معرفی کامل داروی ضد افسردگی بوپروپیون (Bupropion) به همراه نکات مهم

داروی بوپروپیون چیست و چه کاربردهایی دارد؟ در چه شرایطی و به چه صورت مصرف می شود؟ عوارض جانبی آن کدامند؟ چه داروهایی را نباید به طور همزمان با داروی بوپروپیون مصرف کرد؟ این سوالات، به همراه نکات و اطلاعات مهم درباره‌ی این دارو، در مطلب پیش‌رو بررسی خواهد شد.

اگر به افسردگی مبتلا هستید و یا می‌خواهید در مورد داروهای ضد افسردگی بیشتر بدانید، پیشنهاد می‌کنیم سایر داروهای افسردگی را که در انتهای همین مطلب – در قسمت مقالات مرتبط – آمده، نیز مطالعه کنید.

معرفی داروی ضد افسردگی بوپروپیون

داروی بوپروپیون (Bupropion)، که با نام های تجاری آپلنزین (Aplenzin)، بوپروبان (Buproban)، فورفیوو (Forfivo XL)، ولبوترین (Wellbutrin)، زایبان (Zyban)، بودوپریون (Budeprion) نیز شناخته می‌شود، یک داروی ضد افسردگی است که برای اختلالات افسردگی مزمن و اختلالات عاطفی استفاده می‌شود. برند زایبان، از خانواده‌ی بوپروپیون، برای کمک به افراد در ترک کردن سیگار و کاهش گرایشات، به کار می‌رود. داروی بوپروپیون ممکن است در موارد دیگری نیز استفاده گردد.

اطلاعات مهم درباره بوپروپیون

اگر شما تشنج یا اختلالاتی در خوراک دارید، یا به صورت ناگهانی مصرف الکل، داروهای تشنج یا آرام‌بخش‌ها را متوقف کرده‌اید، بهتر است از بوپروپیون استفاده نکنید. اگر از ولبوترین برای درمان افسردگی استفاده می‌نمائید، از داروی زایبان برای ترک سیگار به طور همزمان استفاده نکنید.

۱۴ روز قبل و بعد از استفاده از داروهای مهار کننده MAO – مثل ایزوکاربکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگلین، سلگیلین یا ترانیلسیپرومین و غیره – بوپروپیون را مصرف نکنید.

برخی از افراد، در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی برای اولین بار، دچار افکار خودکشی می‌شوند. نسبت به تغییرات خلق و خو و علائم و نشانه‌های خود، آگاه باشید. هر گونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم خود را به دکتر اطلاع دهید.

بوپروپیون ممکن است باعث ایجاد تشنج – خصوصاً در افرادی که وضعیت سلامت خاصی دارند و یا از داورهای مخصوصی استفاده می‌کنند – شود. در مورد وضعیت سلامت خود و داروهایی که مصرف می‌کنید، به دکتر خود اطلاع دهید.

هرگونه بدتر شدن علائم و یا ایجاد علائم جدید در خود را به دکتر گزارش دهید؛ مانند: تغییرات رفتاری یا خلق و خو، اضطراب، مشکلات خواب، یا اگر احساس زودرنجی، تشویش، خصومت، تحریک پذیری زیاد، بی‌قراری، بیش‌فعالی، افسردگیِ بیشتر، افکار خود کُشی یا صدمه به خود دارید.

نکات مهمی که قبل از مصرف بوپروپیون باید رعایت کرد

اگر در ۱۴ روز گذشته، از داروهای مهار کننده MAO استفاده کرده‌اید، بوپروپیون را مصرف نکنید. زیرا تداخل داروییِ خطرناکی ممکن است اتفاق بیفتد. داروهای مهار کننده MAO شامل ایزوکاربکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگلین، سلگیلین یا ترانیلسیپرومین و غیره هستند.

اگر نسبت به بوپروپیون آلرژی (حساسیت) دارید و یا موارد زیر را دارید، بهتر است از این دارو استفاده نکنید:

• اختلالات تشنجی؛
• اختلالات در خوراک، مانند بی‌اشتهایی یا زیاده از حد خوردن؛
• اگر به طور ناگهانی مصرف الکل، داروهای تشنج یا آرام‌بخش‌ها (مثل زاناکس (Xanax) ، والیوم (Valium)، فیورینال (Fiorinal)، کلونوپین (Klonopin) و غیره) را متوقف کرده‌اید.

باز هم تاکید می‌شود که اگر در ۱۴ روز گذشته، از داروهای مهار کننده MAO استفاده کرده‌اید، بوپروپیون را مصرف نکنید. زیرا تداخل داروییِ خطرناکی ممکن است اتفاق بیفتد.

