الانزاپین یک داروی ضد جنون است که مواد شیمیایی در مغز را که مسبب این بیماری روانی هستند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. الانزاپین برای درمان نشانه‌های بیماریهای روانی مانند اسکیزوفرنی (شیزوفرنی) و اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی) در کودکان و بزرگ‌سالان که حداقل ۱۳ سال سن دارند، استفاده می‌شود. الانزاپین گاهی اوقات همراه با دیگر داروهای آنتی سایکوتیک (ضد جنون) یا داروهای ضدافسردگی استفاده می‌شود. این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکرشده، استفاده شود. در این مقاله به معرفی، چگونگی کارکرد و نکات طلایی حین مصرف این دارو می‌پردازیم.
مهم ترین اطلاعاتی که من باید در مورد داروی الانزاپین بدانم کدامند؟
الانزاپین برای استفاده در شرایط روانی مربوط به زوال عقل مورد تائید نیست. الانزاپین ممکن است خطر مرگ در افراد مسن درگیر با شرایط زوال عقل مرتبط را افزایش دهد.
قبل از مصرف این دارو با پزشک خود باید در چه زمینه‌ای مشورت کنید؟
اگر شما به این دارو آلرژی دارید، نباید از این دارو استفاده کنید.
استفاده طولانی‌مدت از الانزاپین می‌تواند منجر به یک اختلال حرکتی جدی شود که ممکن است برگشت‌پذیر باشد. علائم این بیماری شامل حرکات غیرقابل‌کنترل عضله لب، زبان، چشم، صورت، بازوها و ساق پا است. مصرف طولانی الانزاپین توسط، بیشتر احتمال دارد شمارا به سمت توسعه این اختلال حرکتی سوق دهد. خطر ابتلا به این عارضه در زنان و افراد مسن بالاتر است.
برای اطمینان از اینکه که شما با خیال راحت می‌توانید از این دارو استفاده کنید، اگر شما موارد زیر رادارید، به پزشک خود اطلاع دهید:
- بیماریهای کبدی؛
- بیماریهای قلبی، فشارخون بالا یا پایین؛
- سابقه کاهش در تعداد گلبول‌های سفید خون (WBC) ؛
- کلسترول بالا و یا تری گلیسیرید بالا؛
- سابقه نارسایی قلبی، حمله قلبی، سکته مغزی؛
- سابقه سرطان پستان؛
- تشنج یا صرع؛
- دیابت؛
- بزرگ شدن پروستات و یا اشکال در ادرار کردن؛
- مشکلات روده؛
- گلوکوم با زاویه.
اگر شما باردار هستید یا قصد در حین استفاده از این دارو قصد باردارشدن رادارید به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف داروهای ضد جنون در طول ۳ ماه آخر بارداری ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در نوزادان، مانند نشانه‌های ترک دارو، مشکلات تنفسی، مشکلات تغذیه، نق‌نقو بودن، لرزش (ترمور) و شل یا سفتی عضلات شود. بااین‌حال، شما ممکن است علائم ترک و یا مشکلات دیگری را اگر مصرف دارو خود را در دوران بارداری متوقف کنید، تجربه کنید. اگر شما در حین مصرف الانزاپین باردار شدید، مصرف آن را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید.
این دارو می‌تواند از طریق شیر مادر به نوزاد شیرخوار انتقال یابد. اگر در حال شیردادن یک نوزاد هستید، به پزشک خود اطلاع دهید و بدون اطلاع به پزشک خود این دارو را مصرف نکنید.
این دارو به‌صورت قرص خوراکی حل‌شده (Zyprexa Zydis)، ممکن است حاوی اسیدآمینه فنیل آلانین باشد. اگر شما مبتلابه بیماری فنیل کتونوری (PKU) هستند، با پزشک خود قبل از استفاده از این شکل از الانزاپین مشورت کنید.
