داروی رانکسا (ranolazine): نگاهی به نکات کلیدی در مورد این دارو

داروی رانکسا (رانولازین) یک دارویی است که برای کنترل و درمان آنژین ( صدری) ( که یکی از بیماری‌های قلبی- عروقی ) به کار می‌رود. مکانیسم عمل این دارو از طریق بهبود جریان خون برای کمک به عملکرد مؤثرتر قلب است. این دارو برای درمان آنژین مزمن (درد قفسه سینه) استفاده می‌شود. همچنین این دارو برای استفاده در شرایط حاد (اضطراری) ناشی از حمله آنژین کاربردی ندارد. این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکرشده، استفاده شود. در این مقاله به معرفی و بررسی نکات مهم، ویژگی‌ها و عوارض جانبی این دارو می‌پردازیم.

اطلاعات مهم در مورد داروی رانکسا

اگر مبتلای به سیروز کبدی هستید، نباید از داروی رانکسا استفاده کنید.

تداخلات دارویی جدی می‌تواند زمانی رخ دهد که بعضی از داروها هم‌زمان با این دارو مصرف شوند. به هر یک از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی که به شما خدمت ارائه می‌دهند، درباره تمام داروهایی که در حال حاضر استفاده می‌کنید و هر دارویی که شروع به استفاده از آن کرده یا استفاده از آن را متوقف کرده‌اید، اطلاع دهید.

از این دارو برای یک کنترل حمله حاد (اضطراری) آنژین استفاده نمی‌شود. برای درمان آنژین حاد، از سایر داروهای تجویزشده توسط پزشک خود (مانند نیتروگلیسیرین) استفاده کنید.

قبل از مصرف این دارو، به پزشک خود در مورد تمام مشکلات پزشکی خود اطلاع دارید، به‌ویژه اگر سابقه شخصی یا خانوادگی از سندرم طولانی QT دارید.

آنژین مزمن اغلب با ترکیبی از داروهای مختلف درمان می‌شود. برای بهتر شدن شرایط درمانی خود، از تمام داروهای تجویزشده توسط پزشک خود استفاده کنید. دوز و یا مقادیر دارو را بدون مشورت گرفتن از پزشک خود تغییر ندهید.

نکاتی که باید قبل از استفاده از این دارو  بدانید

اگر به این دارو حساسیت دارید ویا مشکل سیروز کبدی را داشته باشید، نباید از داروی  رانکسا استفاده کنید.

بسیاری از داروهای دیگر می‌توانند با این دارو تداخل ایجاد کنند و نباید هم‌زمان مصرف شوند. اگر از یکی از داروهای زیر استفاده کنید، پزشک شما ممکن است نیاز به تغییر برنامه درمان داشته باشد:

• کلاریترومایسین؛
• نفازودون؛
• مخمر سنت جان؛
• داروهای مصرفی برای درمان قارچی مانند آنتیباکونازول، کتوکونازول؛
• داروهای مصرفی برای کنترل عفونت HIV یا ایدز مانند اندینوویر، لپیناویر / رتونور، نلفینوویر، رتینور، ساکویناویر؛
• داروهای مصرفی برای درمان بیماری سل ریفابوتین، ریفامپین، ری فاپنتین؛
• داروهای مصرفی برای کنترل صرع (تشنج) مانند کاربامازپین، فنوباربیتال، فنیتوئین.

برای اطمینان از اینکه مصرف این دارو برای شما بی‌خطر است، اگر شما هریک از موارد زیر را داشتید، به پزشک خود اطلاع دهید:

• اختلال ریتم قلب؛
• بیماری کبدی؛
• بیماری کلیوی؛
• سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم طولانی QT.

مشخص نیست که این دارو به جنین آسیب می‌رساند یا نه. در صورت استفاده از این دارو، اگر باردار بودید یا اگر باردار شوید، بلافاصله دراین‌باره به پزشک خود اطلاع دهید.

مشخص نیست که این دارو می‌تواند از طریق شیر مادر به کودک شیرخوار منتقل شود و ممکن است به کودک شیرخوار آسیب برساند یانه. در صورت استفاده از شیرمادر برای شیردهی به کودک شیرخوار، به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه مصرف داروی رانکسا

داروی رانکسا را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. این دارو  را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر  توصیه شده مصرف نکنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. پزشک شما ممکن است گاهی ممکن است برای دستیابی به نتایج بهتر در روندی درمانی، دوز مصرفی دارو را در شما تغییر دهد.

این دارو می‌تواند همراه با غذا و یا بدون غذا مصرف شود.

هرگز فرم گسترده رهش این دارو را خرد نکنید، نجوید و آن را به‌صورت کامل مصرف کنید. این دارو را کامل ببلعید.

