اکسی مورفون ( oxymorphone ) دارویی است که برای درمان دردهای با شدت متوسط تا شدید مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو دارای طیف وسیعی از مصارف از مصرف منظم و بر اساس برنامه تا … است و نباید صرفاً محدود به استفاده برای درمان و سرکوب درد خاصی شود. این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکر شده، استفاده شود. در این مقاله به معرفی، چگونگی کارکرد و نکات طلایی حین مصرف این دارو می‌پردازیم.

اطلاعات مهم مربوط به داروی اکسی مورفون

استفاده مستمر از این دارو می‌تواند باعث اعتیاد و وابستگی به آن، اوردوز و یا حتی در مواقعی مرگ شود. از این رو نیاز است که در صورت مصرف دارو، باقیمانده آن به دور از دسترس دیگر افراد قرار گرفته تا از مخاطرات بعدی پیشگیری شود.

مصرف داروهای مخدر در دوران بارداری ممکن است موجب بروز علائم محرومیت از مصرف در نوزاد گردد.
تداخل‌هایی دارویی ممکن است در صورت مصرف همزمان این دارو به همراه الکل یا نوشیدنی‌های الکلی و یا داروهای افسردگی رخ دهد. دلیل این امر را می‌توان خواب آلودگی و یا افت شدید تنفس در فرد مصرف کننده یاد کرد که در مواقعی می‌تواند کشنده و مرگبار باشد.
اکسی مورفون

نکاتی   که باید  قبل از استفاده از این دارو  بدانید

اگر فرد مصرف کننده به  این دارو آلرژی داشته باشد و یا به موارد زیر مبتلا است، نباید از این دارو استفاده کند:
  • آسم شدید یا دیگر مشکلات تنفسی یا
  • انسداد در معده یا روده فرد مصرف کننده این دارو.

در این موارد برای اینکه مطمئن شوید،  مصرف این دارو برای شما ایمن است و خطری در پی ندارد، با پزشک مشورت کنید:

  • آسیب یا سکته مغزی؛
  • اعتیاد به مواد مخدر یا الکل و نوشیدنی‌های الکلی، یا ابتلای به بیماری‌های روحی – روانی؛
  • مشکلات در دفع ادرار؛
  • مشکلات کبدی یا کلیوی؛ یا
  • مشکلات مربوط به کیسه صفرا، پانکراس یا تیروئید.

مصرف این دارو در دوران بارداری ممکن است زمینه ساز وابستگی نوزاد به دنیا آمده به این دارو و متعاقب آن پدیدار شدن علائم محرومیت مصرف در کودک شود. برای رفع این عارضه در نوزاد نیاز به مراقب و درمان‌های دقیق و موثری است.

در هنگام مصرف این دارو، کودک شیرخوار خود را با شیر مادر تغذیه نکنید.

 

روش مصرف داروی اکسی مورفون

داروی اکسی مورفون را دقیقاً همانطور که توسط پزشک شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. پزشک شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما  را برای اطمینان برای گرفتن  بهترین نتایج،  تغییر دهید. این دارو  را در مقادیر بیشتر و یا کمتر از مقادیر تجویز شده توسط پزشک معالج خود، مصرف نکنید.

همیشه بطری حاوی داروی اکسی مورفون را برای اینکه اطمینان حاصل کنید که برند و نوع دارو با داروی مصرفی هم خوانی داشته، بررسی کنید. در صورتی که هر سوالی در این زمینه دارید می‌توانید به یک داروخانه مراجعه کرده و از یک دکتر داروساز در این زمینه مشورت بگیرید.

در هنگام مصرف این دارو نیاز است که مصرف دیگر داروهایی که به طور روزانه برای تسکین درد مصرف می‌کنید را سرکوب کنید.

برای مصرف این دارو لازم است که معده فرد مصرف کننده خالی باشد از این رو یک ساعت قبل از مصرف وعده غذایی و یا دو ساعت پس از مصرف غذا زمان مناسبی برای بلع این دارو است.

با توجه به اینکه مصرف بیش از حد این دارو ممکن است کشنده باشد برای پیشگیری از این امر، از خرد کردن یا شکستن یک  قرص این دارو اجتناب و آن را به صورت کامل مصرف کنید.

هرگز از این دارو به صورت حل شده در مایع و به صورت تزریقی استفاده نکنید چرا که می‌تواند برای فرد مصرف کننده از این روش بسیار خطرناک و مرگبار باشد.

اگر شما نشانه‌های ناخوشایند ترک دارو را دارید، استفاده از این دارو را به طور ناگهانی متوقف نکنید. از این رو نیاز است که با پزشک معالج خود در چگونگی توقف  ایمن  استفاده از این دارو، مشورت و همفکری کنید.

این دارو را در دمای اتاق، دور از رطوبت، گرما، و نور آفتاب نگهداری کنید. در زمینه استفاده نادرست و یا بدون تجویز متخصص از داروی شما توسط افراد دیگر ، هوشیار باشید و از این امر جلوگیری کنید.

با توجه به خطر بسیار زیاد و حتی احتمال مرگ که در صورت استفاده نادرست از داروی اکسی کدون وجود دارد و در صورت عدم مصرف آن، باقیمانده این دارو را نگه نداشته و به طریق بهداشتی آن را دفع و یا اگر برنامه‌ای جهت دفع بهداشتی در منطقه شما وجود ندارد باقیمانده دارو را از طریق توالت دفع کنید.

چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟

به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریبا موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید . برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.

اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟

با مراقبت های پزشکی اورژانس و یا کمک های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید. با توجه به اینکه مصرف نادرست این دارو به خصوص در فردی که بدون تجویز پزشک متخصص از آن استفاده کرده است، می‌تواند مرگبار باشد.

علائم مصرف بیش از حد این دارو ممکن است شامل خواب آلودگی شدید، ضعف عضلانی، سردرگمی و گیجی، پوست سرد و چسبناک، حالت سوزنی شدن مردمک‌های چشم، ضربان قلب کند، تنفس بسیار آهسته یا حتی کما باشد.

در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟

فرد مصرف کننده این دارو باید از مصرف الکل و یا نوشیدنی‌های الکلی اجتناب کند زیرا مصرف آن باعث بالا رفتن احتمال ابتلای به عوارض جانبی ناشی از مصرف این دارو و حتی مرگ می‌شود.

مصرف داروی اکسی مورفون ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.

 

عوارض جانبی این دارو

اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

مثل دیگر داروهای مخدر از آنجا که این دارو ممکن است باعث کندی در تنفس شود و یا حتی آن را متوقف کند خطرناک است. اگر این علائم به علاوه آبی شدن لب‌ها یا توقف‌های طولانی در حرکات بدن و یا عدم توانایی در بیدار شدن کامل از خواب را حس می‌کنید به اورژانس پزشکی مراجعه نمایید.

عوارض داروی اکسی مورفون

اگر موارد زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید:

  • تنفس ضعیف یا سطحی؛
  • احساسی مثل اینکه ممکن بی هوش شوید؛
  • تشنج (صرع)؛
  • درد قفسه سینه، خس خس سینه، سرفه همراه با موکوس زرد یا سبز؛
  • استفراغ شدید؛ یا
  • علائم ابتلا به سطوح پایین کورتیزول مانند حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، سرگیجه، تشدید خستگی یا ضعف.

اگر شما دچار علائم سندرم سروتونین، مانند: بیقراری، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات، پرش، از دست دادن هماهنگی، تهوع، استفراغ، یا اسهال شدید، هر چه سریع‌تر با مراقبت‌های پزشکی تماس بگیرید.

احتمال بیشتری دارد که مصرف این دارو باعث مشکلات تنفسی در بزرگسالان و افراد مسن‌تر که بهشدت بیمار، دچار سوءتغذیه و یا ناتوان هستند، شود.

استفاده طولانی مدت از این دارو ممکن است بر روی توانایی باروری (توانایی داشتن فرزند) در مردان یا زنان تأثیر منفی‌ای بگذارد. معلوم نیست که این اثرات به صورت دائمی هستند و یا موقت.

عوارض جانبی شایع این دارو شامل:

  • سرگیجه، خواب آلودگی؛
  • سردرد، خستگی؛ یا
  • درد معده، حالت تهوع، استفراغ، یبوست.

اینیک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد  دیگری  ممکن است رخ  دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت  مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.

 

چه داروهایی اکسی مورفون را تحت تأثیر قرار می‌دهند؟

این داروی مخدر  می‌تواند با بسیاری از داروهای دیگر تداخل داشته و عوارض جانبی خطرناکی یا مرگ را سبب شود. مطمئن شوید اگر شما از داروهای زیر استفاده کنید، پزشک شما از این امر مطلع است:

  • داروهای مصرفی برای درمان بیماری‌های سرماخوردگی یا آلرژی، داروهای ضد آسم / داروهای مصرفی برای بیماری COPD و یا داروهای دیورتیک (قرص‌های مدر)؛
  • داروهای های مصرفی برای بیماری‌های روده، سندرم روده تحریک پذیر ، و یا مثانه بسیار فعال.
  • سایر داروهای مخدر، داروهای ضد افسردگی یا داروهای تجویزی ضد سرفه.
  • مصرف یک آرام بخش مانند والیوم دیازپام، آلپرازولام، لورازپام، Xanax، Klonopin، Versed و …؛
  • داروهایی که باعث خواب آلودگی یا کند شدن تنفس می‌شوند مانند قرص‌های خواب، آرام بخش‌های عضلانی، داروهای مصرفی برای درمان اختلالات خلقی یا بیماری‌های روحی – روانی؛ یا
  • داروهایی که بر سطح سروتونین در بدن فرد مصرف کننده تأثیر می‌گذارند مانند داروهای محرک یا داروهای مصرفی برای افسردگی، داری مصرفی برای درمان بیماری پارکینسون مثل لوودوپا و آمانتادین، سردرد میگرنی،
  • عفونت‌های جدی یا تهوع و استفراغ.

ممکن است داروهای دیگری با این دارو تداخل داشته باشند. به پزشک خود در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید اطلاع دهید. این داروها شامل داروهای تجویزی یا داروهای مصرفی بدون نسخه، ویتامین‌ها، و محصولات گیاهی است. هرگز یک داروی جدید را بدون اطلاع به پزشک خود، شروع نکنید.

 

اطلاعات بیشتر در مورد داروی اکسی مورفون

به یاد داشته باشید که این دارو را به دور از دسترس کودکان نگه داری کرده و با فرد دیگری به خاطر عوارض احتمالی ناشی از مصرف یا مصرف نادرست آن به اشتراک نگذارید و این دارو را تنها زمانی مصرف کنید که توسط پزشک معالج برای شما تجویز شده باشد.

 

منبع: drugs.com

این مقاله به‌طور اختصاصی توسط امین ظهورتبار از گروه نویسندگان مجله قرمز ترجمه‌ و تألیف شده است.