نحوه مصرف قرص الانزاپین
راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. پزشک شما ممکن است گاهی اوقات ممکن است دوز مصرفی شما را به اطمینان از اینکه که شما بهترین نتایج را دریافت می‌کنید، تغییر دهد. این دارو را در دوز های بیشتر و یا کمتر از مقادیر توصیه شده، مصرف نکنید.
شما می‌توانید این دارو را با و یا بدون غذا مصرف کنید.
زیپرکسا معمولاً به‌صورت یک‌بار در روز مصرف می‌شود. این دارو ممکن است تنها بخشی از یک برنامه کامل از درمان باشد که همچنین شامل مشاوره و دیگر برنامه‌های حمایت روانی است. دستورالعمل‌های پزشک خود را در این زمینه دنبال کنید.
برای مصرف قرص حل شده این دارو:
- این قرص را تا زمان مصرف آن به صورت در بسته، نگه دارید. بسته را باز کرده و فویل پشت آن را بردارید . هرگز یک قرص از طریق فویل فشار ندهید ، چون ممکن است این کار به قرص آسیب برساند.
- از دست خشک برای برداشتن قرص و گذاشتن در دهان استفاده کنید.
- هرگز تمام قرص را قورت ندهید. اجازه دهید که این قرص در دهان شما بدون جویدن حل شود.
- اگر خواستید، شما شاید بهتر باشد که کمی نوشیدنی برای کمک به بلع و حل شدن قرص مصرف کنید.
اگر نشانه های بیماری در شما بهبود نمی یابندو یا اینکه بدتر شدند، به پزشک خود اطلاع دهید.
حتی اگر شما احساس بهبودی می‌کنید، استفاده از این دارو را به‌طور ناگهانی متوقف نکنید. توقف ناگهان مصرف این دارو، ممکن است عوارض جانبی جدی را در شما ایجاد کند.
این دارو می‌تواند باعث ایجاد قند خون بالا (هایپرگلیسمی) شود. اگر مبتلابه دیابت هستند، سطح قند خون خود را به‌صورت منظم در حین مصرف این دارو، چک کنید.
شما ممکن است در حین مصرف این دارو به‌خصوص اگر شما یک نوجوان هستید، دچار اضافه‌وزن یا سطوح بالای کلسترول و تری گلیسرید (نوع چربی) شوید. خون شما ممکن است اغلب نیاز به آزمایش داشته باشد. به این منظور به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید.
اگر شما به مصرف ترکیبی از داروها هستید، از تمام داروها بر اساس دستورالعمل‌های پزشک خود استفاده کنید. راهنمای دارو و یا دستورالعمل بیمار ارائه‌شده با هر دارو را مطالعه کنید. هرگز دوز داروی مصرفی خود و یا برنامه دارویی خود را بدون مشاوره با پزشک خود تغییر ندهید.
این دارو را در دمای اتاق، دور از رطوبت، گرما، و نور آفتاب نگهداری کنید.
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.
علائم مصرف بیش از ممکن است شامل خواب آلودگی، تحریک پذیری، آشفتگی، لکنت زبان، گیجی، افزایش ضربان قلب، تشنج و یا حرکات کنترل نشده بدن، مشکلات تنفسی، یا غش باشد.
در هنگام مصرف این دارو، باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
مصرف داروی زیپرکسا ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.
اجتناب از بلند شدن بیش از حد سریع از حالت نشسته یا وضعیت درازکش، چون شما ممکن است احساس سرگیجه کنید.گیجی یا خواب آلودگی شدید می تواند منجر به سقوط، شکستگی ها، و یا آسیب های دیگر در شما شود.
اجتناب از نوشیدن الکل و نوشیدنی های الکلی. با نوشیدن الکل عوارض جانبی خطرناکی می تواند رخ دهد.
