موفقیت یک مقصد نیست که به آن برسید موفقیت یک سفر همیشگی ست. شصت و چهار سال پیش دو نفر قدم به مکانی گذاشتند که قبل از آن هیچ انسانی به آن مکان نرفته بود. این دو نفر به نامهای  (Edmund Hillary) و  (Tenzing Norgay) کسانی که توانستند قله ی اورست، یعنی بلندترین قله جهان را فتح کنند.

آیا میتوانید تصور کنید این دو کوهنورد در زمان فتح قله ی اورست چه احساسی داشتند؟

احساس غرور. احساس افتخار. احساس به سرانجام رساندن. احساس کامل کردن یک کاری .

اما این حس‌ها، خیلی کوتاه مدت بود. چرا که مقاومت بدن آنها در مقابل هوای به شدت رقیق قله کوه، فقط به مدت ۱۵ دقیقه بود و پس از آن باید شروع می کردند به فرود آمدن. موفقیت آنها در رسیدن و ماندن نبود بلکه در سفر کردن آنها بود.

جاده موفقیت

مسیر حرکت تا رسیدن به موفقیت

شما نیز در مورد مهمترین دستاوردی که در زندگی خود داشته اید فکرکنید. به خاطر آورید زمانیکه به قله ی هدف خود دست یافتید. احساس فتح قله را به خاطر می آورید اما هرگز نمی توانید تمام زمانهای دشواری را که برای رسیدن به این هدف پشت سر گذاشتید را فراموش کنید. روزهایی بودند که می خواستید تسلیم شوید و به دنبال راه آسان تری بروید. همانطور که دو کوهنورد فاتح قله اورست نیز چنین روزهایی داشته اند.

جمله ی معروفی هست که میگوید : موفقیت هرگز پایان راه نیست و شکست هرگز کشنده نیست بلکه موفقیت در نهایت شهامت رفتن به سوی قدمهای بعدی ست. چیزی که مهم است داشتن جرات و شهامت ادامه دادن راه، پس از شکست می باشد.

بهای موفقیت را باید پرداخت کنید. 

وقتی تمام راهی را که آماده اید و تمام کارهایی را به انجام رسانده اید را نظاره کنید، به نظر ساده می رسد. موفقیت مقصد نیست موفقیت یک سفر است.

موفقیت در جریان زندگی هرگز به تنهایی کسب نمیشود. موفقیت یک کار گروهی است که با کمک دیگرانی که در مسیر زندگی شما هستند به دست می آورید. نمیتوان بدون حضور سایرین ناگهان به سمت قله ی کوه پرید. پس به غرور کاذب خود اجازه ندهید پس از رسیدن به موفقیت فرمان شما  را بدست گیرد. بلکه از تمام کسانی که همراهتان بوده اند باید بابت هر کار کوچکی که کرده اند تشکر نمایید. وقتی به یک موفقیت می رسید به صورت گروهی جشن بگیرید و سپس دوباره به سمت سفر بعدی موفقیت خود راهی شوید.

دو کوهنورد ، پس از فتح اورست به سفر ماجراجویانه ی خود در کوهنوردی خود ادامه دادند و تیم کوهنوردی راه اندازی و هدایت کردند و هرگز از سرعت خود در این سفر نکاستند.

انسانهای قابل ستایش کسانی که به طور واقعی جز افراد موفق محسوب میشوند کسانی که هستند زندگی سرشار از شادی و جنب و جوش دارند و به جستجوی آینده می روند. آنها روابط سالمی با دیگران برقرار میکنند و سعی میکنند بین فروتن بودن و شهامت داشتن و  پر انگیزه بودن تعادل برقرار کنند. آنها شجاعانه فروتن هستند. به نظر یک ضد و نقیض است مثل خیلی چیزهای دیگر در زندگی انسان.

قدم زدن در حالیکه سرتان  را از غرور بالا گرفته اید و در عین حال قلبتان سرشار از فروتنی ست، شما را به یک صلح درونی می رساند و باعث میشود وجود شما به بهترین نحو شکل بگیرد.

تواضع و فروتنی چیزی نیست انسان با آن زاده شده باشد. اتفاقاتی در زندگی انسان رخ میدهند که ممکن است غرور او را زیاد کنند یا کم. یاد بگیرید در تعادل زندگی کنید. بدین منظور نباید اجازه دهید احساسات بر شما غلبه نماید. اجازه ندهید وقتی به عرش رسیدید مغرور شوید یا وقتی به فرش رسیدید احساس بیچارگی کنید.

هر گاه با فاجعه یا با پیروزی ملاقات کردید، با هر دوی آنها به یک جور رفتار کنید. زمین و هر آنچه در آن ست متعلق به شماست.

به نقل از  Rudyard Kipling

ترجمه اختصاصی مجله قرمز از مقاله John Addison

لینک منبع