از این دارو، تنها برای درمان یک اختلال استفاده کنید نه بیشتر. مثلاً اگر از بوپروپیون برای درمان افسردگی استفاده می‌نمائید، از آن برای ترک کردن سیگار نیز استفاده نکنید.

بوپروپیون ممکن است باعث ایجاد تشنج – خصوصاً در افرادی که وضعیت سلامت خاصی دارند و یا از داورهای مخصوصی استفاده می‌کنند – شود. در مورد وضعیت سلامت خود و داروهایی که مصرف می‌کنید، به دکتر خود اطلاع دهید.

برای اطمینان از اینکه مصرف داروی بوپروپیون برای شما خطراتی را در پی ندارد، اگر موارد زیر را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید:

• سابقه‌ی جراحی سر، تشنج، تومور مغز یا نخاع؛
• آب‌سیاه با زاویه‌ی کم؛
• بیماری قلبی، فشار خون بالا، سابقه‌ی سکته‌ی قلبی؛
• دیابت؛
• بیماری کلیوی یا کبدی (خصوصاٌ سیروز)؛
• اختلال دو‌قطبی یا سایر بیماری‌های روحی؛
• اگر الکل می‌نوشید.

برخی از افراد، در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی برای اولین بار، دچار افکار خودکشی می‌شوند. در دوره‌ی مصرف این دارو، وضعیت بهبودی شما باید توسط پزشک مرتباً بررسی شود. خانواده و نزدیکان شما نیز باید نسبت به تغییرات خلق و خوی شما و یا تغییرات در علائمتان هوشیار باشند.

مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی

هنوز مشخص نشده است که آیا مصرف داروی بوپروپیون، باعث آسیب به جنین می‌شود یا خیر؛ در دوره‌ی مصرف این دارو، اگر باردار هستید و یا قصد باردار شدن دارید، به دکتر خود اطلاع دهید.

این دارو، می‌تواند در شیر مادر نفوذ پیدا کرده و باعث آسیب به نوزاد شود؛ بنابراین در دوره‌ی مصرف بوپروپیون، از شیردهی به نوزاد بپرهیزید.

نحوه مصرف

بوپروپیون را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. استفاده‌ی بیش از حد از این دارو می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به تشنج در فرد شود.

قرص بوپروپیون را نجوید و تکه‌تکه نکنید؛ آن را به طور کامل قورت دهید.

بهتر است به صورت ناگهانی، مصرف این دارو را قطع نکنید و همچنین در دوز مصرفی خود تغییرات ناگهانی اعمال ننمائید. مگر اینکه در دوره‌ی مصرف بوپروپیون، دچار تشنج شوید. قطع مصرف ناگهانی این دارو، ممکن است باعث ایجاد علائم نامطلوبی در شما شود. از دکتر خود در مورد چگونگی قطع مصرف بوپروپیون سوال کنید.

اگر از زایبان برای راحت‌تر ترک کردن سیگار استفاده می‌نمائید، ممکن است تا حدود یک هفته بعد از اینکه این دارو را استفاده می‌کنید، همچنان سیگار بکشید. روزِ ترک کردن خود را، در دومین هفته پس از مصرف این دارو قرار دهید. اگر حداقل ۷ هفته است که از زایبان برای ترک سیگار استفاده می‌کنید ولی در ترک سیگار هنوز مشکل دارید، با دکتر خود در میان گذارید. دکتر ممکن است برای شما بسته یا آدامس نیکوتین تجویز کند تا ترک سیگار شما راحت‌تر انجام شود. از دستورالعمل مصرف نیکوتین به دقت تبعیت کنید. اگر از نیکوتین به همراه داروی زایبان استفاده می‌کنید، در هر زمانی که می‌خواهید، نباید سیگار بکشید. چرا که میزان بیش از حد نیکوتین، ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی جدی شود.

بعد از ترک اعتیاد، ممکن است نشانه‌های از دست دادن نیکوتین در بدنتان را مشاهده کنید. مثلاً  افزایش اشتها، افزایش وزن، مشکلات خواب، مشکلات تمرکزی، ضربان قلب آهسته‌تر، تمایل به سیگار کشیدن، احساس اضطراب، بی‌قراری، افسردگی، عصبانیت، ناامیدی و رنجش. این علائم ممکن است با مصرف زایبان یا بدون مصرف آن اتفاق بیفتد.

ترک کردن سیگار، ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن مشکلات روحی – مانند افسردگی – شود.

مصرف این دارو ممکن است باعث جواب آزمایش داروییِ اشتباه در فرد گردد. بنابراین اگر یک آزمایش ادرار می‌دهید، به مسئول مربوطه اطلاع دهید که شما در حال مصرف بوپروپیون می‌باشید.

دارو را در دمای اتاق نگهداری کرده و دور از گرما و رطوبت قرار دهید.