اجتناب از بیش از حد گرم و در نتیجه گرمازدگی یا دهیدراته شدن بدن. به خصوص در آب و هوای گرم و در طی ورزش، مقدار زیادی مایعات بنوشید. به طرز خطرناکی خطر بیش از حد گرم شدن و گرمازدگی بدن و از دست آب بدن حین مصرف این دارو بیشتر است آسان تر رخ می دهد.
عوارض جانبی قرص الانزاپین
اگر شما نشانه هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو، را مشاهده کنید با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
در موارد نادر، ممکن است این دارو باعث یک واکنش شدید پوست شود اگر آن به دیگر قسمت‌های بدن گسترش یابد که می‌تواند کشنده باشد. اگر شما دچار یک راش یا بدتر شدن آن به همراه تب، تورم غدد، یا تورم در صورت خود شدید، فورا به‌فوریت های پزشکی اطلاع دهید.
اگر موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک خود اطلاع دهید:
- حرکات کنترل نشده در صورت شما (جویدن لب، اخم، حرکت زبان، چشمک زدن یا حرکت چشم)؛
- مشکل در صحبت کردن یا بلع؛
- تورم در دست و یا پا.
- سردرگمی، افکار غیرمعمول و یا رفتاری، توهم و یا افکار در مورد صدمه زدن به خودتان.
- ضعف ناگهانی و یا احساس ناخوشی، تب، لرز، گلودرد، لثه‌ها متورم، زخم دهان دردناک، درد در هنگام بلع، زخم‌های پوست، سرماخوردگی و آنفلوآنزا، سرفه؛
- نشانه‌های کم‌آبی مانند: احساس تشنگی و گرم، قادر نبودن برای ادرار کردن، عرق شدید، یا پوست گرم و خشک بودن؛
- مشکلات کبدی، درد بالای معده، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع به رنگ خاک رس، یرقان (زردی پوست و چشم).
- علائم قند خون بالا مانند: افزایش تشنگی، افزایش ادرار، گرسنگی، خشکی دهان، بوی نفس میوه‌ای، خواب‌آلودگی، خشکی پوست، تاری دید، کاهش وزن؛
- واکنش شدید سیستم عصبی مانند بسیار سفت شدن (سفت‌وسخت شدن) عضلات، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا ناهموار، لرزش، احساس مثل‌اینکه شما ممکن است بی‌هوش شوید.
عوارض جانبی شایع این دارو شامل :
- افزایش وزن (به احتمال زیاد در نوجوانان)، افزایش اشتها؛
- سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی، احساس خستگی و بی قرار.
- تغییر در نحوه گفتار یا حافظه؛
- لرزش یا تکان خوردن بدن، بی حسی یا احساس خارش؛
- تغییر در شخصیت؛
- خشکی دهان، و یا افزایش ترشح بزاق.
- درد معده، یبوست؛
- درد در دستها و پاهای شما.
این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد دیگری ممکن است رخ دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.
چه داروهایی الانزاپین را تحت تأثیر قرار می‌دهند؟
مصرف الانزاپین همراه با داروهای دیگر می‌تواند شمارا خواب‌آلود و یا سرعت تنفس شمارا آهسته کند که این امر می‌تواند منجر به عوارض جانبی خطرناک و یا تهدیدکننده زندگی شود. قبل از مصرف یک قرص خواب، داروهای ضد درد مخدر، داروهای تجویزی برای درمان سرفه، مصرف یک شل کننده (آرامش‌دهنده) عضلانی، یا داروی مصرفی برای اضطراب، افسردگی، یا تشنج با پزشک خود مشورت کنید.
ممکن است داروهای دیگری با این دارو تداخل داشته باشند. این داروها شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه، ویتامین‌ها، و محصولات گیاهی است. با پزشک خود در مورد تمام داروهای مصرفی فعلی خود و یا داروهایی که شروع و یا متوقف کرده‌اید، مشورت کنید.
