که نه تنها محیط زندگی گونه‌های جانوری متعددی را تهدید می‌کند بلکه زندگی انسان‌ها را نیز تحت الشعاع خود قرار داده است. این تغییرات آب و هوایی مدت‌هاست که آغاز شده‌اند و انکار کردن آن توسط برخی دولتمردان نمی‌تواند حقیقت وجودی آن را از بین ببرد. اما یکی از عوارض غیرمنتظره این تغییرات، از بین رفتن جاذبه‌های توریستی و مناطق گردشگری دیدنی در نقاط مختلف جهان است که در این مقاله از مجله قرمز به آن خواهیم پرداخت.
از بین رفتن جاذبه‌های توریستی بر اثر تغییرات آب و هوایی
آیا قصد دارید قبل از مرگتان از نقاط دیدنی جهان مثل ونیز و اولمپ یونان و دیواره بزرگ مرجانی استرالیا بازدید کنید؟ باید بگوییم که شما وقت زیادی برای این کار ندارید و باید عجله کنید. چون این جاذبه‌های توریستی بر اثر تغییرات آب و هوایی در حال نابودی هستند و تا چند سال آینده اثری از آن‌ها باقی نخواهد ماند. البته شاید تغییرات آب و هوایی تنها علت از بین رفتن جاذبه‌های توریستی جهان نباشد، برخی از این آثار و جاذبه‌ها بر اثر عوامل انسانی در حال از بین رفتن هستند مثلا تاج محل به عنوان یکی از زیباترین آثار تاریخی دوره اسلامی هند در حال فروپاشی است چون ستون‌های چوبی آن در خطر پوسیدگی هستند و به احتمال زیاد تا چند سال آینده این بنا فروخواهد ریخت. اما در هر حال این نکته حائز اهمیت است که جاذبه‌های توریستی طبیعی مثل دیواره بزرگ مرجانی بر اثر گرم شدن زمین و تغییرات آب و هوایی ناشی از آن در حال از بین رفتن هستند، عاملی که انسان با استفاده نادرست از منابع طبیعی و آلوده کردن محیط زیست و تولید گازهای گلخانه‌ای به وجود آورنده آن بوده است و پیش از آن که این عامل حیات انسان و دیگر گونه‌های جانوری را تهدید کند باید برای آن راه حلی اندیشیده شود.
دیواره بزرگ مرجانی
دیواره بزرگ مرجانی یک دیواره طبیعی ساخته شده از مرجان‌های زنده است که سالیان سال است جزو یکی از پربازدیدترین پدیده‌های توریستی کشور استرالیا به شمار می‌رود و همه ساله توریست‌ها و غواصان حرفه‌ای و آماتور از سراسر جهان برای مشاهده طبیعت شگفت انگیز این منطقه به آن سفر می‌کنند. این دیواره بزرگ مرجانی با طول ۱۵۰۰ مایل از فضا هم قابل مشاهده است اما با افزایش دمای آب اقیانوس‌ها و آلودگی‌های انسانی زندگی این مرجان‌ها در معرض خطر هستند و به زودی از بین خواهند رفت. از طرف دیگر گرم شدن آب دریاها باعث رشد و افزایش تعداد گونه‌های خاص جانوری مثل عروس دریایی شده و اکوسیستم منطقه را به شدت تحت تاثیر قرار داده است و توریسم طبیعی استرالیا در حال از بین رفتن است.
البته صنعت توریسم استرالیا یک صنعت در حال رشد است اما با از بین رفتن پدیده‌های طبیعی چیزی نمی‌تواند جایگزین آن شود. از بین رفتن پدیده‌های طبیعی زیبایی مثل دیواره بزرگ مرجانی بر اثر تغییرات آب و هوایی هرچند توریسم منطقه استرالیا را تحت تاثیر قرار خواهد داد اما این تغییر یکی از نتایج ملموس گرم شدن زمین است که می‌تواند به آگاهی بیشتر مردم نسبت به این پدیده منجر شود تا انسان برای جبران زیان‌هایی که به محیط زیست خود وارد کرده است تدبیری بیندیشد.
سایر جاذبه‌های توریستی در معرض خطر تغییرات آب و هوایی
تنها دیواره مرجانی و سواحل استرالیا نیست که تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی قرار گرفته است. این پدیده با پیامدهای خود مثل بالا رفتن دما، بالا آمدن آب دریا و خشکسالی در حال از بین بردن پارک‌های ملی طبیعی، سواحل زیبا، مناطق کم ارتفاع و جنگل‌های بزرگ در سراسر جهان است که در ادامه با تعدادی از آن‌ها آشنا می‌شوید:
مالدیو: این کشور زیبا و کم جمعیت تنها ۲۰ سانتی‌متر از سطح دریا ارتفاع دارد و به زودی با ذوب شدن یخ‌های قطب شمال و بالا آمدن سطح دریا مالدیو که جزو توریست پذیرترین کشورهای جهان است کاملا به زیر آب خواهد رفت.
پارک اورگلیدز در آمریکا: این منطقه یک پارک طبیعی در فلوریدا است که جزو مناطق محبوب برای توریست‌ها است اما استفاده نامناسب از منابع آبی و کشاورزی زیاد آن را در معرض خطر قرار داده است به طوری که در یک قرن اخیر مساحت آن به نصف کاهش یافته است.
اولمپ در یونان: این منطقه باستانی که میزبان اولین بازی‌های المپیک در جهان بوده است به شدت در معرض خطر است چون گرم شدن شدید هوا در تابستان باعث آتش سوزی‌های جنگلی در این منطقه می‌شود.
شهر ونیز: این شهر زیبا قرن‌ها است که در میان آب‌ها قرار گرفته است اما بالا رفتن سطح دریا و سیل‌های مکرر آن را به شدت تهدید می‌کند و پیش بینی می‌شود این شهر تا چند سال آینده کاملا به زیر آب برود.
قطب شمال: در چهار دهه اخیر هر سال حداقل سه درصد از مساحت یخ‌های قطب شمال از بین رفته است و پیش بینی می‌شود تا بیست سال آینده چیزی از این توده یخی باقی نماند.
جنگل‌های بارانی آمازون: این جنگل‌ها محل زندگی بیش از بیست درصد از گونه‌های شناخته شده گیاهی و جانوری هستند اما در سی سال گذشته بیش از نیم میلیون هکتار از مساحت خود را از دست داده‌اند و اگر قطع درختان به همین روال ادامه یابد تا چند دهه آینده اثری از این جنگل‌ها باقی نخواهد ماند.
اگر این مقاله مورد توجه شما قرار گرفت می‌توانید مقالات مشابه را در بخش علمی در مجله قرمز شاخه محیط زیست و زمین مطالعه کنید. انتقادات و پیشنهادات خود را نیز در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
منبع: Mashable (ترجمه و تألیف اختصاصی توسط مجله قرمز)