آدنو ویروس ها به ندرت باعث ایجاد بیماری‌های جدی یا سبب مرگ می‌شوند. با این حال، نوزادان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیف شده‌ای دارند، یا مبتلایان به بیماری‌های تنفسی و یا بیماری های قلبی، در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به بیماری شدید از یک عفونت آدنوویروس هستند.
نمای کلی بالینی آدنو ویروس ها
آدنو ویروس ها، ویروس‌هایی با اندازه متوسط (۹۰–۱۰۰ نانومتر)، با DNA دو رشته‌ای هستند. بیش از ۵۰ نوع از آدنو ویروس وجود دارد که می‌تواند باعث عفونت در انسان شود. آدنو ویروس ها نسبت به بسیاری از ضد عفونی کننده ها و شرایط محیطی مانند سطوح، اشیاء و آب استخر و دریاچه‌های کوچک نسبتاً مقاوم هستند.
آدنوویروس ها اغلب باعث بیماری تنفسی می‌شوند که این بیماری می‌تواند از سرماخوردگی تا به ذات الریه، خروسک، و برونشیت باشد. بسته به نوع، آدنو ویروس ها می‌توانند بیماری‌های دیگر مانند اسهال و استفراغ، التهاب ملتحمه، التهاب مثانه، و بیماری‌هایی با شیوع کمتر، مانند بیماری عصبی شوند.
نوزادان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید ناشی از عفونت آدنوویروس هستند. همچنین، آدنو ویروس ها معمولاً باعث بیماری حاد تنفسی در سربازخانه‌ها می‌شوند.
برخی از افراد آلوده به آدنو ویروس ها، به خصوص کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، می‌تواند عفونت‌های را در لوزه‌های خود (لوزه سوم) و روده داشته باشند که ممکن است در این عفونت‌ها علائمی ایجاد نشود. آنها می‌توانند این ویروس را برای ماه یا بیشتر منتشر کنند.
راه‌های انتقال آدنو ویروس‌ها
• آدنوویروس ها معمولاً از طریق فرد آلوده به دیگران انتقال می‌یابد
• تماس شخصی نزدیک، از جمله با دست لمس کردن یا تکان دادن
• از طریق هوا با سرفه و عطسه
• دست زدن به یک شیء یا سطح آلوده به آدنو ویروس ها و سپس لمس کردن دهان، بینی و یا چشم قبل از اینکه دست‌های خود را بشویید.
برخی آدنو ویروس ها می‌توانند از طریق مدفوع فرد آلوده به عنوان مثال در طول تغییر پوشک انتقال یابند. آدنو ویروس ها همچنین می‌توانند از طریق آب مانند استخرهای شنا پخش شوند، اما این راه انتقال کمتر رایج است. گاهی اوقات این ویروس می‌تواند برای ماه پس از اینکه یک فرد از یک عفونت آدنو ویروس بهبود یافت، از این فرد منتشر شود. این ” انتشار ویروس ” معمولاً بدون هیچ نشانه‌ای رخ می‌دهد، حتی اگر فرد هنوز هم بتواند، این ویروس را به افراد دیگر منتقل کند.
آدنو ویروس‌ها می‌توانند سبب دامنه وسیعی از بیماری‌ها نظیر بیماری‌های زیر شوند:
سرماخوردگی
گلو درد
برونشیت
ذات الریه (پنومونی)
اسهال
چشم صورتی (التهاب ملتحمه)
تب
التهاب مثانه یا عفونت (التهاب مثانه)
التهاب معده و روده (اسهال و استفراغ)
بیماری‌های عصبی
تشخیص
عفونت آدنوو یروس را می‌توان با استفاده از تشخیص آنتی ژن، واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR)، جداسازی ویروس و سرولوژی تشخیص داد. تعیین نوع این ویروس‌ها معمولاً توسط روش هماگلوتیناسیون و یا با استفاده از خنثی سازی با آنتی سرم های خاص و یا با استفاده از روشهای مولکولی انجام می‌شود.
حتی اگر یک فرد دارای عفونت آدنو ویروس باشد، ابتلای به این عفونت، لزوماً به معنای آن نیست که باعث بیماری خاصی در آن فرد شود. یک فرد می‌تواند این ویروس را برای ماه یا بیشتر منتشر کند و نشانه‌ای از بیماری را هم نداشته باشد.
متخصصان سلامت باید در نظر بگیرند که آدنو ویروس ها به عنوان علل احتمالی از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، عفونت تنفسی تحتانی مانند ذات الریه، و ورم ملتحمه (موارد فردی و یا شیوع بیماری) هستند و گزارش خوشه غیر معمول (به عنوان مثال، تنفسی، ورم ملتحمه) ناشی از آدنو ویروس ها به بخش‌های بهداشتی ارائه دهند.
پیش گیری
در حال حاضر هیچ واکسنی به طور کلی در دسترسی و عمومی برای آدنوویروس وجود ندارد.
جدای از این، شما می‌توانید از خود و دیگران در مقابل آدنو ویروس ها و سایر بیماری‌های تنفسی پس از چند مرحله ساده محافظت کنید:
• دستان خود را با آب و صابون بشویید.
• پوشاندن دهان و بینی خود هنگام سرفه یا عطسه.
• اجتناب از دست زدن به چشم، بینی یا دهان با دست نشسته.
• خودداری از تماس نزدیک با افرادی که بیمار هستند.
• اقامت در خانه و استراحت در هنگامی که شما بیمار هستید.
• شستن دست‌ها به طور مکرر به ویژه در مهد کودک و در کنار این، تسهیلات و امکانات بهداشت و درمان مهم است.
آدنو ویروس ها به بسیاری از محصولات ضد عفونی کننده مقاوم هستند و عفونت می‌تواند برای مدت طولانی بر روی سطوح، اشیاء و در آب استخر و دریاچه‌های کوچک باقی بماند. حفظ سطوح کافی از کلر در استخرهای شنا برای جلوگیری از شیوع بیماری ورم ملتحمه ناشی از آدنو ویروس، دارای اهمیت است. برای جلوگیری از شیوع بیماری‌های ایجاد شده توسط این دسته از ویروس‌ها، مراقبین بهداشتی در ارتباط عفونت آدنو ویروس، مانند ملتحمه بیماری همه گیر، باید به شدت به دنبال شیوه‌های کنترل عفونت، از جمله ارتباط با موارد مشکوک یا بیمار و اقدامات احتیاطی و دادن قطره، و پاسخ سریع و گزارش خوشه‌ای از موارد ابتلای با مشکوک به عفونت باشند.
درمان
هیچ درمان خاصی برای افراد مبتلا به عفونت آدنو ویروس وجود ندارد. بیشتر عفونت‌های آدنو ویروسی خفیف هستند و ممکن است تنها نیاز به مراقبت برای کمک به تخفیف علایم داشته باشند. مراقبت‌های بالینی عفونت آدنو ویروس شامل درمان حمایتی از نشانه‌ها و عوارض است. همچنین Cidofovir دارویی است که برای درمان عفونت آدنو ویروس شدید در افراد با سیستم دچار نقص ایمنی در شرایط خاص استفاده می‌شود.
منبع: CDC
این مقاله توسط مجله قرمز به صورت اختصاصی، ترجمه شده است. در صورتی که این مطلب، برای شما مفید بود، لطفاً نظرات، انتقادات و موضوعات مورد علاقه پیشنهادی خود را با ما به اشتراک بگذارید.