منبع: drugs.com
این مقاله توسط مجله قرمز به صورت اختصاصی، ترجمه شده است. در صورتی که این مطلب، برای شما مفید بود، لطفاً نظرات، انتقادات و موضوعات مورد علاقه پیشنهادی خود را با ما به اشتراک بگذارید.
سلام. من ۳ساله قرص الانزاپین ۵مصرف میکنم و از اون سال تا الان ناخن هام دچار حفره های ریز شده بدون دردمفاصل و بدو خارش. میتونه به علت مصرف این قرص باشه؟
سلام. احتمال کمی داره چون جز علائم معمول نیست.
بعد از ترک الانزاپین مقدار زیادی وزن بدن رو از دست دادم.و چربی کم شده.و ذخیره هم نمیشود.۱۰میل ب مدت ۶سال مصرف.لطفا راهنمایی.برای برگشت وزن بدن.چون کاملا تغییر کرده شکل صورت و بدنم.متشکر.
سلام. من مدت شش ماه هست ک قرص الانزاپین رو ترک کردم.روزانه ۱۵ میل ب مدت ۶سال مصرف.تمام عوارض دردناک اونو گذروندم اما بدنم ب طرز عجیبی تمام چربی رو از دست داده.غذا چند وعده میخورم و مقداری ورزش.اما خبری از اضافه وزن نیست.۶۹کیلو بودم شدم ۵۶و هیچ تغییری ندارم.لطفا راهنمایی کنید.متشکرم.
سلام . اولا کنار گذاشتن یک قرص در حوزه اعصاب و روان به خاطر عوارض بعد از کنار گذاشتن دارو حتما باید با نظر روانپزشک باشه. در ثانی کم کردن وزن ممکنه مربوط به قطع مصرف نباشه و دلیلی مثل عفونت، بیماری، تغذیه غلط و… داشته باشه. از این رو بجز مشاوره با روانپزشک در این زمینه نیازه که به یک پزشک و یا متخصص تغذیه مراجعه تا بجز انجام آزمایش در مورد داشتن وزن طبیعی و پرسش در مورد بیماریهای زمینه ای مثل دیابت، بیماری های عفونی، اعتیادو… از اونها کمک بگیرید. ثالثا کم شدن وزن از ۶۹ به ۵۶ بجز علتش که مهمه، لزوما امری خوب یا بد نیست. باید وزن رو با قد و براساس تناسب اندام انجام سنجید.
یک سیستم منظم و راهکار خوب برای ترک وجود ندارد و افرادی که در این راه افتاد ه اند اعتماد به روانشناس و روانپزشک ندارند و از اینان متنفرند و
این موارد بر میگردد به نارامدی اینان بهنوان متخصص و بزور داروهای خطرناک داده و مردم ایران را عمدا و عالما که تندرست هستند بیمار کرده
چرا
مثل چشم پزشکان طرف برای معاینه و سلامتی رفته و بزور عینک داده که چشم قادر به پذیرش ندارد و چشم سالم را با مصرف بیمار کرده و
بدبختی اجتماع روز به روز بابت ناکارامدی پزشکان امت را دچار بیماری های روحی و روانی فراوان کرده
.
با سلام و ممنون بابت اظهار نظر. عجالتا سیستم و راهکارهای منظم چه برای درمان انواع عارضه ها و چه ترک مصرف دارو وجود داره ولی چند نکته باعث میشه سیکل درمان در ایران ناقص و فاقد کارکرد باشه.
۱) در هر صنفی خوب و بد وجود داره بخصوص بعضی از انصاف انتظار میره مسئولیت پذیری زیاد و منفعت طلبی کمتر داشته باشن و صنف پزشکی (اعم از عمومی یا هر تخصص) هم به نظرم در کنار دو صنف دیگه( که عناوینشون قابل ذکر نیست) این انتظار ازش میره. ولی این شرایط جامعه ماست که متاسفانه مسئولیت پذیری کمتر و منفعت طلبی بیشتر شده حتی طب سنتی که با عناوین مختلفی به تازگی همه گیر شده ، دقیقا به همین وضع دچاره.
