داروی ویمپت (lacosamide) یک داروی ضد صرع است که همچنین با نام anticonvulsant نیز نامیده می‌شود. ویمپت همراه با داروهای دیگر مصرفی برای درمان تشنج‌های ناخواسته در افراد مبتلا به بیماری صرع که حداقل ۱۷ سال دارند استفاده می‌شود. این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکرشده، استفاده شود. در این مقاله به معرفی و بررسی نکات مهم، ویژگی‌ها و عوارض جانبی این دارو می‌پردازیم.
اطلاعات مهم در مورد داروی ویمپت
تمام راهنمایی‌های روی برچسب‌ها و بسته‌بندی دارو را دنبال کنید. هر یک از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی خود را در مورد تمام مشکلات پزشکی، آلرژی و تمام داروهای مورداستفاده خود مطلع کنید.
نکاتی که باید قبل از استفاده از این دارو بدانید
اگر به مصرف این دارو حساسیت دارید نباید از آن استفاده کنید.
برای اطمینان از اینکه این دارو برای شما خطری را در پی ندارد، به پزشک خود اگر موارد زیر را داشتید مشورت کنید:
• بیماری‌های کلیوی؛
• بیماری‌های کبدی؛
• سابقه افسردگی، افکار یا اقدام به خودکشی یا سوءمصرف مواد مخدر یا الکل؛
• فنیل کتونوری (PKU) ( فرم مایع لاکوز آمید که ممکن است حاوی فنیل آلانین باشد)؛
• مشکلات عصبی ناشی از دیابت؛
• یک بیماری قلبی جدی مانند سندرم دائمی سینوسی یا بلوک AV ( مگر اینکه شما دارای دستگاه ضربان‌ساز باشید)، نارسایی قلبی یا سایر اختلالات قلبی شدید.
برخی از افراد جوان زمانی که برای اولین بار از یک داروی ضد افسردگی استفاده می‌کنند دچار افکار مربوط به خودکشی می‌شوند. پزشک شمارا باید در ویزیت‌های منظم در مورد پیشرفت روند درمانی پایش کند. در مورد تغییرات در خلق و خوی و یا علائم خود هشیار باشید.
اگر در طی چند ماه اول درمان، یا هر بار که دوز داروی مصرفی خود را تغییر می‌دهید، دچار افکار خودکشی جدید یا بدتر شدن وضعیت خود شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
در صورت حاملگی، دستورالعمل پزشک خود را در مورد مصرف داروی ضد تشنج دنبال کنید. کنترل تشنج در دوران بارداری بسیار مهم است و تشنج ممکن است به مادر و جنین آسیب برساند. این دارو را بدون مشاوره با پزشک خود شروع نکنید و یا این در صورت مصرف این دارو و اگر باردار شدید بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
معلوم نیست که آیا این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود یا اینکه ممکن است به یک کودک شیرخوار آسیب برساند یا نه. اگر در حال شیردادن یک نوزاد هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو برای مصرف در افراد زیر ۱۷ سال مورد تائید نیست.
نحوه مصرف داروی ویمپت
داروی ویمپت را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. دکتر شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما را برای اطمینان برای گرفتن بهترین نتایج، تغییر دهید. این دارو را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر توصیه شده مصرف نکنید.
شما می توانید این دارو را با و یا بدون غذا مصرف کنید.
سوسپانسیون (مایع) خوراکی این دارو را قبل از اندازه‌گیری و مصرف، تکان دهید. داروی مایع را با قاشق‌های خاص اندازه‌گیری دوز و یا فنجان پزشکی، اندازه‌گیری کنید. اگر شما یک دستگاه دوز های اندازه‌گیری را نداشته باشند، از یک داروساز آن را درخواست کنید.
حتی اگر احساس بهبودی کردید مصرف این دارو را متوقف نکنید. توقف ناگهانی مصرف ممکن است باعث بازگشت مجدد حالت تشنج شود. دستورالعمل‌های پزشک خود را در مورد کاهش دوز دنبال کنید.
درصورتی‌که تشنج شما بدتر شود و یا هنگام مصرف این دارو بیشتر آن‌ها را تجربه می‌کنید، با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید.
برای حصول بهترین نتایج این دارو را به‌صورت منظم مصرف کنید. قبل از تمام شدن دوز تجویزشده نسبت به تهیه این دارو اقدام کنید.
این دارو را در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.فرم مایع این دارو را فریز نکنید.
پیگیری میزان مصرف دارو از هر بطری جدید باشید. داروی ویمپت دارویی است که ممکن است سوءاستفاده قرار گیرد و شما باید بدانید که آیا هرکسی داروی شمارا به‌طور نامناسب یا بدون نسخه مصرف نکند.
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریبا موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید . برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنم، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت های پزشکی اورژانس ، تماس بگیرید.
در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
داروی ویمپت ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید. سرگیجه شدید می تواند باعث سقوط یا سایر حوادث شود.
عوارض جانبی داروی ویمپت
اگر شما نشانه هایی از یک واکنش آلرژیک به داروی ویمپت مانند : راش پوستی یا کهیر ( با یا بدون تب یا درد مفاصل ) ؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو ، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
اگر هرگونه نشانه‌ای جدید یا نشانه‌ای از بدتر شدن وضعیت بیماری خود نظیر تغییرات خلقی یا رفتاری، افسردگی، اضطراب، حملات هراس، خواب‌آلودگی، یا اگر احساس می‌کنید تحریک پذیرهستید، آشفتگی، رفتار خصمانه، پرخاشگری، بی‌قراری، بیش فعالی (ذهنی یا جسمی) و یا فکر خودکشی یا صدمه زدن به خودتان داشته باشید، با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر موارد زیر را داشتید مصرف این دارو را متوقف کرده و با پزشک خود تماس بگیرید:
• دوبینی، توهم.
• احساس سرگیجه، احساسی مثل‌اینکه شما ممکن است بی‌هوش شوید؛
• ضربان قلب سریع، آهسته و یا لرزش سینه شما؛
• تنگی نفس؛
• تب، بثورات پوستی، تورم غدد لنفاوی، علائم آنفلوانزا؛
• کبودی، سوزش شدید، بی‌حسی، درد، ضعف عضلات؛
• تهوع، درد بیش‌ازحد معده، خارش بدن، از دست دادن اشتها، ادرار تیره‌رنگ، مدفوع خاکستری‌رنگ، زردی (زرد شدن پوست یا چشم)؛
• کمردرد، ادرار تیره‌رنگ یا خونریزی، تورم در پاها، افزایش سریع وزن، ادرار کردن کمتر از حد معمول.
عوارض جانبی شایع این دارو شامل موارد زیر است:
• سردرد، سرگیجه؛
• مشکلات بینایی؛
• حالت تهوع.
این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد دیگری ممکن است رخ دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.
چه داروهایی مصرف این دارو را تحت تاثیر قرار می دهند؟
بسیاری از داروهای دیگر اگر همراه با این دارو استفاده شود، می‌تواند با آن تداخل پیدا کند. این داروها شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه ، ویتامین‌ها ، و محصولات گیاهی است. به پزشک خود در مورد تمام داروهای فعلی خود چه داروهایی که شروع یا متوقف کرده‌اید، اطلاع دهید.
منبع مقاله Drugs.com
این مقاله به‌طور اختصاصی توسط گروه نویسندگان مجله قرمز ترجمه و تألیف شده است.