داروی زایزل (لووستریزین) دارویی است که جز دسته داروهای موسوم به آنتی‌هیستامین است که اثرات هیستامین (شیمیایی یا طبیعی) را در بدن کاهش می‌دهد. هیستامین می‌تواند علائم عطسه، خارش، چشم‌های آبریزش و آبریزش بینی را در فرد ایجاد کند. داروی زایزل برای درمان علائم آلرژی در طول سال در افراد بزرگ‌سال و کودکان زیر ۶ ماه سن مورداستفاده قرار می‌گیرد. از این دارو همچنین برای درمان خارش و تورم ناشی از بثورات مزمن (کندروئید) در بزرگ‌سالان و کودکان حداقل دارای ۶ ماه سن استفاده می‌شود. در این مقاله به بررسی جامع و مفصل این دارو خواهیم پرداخت.
اطلاعات مهم در مورد داروی زایزل
اگر مبتلابه بیماری کلیوی هستید یا اگر دیالیز انجام می‌دهید، داروی زایزل را مصرف نکنید. هر کودک دارای کمتر از ۱۲ سال سن مبتلا به بیماری کلیوی نباید این دارو را مصرف کند.
قبل از مصرف این دارو، اگر بیماری کبدی، بیماری کلیوی یا مشکلات مربوط به کیسه صفرا را دارید، به پزشک خود دراین‌باره اطلاع دهید.
بسیار مهم است که اطمینان حاصل کنید که یک کودک دوز بیش‌ازحد مجاز این دارو را دریافت نکند. بدن کودک دو برابر بیشتر از میزان دوزی که یک فرد بزرگ‌سال جذب می‌کند، این دارو را جذب خواهد کرد.
اگر علائم بیماری در شما بهبود نیافت، اگر این علائم بدتر شوند یا همچنین اگر تب‌دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.
نکاتی که باید قبل از استفاده از این دارو بدانید
اگر شما به مصرف این دارو حساسیت و آلرژی دارید، شما نباید از این دارو استفاده کنید.
برای اطمینان از اینکه مصرف این دارو برای شما بی‌خطر است، اگر شما هریک از موارد زیر را داشتید، به پزشک خود اطلاع دهید:
• بیماری‌های کلیوی؛
• بیماری‌های کبدی؛
• مشکلات ادراری (ناشی از مشکلات مانند ضایعه بزرگتر شدن پروستات یا نخاع)؛
• مشکلات مربوط به کیسه صفرا.
مشخص نیست که آیا مصرف این دارو باعث آسیب رساندن به جنین می‌شود یا نه. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید در این زمینه به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو می‌تواند از طریق شیر مادر به کودک شیرخوار منتقل شود و ممکن است به کودک شیرخوار آسیب برساند. هنگام استفاده از این دارو نباید کودک خود را با شیر مادر تغذیه کنید.
مصرف این دارو برای کودکان کمتر از ۶ ماه سن توصیه نمی‌شود.
نحوه مصرف داروی زایزل
داروی زایزل را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر توصیه شده مصرف نکنید.
مصرف بیشتر این دارو باعث ایجاد تأثیر بیشتر این دارو نمی‌شود و ممکن است باعث خواب‌آلودگی در فرد مصرف‌کننده شود.
داروی زایزل معمولاً در شب مصرف می‌شود. شما می‌توانید این دارو را با غذا یا بدون آن مصرف کنید.
شربت خوراکی این دارو را با یک قاشق مخصوص یا فنجان مخصوص دارو اندازه‌گیری کنید. اگر دستگاه اندازه‌گیری دوز نداشته باشید، از یک دکتر داروساز آن را درخواست کنید (از داروخانه تهیه کنید).
این دارو را در دمای اتاق نگهداری کرده و دور از گرما، رطوبت و نور آفتاب نگهداری کنید.
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریبا موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید . برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت های پزشکی اورژانس و یا کمک های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.
در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
این دارو ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند و باعث تاری دید شما شود. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز به تمرکز و هوشیاری و دید واضح دارد، مراقب باشید.
اجتناب از نوشیدن الکل. مصرف همزمان الکل همزمان با مصرف این دارو،می تواند خطر آسیب ناشی از این دارو را در شما افزایش دهد.
عوارض جانبی داروی زایزل
اگر شما هر یک از این نشانه های از یک واکنش آلرژیک به داروی زایزل شامل : کهیر، اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو را داشتید، مصرف رانیتیدین را متوقف کرده و از اورژانس پزشکی کمک بگیرید.
اگر شما یک عوارض جانبی جدی مانند زیر داشتید مصرف این دارو را متوقف کرده و با پزشک خود تماس بگیرید:
• ادرار دردناک و دشواری در دفع ادرار؛
• کمی مقدار ادرار یا عدم توانایی در دفع ادرار؛
• علائم عفونت گوش (تب، درد گوش یا احساس پر بودن گوش، شنوایی دشوار، نشت مایعات از گوش، خستگی که اغلب در کودکان اتفاق می‌افتد)؛
• یک احساس سرگیجه، مثل‌اینکه شما ممکن است بی‌هوش شوید؛
• تب؛
• بدتر شدن آلرژی یا علائم کهیر.
عوارض جانبی شایع داروی زایزل عبارت اند از:
• خواب‌آلودگی، ضعف؛
• احساس خستگی؛
• تب؛
• گرفتگی بینی، درد سینوس، گلودرد، سرفه؛
• خونریزی بینی
• عفونت گوش؛
• استفراغ، اسهال، یبوست؛
• خشکی دهان؛
• افزایش وزن.
این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد دیگری ممکن است رخ دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.
چه داروهایی زایزل را تحت تاثیر قرار می دهند؟
مصرف این دارو همراه با داروهای دیگر که شما را خواب‌آلود و یا سرعت تنفس را کاهش می‌دهند، می‌توانند عوارض جانبی خطرناک و یا تهدیدکننده زندگی‌ای را سبب شود. قبل از مصرف یک قرص خواب، داروهای ضد درد مخدر، دارو سرفه، یک شل کننده عضلانی، یا داروی اضطراب، افسردگی، یا تشنج با دکتر خود مشورت کنید.
با پزشک خود در مورد تمام داروهای مصرفی فعلی خود و یا داروهایی که شروع و یا متوقف کرده اید ، به ویژه موارد زیر مشورت کنید:
• ریتوناویر (Norvir، Kaletra)؛
• تئوفیلین (Aquaphyllin، Asmalix، Elixophyllin، Theolair، Theosol).
بسیاری از داروها می‌توانند با این دارو تداخل ایجاد کنند. این داروها شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی است.
تمام واکنش‌های احتمالی ناشی از مصرف این دارو در این مقاله ذکر نشده است.
منبع مقاله Drugs.com
این مقاله به‌طور اختصاصی توسط گروه نویسندگان مجله قرمز ترجمه شده است.