عبارت موسیقی درمانی نورولوژیک، به کاربرد موسیقی درمانی در علوم اعصاب شناختی(نورولوژی) اشاره دارد. در سال های اخیر موسیقی درمانی نورولوژیک توجهات زیادی را به خود جلب کرده است و تحقیقات متعددی نشان داده اند که تکنیک های موجود در این زمینه می‌تواند باعث بهبود حسی-حرکتی در بیمارانی که از امراض مختلف مربوط به اعصاب رنج می‌برند – شامل ام اس، پارکینسون، ضربه مغزی، آلزایمر و غیره- شود.

تحقیقات پزشکی و علوم پایه، تاثیر موسیقی در اهداف حرکتی را، در بسیاری از بیماران با ناهنجاری های مختلف در زمینه ی مغز و اعصاب یا موسیقی درمانی نورولوژیک، نشان داده است و در طی ۲۰ سال گذشته، رشد بسیار خوبی داشته است. پژوهش های اخیر در زمینه ی RAS بر روی راه رفتن بیماران مختلف – شامل بیمارانی که از پارکینسون، آسیب های وارده به مغز، ام اس، جراحات مغزی و سایر بیماری های مرتبط رنج می‌برند- تاثیر ریتم موسیقی را به خوبی نشان می‌دهد. RAS باعث شده است تا بیماران کنترل حرکتی بیشتری داشته باشند، سرعت گام برداشتن آن ها نرمال شود، طول قدم هایشان طبیعی گردد و در وضعیت حرکتی آن ها بهبود حاصل شود.

مطالعات در حیطه ی موسیقی درمانی نورولوژیک نشان داده است که RAS (که یک تکنیک موسیقی درمانی در زمینه ی علوم اعصاب شناختی است) در بهبود پارامتر های حرکتی بیماران مفید بوده است (خصوصا در مورد بیماران ضربه مغزی، بیمارانی که تعداد، طول و سرعت گام هایشان نرمال نبود، یا به طور نا متقارن گام بر می‌داشتند).

تکنیک های موسیقی درمانی نورولوژیک

موسیقی درمانی در زمینه ی نورولوژی، گستره ی متنوعی از وسایل، ابزار آلات و تجریبات موسیقایی را برای بهبود مهارت های حرکتی بیماران پیشنهاد می‌کند. اهداف متداول در زمینه ی حرکتی شامل موارد زیر می‌شود:

توانایی راه رفتن و حرکت کردن، مقاومت و استواری گام ها، هماهنگی، موزون راه رفتن، نحوه ی ایستادن صحیح و کنترل بر آن و سایر اهداف مرتبط با حرکت اندام های بدن.

این اهداف، توسط تکنیک هایی مثل RAS، PSE (پیشرفت حسی از طریق الگوسازی) و TIMP (عملکرد درمانی ابزار های موسیقایی) قابل دستیابی هستند.

معرفی تکنیک RAS در موسیقی درمانی نورولوژیک

RAS تکنیکی در موسیقی درمانی نورولوژیک است که برای کمک به تسهیل حرکتی، سازگاری و موزونی حرکتی و توانبخشی مجدد بیمار برای حرکت استفاده می‌شود. این تکنیک با استفاده از تاثیر گذاری بر بخش حرکتی مغز، با استفاده از آهنگ هایی که ریتم مناسب دارند، باعث کنترل بیمار بر روی حرکت می‌گردد.

معرفی تکنیک PSE در موسیقی درمانی نورولوژیک

PSE تکنیکی در موسیقی درمانی نورولوژیک است که از موسیقی ریتمیک، ملودیک، هارمونیک و المان های دینامیک موسیقی استفاده می‌نماید. این تکنیک، عملکرد گسترده تری نسبت به تکنیک RAS دارد. چرا که برای حرکت هایی که به طور نرمال، دارای ریتم نیستند استفاده می‌شود (برای مثال، بیشتر حرکت های دست و بازو، کارهایی که در طول روز انجام می‌دهیم مثل لباس پوشیدن، نشستن، ایستادن و غیره.) و همچنین صرفا بر روی ناحیه ی گیجگاهی سر تاثیر نمی‌گذارد بلکه بر قسمت های دیگری نیز اثر دارد. این تکنیک، از الگو های موسیقایی برای گرد هم آوردن حرکت های منفرد و جدا (برای مثال، حرکت های دست و بازو در حین دادن یک شیئ و ستاندن آن) و تبدیل آن ها به الگو هایی مشخص استفاده می‌نماید.

معرفی تکنیک TIMP در موسیقی درمانی نورولوژیک

TIMP، نواختن یک ابزار موسیقایی برای برانگیختن الگو های حرکتیِ عملکردی می‌باشد. در این تکنیک، از وسایل موسیقی مناسب برای تقویت و بهبود سرعتی و هماهنگی دست، انگشتان و سایر المان های حرکتی استفاده می‌شود. در حین استفاده از این تکنیک، از ابزار آلات موسیقی به صورت نرمال و معمولِ آن ها استفاده نمی‌گردد؛ بلکه در مکان های مختلفی قرار داده می‌شود تا مهارت های حرکتی مطلوب با تمرین کردن بر روی آن ها حاصل شود.

ترجمه ی اختصاص مجله ی قرمز از منبع Music Handbook 2016

  • لطفا نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را در قسمت زیر با ما در میان گذارید.
  • اگر این مقاله را دوست داشتید، پیشنهاد می شود این مقاله را نیز مطالعه کنید.