عارضه آستیگماتیسم بدین معنی است که قرنیه چشم دارای شکل نامنظم است و باعث مشکلات بینایی در فرد مبتلا می‌شود. قرنیه پوشش روشنی روی لنز و عدسی چشم است. این امر باعث محافظت از این ساختارها و کمک به انتقال نور از طریق چشم می‌شود. قرنیه چشم معمولاً کروی است، اگرچه در افرادی که مبتلابه آستیگماتیسم هستند قرنیه چشم ممکن است مانند یک توپ فوتبال یا بیضی‌شکل داده شود. این امر باعث می‌شود که نور دچار پراکندگی شود و از نقطه‌ی قرنیه عبور کند و همین منجر به تاری دید در فرد مبتلای به این عارضه شود. بسیاری از افراد دارای درجه‌ای از ابتلای به عارضه آستیگماتیسم هستند. درواقع، به‌ندرت پیش می‌آید یک‌چشم حالت کاملاً شکل‌گرفته‌ای را پیدا کند. تصور می‌شود که آستیگماتیسم ارثی است، بنابراین اگر شما آستیگماتیسم داشته باشید، شانس‌های خوبی در ابتلا برای فرزندان شما وجود دارد. این وضعیت اغلب با سایر مشکلات در بینایی، مانند نزدیک‌بینی (myopia) رخ می‌دهد. بسیاری از افراد آستیگماتیسم را با بیماری ” تنبلی چشم” (آمبلیوپیا) اشتباه می‌گیرند. این مشکلات، عارضه‌های مشابهی نیستند، گرچه آستیگماتیسم شدید می‌تواند به بروز تنبلی چشم در فرد کمک کند.

علائم ابتلا به عارضه آستیگماتیسم

شایع‌ترین علامت آستیگماتیسم تاربینی است. بعضی افراد آن را به‌عنوان دوبینی توصیف می‌کنند، اما فقط در یک‌چشم. برخی از افرادی که مبتلابه آستیگماتیسم هستند، دچار خستگی چشم، مشکل لوچ بودن چشم و کج نگاه کردن و سردرد در هنگام کار به‌منظور تمرکز بر روی اشیاء نزدیک یا دور می‌شوند. افرادی ممکن است که مبتلابه آستیگماتیسم متولد شوند، اما همچنین ممکن است متوجه نشوند تا اینکه در سن کودکی شروع به حضور در مدرسه یا یادگیری و خواندن می‌کنند و با توجه به ایجاد علائمی که در بالا اشاره شد، در مورد آن‌ها به آستیگماتیسم شک و سپس این عارضه پیگیری می‌شود.

تشخیص عارضه آستیگماتیسم

چشم‌پزشک یا یک optometrist (اپتومتریست) می‌تواند عارضه آستیگماتیسم را با استفاده از معاینه استاندارد چشم تشخیص داده و برای اقدام‌های موردنیاز به سطوح بالاتر ارجاع دهد.

سیر بیماری

آستیگماتیسم معمولامشکلی مادام‌العمر‌است مگر اینکه درمان شود. بیشتر به‌طورمعمول ممکن است در طول زمان این عارضه به‌آرامی بدتر شود، ولی ممکن هم هست که در طول زندگی پایدار باقی بماند.

پیشگیری از عارضه آستیگماتیسم

 از مشکل آستیگماتیسم نمی‌توان پیشگیری کرد. به نظر می‌رسد که این بیماری حالتی ژنتیکی ارثی دارد و از زمان تولد در فرد متولدشده حضور دارد.

درمان عارضه آستیگماتیسم

ممکن است آستیگماتیسم را با استفاده از عینک ها، نوع خاصی از لنزهای تماسی یا عمل جراحی بتوان کنترل کرد. عینک انتخاب خوب و قابل اعتماد است. بیماران که لنزهای تماسی را ترجیح می دهند ممکن است دریابند که آنها به لنزهای سخت محدود می شوند. لنزهای نرم افزاری گاهی اوقات می توانند مورد استفاده قرار گیرند، اما برای موارد شدید تا اندازه ای مناسب نیستند. جراحی ممکن است یک انتخاب باشد، مخصوصا برای افرادی که دچار خشکی چشم یا مشکلات دیگری دارند که آنها را از داشتن لنزهای اصلاح کننده منع می کند. شایع ترین نوع عمل جراحی برای اصلاح آستیگماتیسم LASIK (لیزر in situ keratomileusis) است.

در عمل جراحی لیزیک، یک برش کوچک بر روی سطح چشم ایجاد می‌شود تا یک فلپ کوچک در بافت ایجاد شود که بعدازآن برداشته می‌شود. سپس یک پرتو لیزری سرد برای اصلاح انحنای نامنظم دیده‌شده در آستیگماتیسم استفاده می‌شود. فلپ جایگزین شده و بازیابی معمولاً سریع و بدون درد است.

چه زمانی باید به یک متخصص مراجعه کنید؟

اگر دچار مشکل در بینایی یا سردرد هستید، باید با پزشک خود برای مشورت در مورد این مشکل تماس بگیرید. درصورتی‌که از این علائم شکایت دارید، باید قرار ملاقات چشم را برای فرزندتان برنامه‌ریزی کنید، یا اگر متوجه شدید که لوچی چشم یا چروک شدن چشم زیاد است، باید برای پیگیری این مشکل به متخصص مراجعه کنید.

پیش آگهی عارضه آستیگماتیسم

پیش‌آگهی عارضه آستیگماتیسم معمولاً یک مشکل پایدار است. آستیگماتیسم را می‌توان با عینک، عدسی‌های تماسی یا جراحی اصلاح کرد. گاهی اوقات آستیگماتیسم می‌تواند به علت سایر مشکلات پزشکی، به‌ویژه مشکلات التهاب پلک‌ها باشد. آستیگماتیسم که در طول زمان به‌طور پیوسته بدتر می‌شود، درواقع می‌تواند مؤید مشکلی به نام کراتوکونوس باشد. در کراتوکونوس قرنیه در یک ناحیه از چشم ضعیف‌تر شروع می‌شود و شروع به ورم و برآمدگی می‌کند. این مشکل ممکن است نیاز به ملاقات بیشتر پزشک و درمان داشته باشد.

منبع مقاله Drugs.com
این مقاله به‌طور اختصاصی توسط گروه نویسندگان مجله قرمز ترجمه‌ شده است.