۲) وقتی ما قصد خرید یک لباس ساده رو داریم، به چندین مغازه برای بررسی اجناسشون می ریم ولی یک دهم این دقت رو در انتخاب پزشک معالج و میزان سواد، تجربه و تعهد کاری اش نداریم.
۳) اینقدر بر این مسئله تاکید شده که پیشگیری بهتر از درمان است و داروی بیشتر، زندگی کمتر و حتی مورد دوم شعار سال سازمان جهانی بهداشت شد ولی در ایران چه در دید کلان و چه عرف جامعه به درمان اهمیت داده میشه تا پیشگیری و بهداشت. کادر بهداشت درصدی از درآمد بخش درمان رو ندارن ولی مردم اصلا استقبالی از ایده های بهداشتی نمیکنن و به پیشگیری اهمیتی نمیدن و فقط موقعی به خودشون میان که گرفتار بیماری های صعب العلاج شدن. در مورد افرادی که چاق بودند و از بنده به عنوان یک ارشناس بهداشت مشورت گرفتند توصیه من به طور کلی به پیاده روی و رژیم غذایی متعادل بود ولی خب ایراد از خود ماهاست که مثلا نمی تونیم از پرخوری دست بکشیم و حاضریم بخاطرش انواع و اقسام داروهای لاغر کننده صنعتی و سنتی رو بخوریم و یا بخاطر تنبلی حاضر به تحمل انواع رژیم های غذایی سخت و متاسفانه در خیلی از موارد من دراوردی و اینترنتی هستیم تا از روزی حداقل نیم ساعت پیاده روی فرار کنیم. مشکل از خود ماست که بجای باز کردن گره با دست ، سریعا متوسل به دندان میشیم.
وقتی کادر درمانی که باید روزی مثلا نهایتا ۱۰-۲۰ نفرو معاینه و وارد پروسه درمانی کنه بجاش ۱۰۰ نفر رو معاینه می کنه هم تمرکز لازم رو نخواهد داشت و فرصت به روز کردن دانششو از دست میده. باید برای حل خیلی از مسائل حوزه سلامت صبور بود و راه حل های اولیه که هزینه ای هم ندارن رو با دقت انجام داد و سریعا دست به دامان خان آخر نشد.
۳) درمان لزوما درمان دارویی نیست، در اکثر بیماری ها وقتی هنوز بیماری به مراحل نهایی نرسیده اصلاح شیوه زندگی بهترین راه حله و در مورد خیلی از بیماری های روانی، آموزش حل مسئله، آموزش صحیح خواب و برخورد مناسب با مسائل روزانه مهم ترین قسمت قضیه است. ایراد از خود ماست که بجای گاها بجای حل مسائل و داشتن روش درست زندگی صرفا به دنبال پاک کردن حل مسئله هستیم و سریعا علاقه مند به برقراری رژیم دارویی اون هم با مقادیر بالا هستیم.
۴) اینکه یک صنف ناکارآمد باشه یک مسئله است ولی ریشه اصلی در آموزش غلط، به فراموشی سپردن وجدان در تربیت نیرو و تاکید نداشتن بر مسئولیت پذیریه. بهرحال هیچ کس به اندازه متخصصی که حداقل یازده سال در دانشگاه درس خونده یا فوق تخصصی که ۱۵ سال از عمرشو به پای اون رشته گذاشته به اون مسئله مورد بحث مسلط تر نیست ولی ابزار باید با دقت، انگیزه و وجدان کاری بالایی همراه بشه که ضرس قاطع میگم هیچ صنفی رو پیدا نمیکنم که دارای این حس مسئولیت پذیری و وجدان کاری باشن. نتیجه فاصله بعید ما با کشورهایی مثل ژاپن یا آلمانه.