مصرف بیش از اندازه یا کمتر از میزان لازم – فراموش کردن مصرف دارو

اگر یک بار مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اما چنانچه زمانِ به یادآوری شما، بسیار نزدیک به زمانِ مصرفِ بعدی بود، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. فقط در نوبت بعدی، بوپروپیون را مصرف کنید.

چنانچه بیشتر از میزان مورد نیاز، این دارو را مصرف کردید، به موارد اورژانسی در مورد مصرف زیاد این دارو مراجعه کنید و یا از پزشک کمک بگیرید. مصرف بیش از حد بوپروپیون، می‌تواند حتی کُشنده باشد. علائم بیش از حد مصرف کردن این دارو عبارتند از: سفت شدن ماهیچه‌ها، توهم، ضربان قلب تند یا نامنظم، تنگی نفس، یا غش کردن.

از چه مواردی در دوره مصرف داروی بوپروپیون باید اجتناب نمود؟

نوشیدن الکل در زمان مصرف داروی بوپروپیون، ممکن است باعث افزایش خطر تشنج در فرد گردد. اگر مرتباً الکل می‌نوشید، قبل از تغییر در میزان نوشیدن خود، با دکتر مشورت کنید. بوپروپیون همچنین ممکن است باعث ایجاد تشنج در افرادی که مصرف الکل بالایی دارند و به طور ناگهانی مصرف الکل را متوقف می‌کنند تا از این دارو استفاده کنند، شود.

بوپروپیون احتمال دارد که باعث اختلال در اندیشیدن یا واکنش نشان دادن شما شود. بنابراین اگر رانندگی می‌کنید و یا کاری انجام می‌دهید که به هوشیاری زیادی نیاز دارد، مراقب باشید.

عوارض جانبی

اگر هر گونه علائم آلرژیکی نسبت به این دارو – شامل کهیر، به دشواری نفس کشیدن، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو – در خود مشاهده کردید، حتماً به دکتر اطلاع دهید.

هرگونه بدتر شدن علائم و یا ایجاد علائم جدید در خود را به دکتر گزارش دهید؛ مانند: تغییرات رفتاری یا خلق و خو، اضطراب، مشکلات خواب، یا اگر احساس زودرنجی، تشویش، خصومت، تحریک پذیری زیاد، بی‌قراری، بیش‌فعالی (جسمی یا روحی)، افسردگیِ بیشتر، افکار خود کُشی یا صدمه به خود دارید.

اگر موارد زیر را دارید، بلافاصله به دکتر اطلاع دهید:

• تشنج؛
• تغییرات غیر طبیعی در خلق و خو یا رفتار؛
• حالات دیوانگی – افکار هجومی، افزایش انرژی، رفتار بی‌پروا و بدون ملاحظه، احساس شادی یا زودررنجی شدید، صحبت کردن بیش از حد معمول، مشکلات خواب؛
• تاری دید، دید تونلی، درد یا تورم چشم، دیدن هاله در اطراف چراغ‌ها؛
• ضربان قلب تند؛
• واکنش‌های پوستیِ شدید، تب، گلو‌درد، تورم در صورت و دهان، سوزش چشم، درد پوست که به همراه جوش‌های پوستی به رنگ قرمز یا ارغوانی (که مخصوصاً در قسمت بالایی بدن گسترش پیدا کنند و باعث ایجاد تاول یا پوسته پوسته شدن شوند) باشد.

عوارض جانبی متداول در اثر مصرف داروی بوپروپیون عبارت است از:

• خشک شدن دهان، گرفتگی بینی؛
• حالت تهوع، یبوست؛
• مشکلات خواب (بی‌خوابی)؛
• احساس اضطراب؛
• سرگیجه ؛
• درد مفاصل؛

البته لازم است ذکر شود که ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز در صورت استفاده از این دارو رخ دهد. چنانچه موارد دیگری را مشاهده نمودید، به دکتر مراجعه کنید.

تاثیر داروهای دیگر بر بوپروپیون – تداخل های دارویی

اگر از داروهای خاصی در دوره مصرف قرص بوپروپیون استفاده می‌کنید، ممکن است احتمال تشنج در شما افزایش پیدا کند.

بسیاری از دارو ها ممکن است با بوپروپیون تداخل داشته باشند. هر دارویی که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، با دکتر در میان گذارید؛ این داروها شامل ویتامین ها و داروهای گیاهی نیز می‌شوند.

ترجمه ی اختصاصی تیم مجله قرمز/ با اندک تلخیص

منبع : drugs.com

اگر این مطلب برای شما مفید بود، لطفاً نظرات خود را با ما در میان گذارید و به بهبود مطالب سایت کمک کنید.

در صورتی که این مطلب مورد علاقه‌ی شما واقع شد، پیشنهاد می‌شود مطلب داروی ضد افسردگی ونلافاکسین را نیز مطالعه نمائید.