• داروهای مصرفی برای درمان اختلال ADHD مانند آتومکزتین (Strattera)، دکستروآمفتامین (Adderall)، متامفتامین (دسکسین)، متیل فنیدات (ریتالین، Daytrana، Metadate، Concerta)؛
• یک آنتی‌بیوتیک مانند آزیترومایسین (Zithromax)، اریترومایسین (E.E.S. EryPed، Ery-Tab، Erythrocin، Pediazole)، لووفلوکساسین (Levaquin)، مکسیفلوکساسین (Avelox)، پنتامیدین (NebuPent، Pentam)؛
• داروهای ضدافسردگی مانند آمیتریپتیلین (الاویل، واناتریپ، لیمیتیبیل)، کلومیفرمین (آنافرانیل)، دیزپارامین (نورپرمین)، دوکسپین (سینکوان)، دوولتسستین (سیمبلتا)، فلوکستین (پروزاک، سارافم، سمیباکس)، ایمی پرامین (Tofranil)، میترازپین (Remeron)، نورتریپتیلین (پامولور)، پاروکستین (Paxil)، پروپریپتیلین (ویواکتیل)، سرترالین (Zoloft)، ونلافاکسین (Effexor) و …؛
• داروهای مصرفی برای درمان سرطان مانند دوکسوروبیسین (آدریامایسین، دوکسیل)، لوموستین (CeeNU)، تاموکسیفن (سلتاگوکس)؛
• داروهای ضد سرفه مانند دکسترومتورفان (Delsym، Robitussin Maximum Strength، Vicks 44 و …) یا دی هیدروکودئین (Alahist DHC، J-Max DHC، Pancof-PD، Panlor، Trezix، Welltuss EXP و …)؛

• داروهای مصرفی برای درمان بیماری‌های قلبی یا فشارخون مانند آمیودارون (کوردارون، pacercone)، بتاکولول (Kerlone)، کاپتوپریل (Capoten)، کاردیدولول (Coreg)، دیلتیازم (کارتیا، کاردیزم)، دوفلیتید (تیکوسین)، دیسپیرامید (نورپس)، درونیدارون (Multaq)، فلوکایینید (Tambocor)، ibutilide (Corvert)، لابرتولول (Normodyne)، متپرولول (Dutoprol، Lopressor، Toprol)، مکسیلیتن (Mexitil)، نیکاردیپین (Cardene)، کینیدین (Quin-G)، پین دولول (ویسکن)، پروکاریامین پروپانولول (Inderal، InnoPran)، sotalol (Betapace، Sorine)، timolol (Blocadren)، وراپامیل (Calan، Covera، Isoptin)؛
• داروهای مصرفی برای جلوگیری یا درمان تهوع و استفراغ مانند دلاسترون (Anzemet)، دپپیدول (Inapsine) و یا اندانسترون (Zofran)؛
• داروها مصرفی برای درمان اختلالات روان‌پزشکی مانند کلرپرمازین (تورازین)، کلوزاپین (FazaClo، Clozaril)، فلوفنازین (Permitil)، هالوپریدول (هالدول)، پیموزید (Orap)، پرومتازین (Phenergan)، پروپرانازین (Trilafon)، Risperidone (Risperdal) ترییدیزین (ملاریل)، یا زیپرازیدون (Geodon)؛
• داروهای مصرفی برای جلوگیری از رد پیوند عضو، مانند سیکلوسپورین (Gengraf، Neoral، Sandimmune)، sirolimus (Rapamune) یا تاکرولیموس (Prograf)؛
• داروهای مصرفی برای کنترل سردرد میگرنی مثل سوماتریپتان (Imitrex، Treximet) یا زولیمیترپانت (Zomig)؛
• داروهای مخدر مانند متادون (متادوز، دیسکت، دلفین)؛
• داروهای ضد درد مانند کدئین (Tylenol # 3)، هیدروکودون (Lortab، Vicodin، Vicoprofen)، اکسید کتون (OxyContin، Percocet)، یا ترامادول (Ultram Ultracet).

این لیست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر می‌توانند با داروی رانکسا تداخل ایجاد کنند. به پزشک خود در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید، اطلاع دهید. این موارد شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی است. داروهای جدید را بدون صحبت کردن با پزشک خود شروع نکنید. یک لیست از تمام داروهای خود را نگه‌دارید و آن را به هر ارائه‌دهنده که مراقبت‌های بهداشتی که به شما ارائه می‌کند، نشان دهید.

منبع مقاله Drugs.com
این مقاله به‌طور اختصاصی توسط گروه نویسندگان مجله قرمز ترجمه‌ و تألیف شده است.