اطلاعات دارویی، عوارض احتمالی و نحوه مصرف قرص پروزاک


تفاوت پروزاک و فلوکستین

پروزاک (فلوکستین) یک ضد داروی افسردگی که مانع از عمل بازدارنده‌های سروتونین (SSRI) می‌شود. این دارو بر روی مواد شیمیایی موجود در مغز تأثیر می‌گذارد که ممکن است در افرادی که دارای افسردگی، اضطراب، یا علائم وسواسی-اجباری هستند، نامتعادل باشد. همچنین پروزاک برای درمان اختلال افسردگی، بیماری عصبی بیولوژیک (اختلال خوردن)، اختلال وسواس فکری و اختلال هراس به کار می‌رود. پروزاک گاهی اوقات همراه با یک داروی دیگر به نام الانزاپین (زپرسکا) برای درمان افسردگی مانیک ناشی از اختلال دوقطبی استفاده می شود. این ترکیب همچنین برای درمان افسردگی پس از استفاده از حداقل ۲ دارو دیگر که استعمال آنها بدون درمان موفقیت آمیز علائم باشد، مورد مصرف قرار می گیرد.


اطلاعات مهم مربوط به داروی پروزاک

اگر شما همچنین از داروی الانزاپین (Zyprexa) استفاده می‌کنید، راهنمای دارو Zyprexa را بخوانید و تمام هشدارها و دستورالعمل‌های ارائه‌شده به بیمار در مورد این دارو را مطالعه کنید.

اگر شما همچنین پیموزید یا تیوریدازین را مصرف می‌کنید، یا اگر از فرم تزریقی متیلن بلو استفاده می‌کنید، نباید از این دارو استفاده کنید.

اگر شما از یکی از مهار کننده های مونوآمین اکسیداز در ۱۴ روز گذشته، مانند ایزوکاربوکسازید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، rasagiline، سلجیلین، یا ترانیل سیپرومین استفاده کرده اید، از این دارو استفاده نکنید.

قبل از اینکه این دارو را مصرف کنید، باید حداقل ۱۴ روز پس از توقف مصرف مهارکننده MAO صبر کنید. قبل از مصرف تیوریدازین یا یک MAOI باید ۵ هفته پس از توقف مصرف فلوکستین صبر کنید و بعد شروع به استفاده از آن داروها کنید.

بعضی از جوانان وقتی برای اولین شروع به استفاده از داروهای ضدافسردگی می‌کنند، دچار افکار مربوط به خودکشی می‌شوند. در مورد تغییرات خلق‌وخو و یا نشانه‌هایتان هشیار باشید.

هرگونه نشانه‌های جدید و یا بدتر شدن شما، مانند تغییرات خلقی یا رفتاری، اضطراب، حملات هراس، خواب کم، یا اگر احساس می‌کنید تحریک‌پذیر هستید و یا اگر دچار هیجان، رفتار خشونت‌آمیز، پرخاشگری، بی‌قرار، شدید (ذهنی یا جسمی) افسرده هستید یا افکاری در مورد خودکشی یا صدمه زدن به خودتان دارید را به پزشک خود گزارش دهید.


اطلاعات مهمی که باید قبل از استفاده از فلوکستین بدانید

به پزشک خود در مورد همه داروهای ضدافسردگی دیگری که مصرف می‌کنید، به‌ویژه Celexa، Cymbalta، Desyrel، Effexor، Lexapro، Luvox، Oleptro، Paxil، Pexeva، Symbyax، Viibryd یا زولوفت اطلاع دهید.

بعضی از داروها می‌توانند با فلوکستین تداخل ایجاد کنند و باعث ایجاد یک بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شوند. اطمینان حاصل کنید که پزشک شما در مورد تمام داروهای دیگر که استفاده می‌کنید اطلاع دارد. قبل از هرگونه تغییر در نحوه و زمان مصرف داروهای خود، از پزشک خود در این زمینه سؤال کنید.

برای اطمینان از اینکه مصرف این دارو برای شما خطری ندارد، در موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

  • سیروز کبدی؛
  • بیماری‌های کلیوی؛
  • دیابت؛
  • گلوکوم زاویه‌دار؛
  • تشنج و یا صرع؛
  • اختلال دوقطبی (افسردگی -‌مانیا)؛
  • سابقه مصرف مواد مخدر یا افکار خودکشی؛
  • اگر شما با الکتروشوک (ECT) درمان شده‌اید.

بعضی از جوانان وقتی برای اولین شروع به استفاده از داروهای ضدافسردگی می‌کنند، دچار افکار مربوط به خودکشی می‌شوند. پزشک شما باید شمارا برای پایش میزان پیشرفت در درمان به‌طور منظم ویزیت کند. خانواده یا سایر مراقبین شما نیز باید به تغییرات خلق‌وخو و یا نشانه‌هایتان توجه داشته باشند.

مصرف پروزاک در دوران بارداری ممکن است باعث ایجاد مشکلات جدی ریه یا سایر عوارض در کودک شود. بااین‌وجود، اگر مصرف داروهای ضدافسردگی را متوقف کنید، ممکن است عود مجدد افسردگی را تجربه کنید. اگر حامله شدید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. بدون مشاوره با پزشک خود، شروع به مصرف این دارو در دوران بارداری خود نکنید.

این دارو می‌تواند از طریق شیر مادر به کودک شیرخوار انتقال‌یافته و به یک کودک شیرخوار آسیب برساند. اگر شما در حال تغذیه نوزاد با شیر مادر هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.

از این دارو برای درمان افراد زیر ۱۸ سال،  استفاده نکنید.


چگونه باید داروی پروزاک را استفاده کنید؟

داروی پروزاک را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید.  راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو  را در دوز های بیشتر  و یا کمتر از مقادیر  توصیه شده، مصرف نکنید.

کپسول پروزاک با رهش تأخیری را نشکنید، نجوید و یا باز نکنید. کپسول را کاملا ببلعید.

ممکن است ۴ هفته طول بکشد تا علائم بیماری در شما بهبود یابد. اگر علائم بیماری در بهبودی نیافت، به مصرف این دارو ادامه دهید و به پزشک خود اطلاع دهید.

استفاده از این دارو را به طور ناگهانی و یا اگر شما دچار علائم ناخوشایند ترک مصرف این دارو می‌شوید، متوقف نکنید. برای توقف بدون عوارض استفاده از این دارو، با پزشک خود مشورت کنید.

این دارو باید در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت نگهداری شود.

نحوه مصرف پروزاک (فلوکستین)

چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟

به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.

اگر دوز داروی هفتگی پروزاک را فراموش کردید، به‌محض این‌که به یاد آوردید، دوز ازدست‌رفته را بلافاصله مصرف کنید و ۷ روز بعد دوز بعدی را مصرف کنید. بااین‌حال، اگر تقریباً زمان برای دوز بعدی هفته به‌طور منظم برنامه‌ریزی‌شده است، از مصرف دوز فراموش‌شده اجتناب کنید و یک مورد بعدی را بر اساس دستورالعمل مصرف کنید. برای جبران دوز ازدست‌رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.

اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟

با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.

در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟

مصرف الکل یا نوشیدنی‌های الکلی  می‌تواند بعضی از عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد.

قبل از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) برای درد، آرتریت، تب و تورم، از پزشک خود سوال کنید. این داروها شامل آسپیرین، ایبوپروفن (Advil، Motrin)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب (Celebrex)، دیکلوفناک، اندومتاسین، ملوکسیکام و …  است. استفاده از NSAID به همراه Prozac ممکن است باعث مستعد شدن شما برای خونریزی شود.

مصرف داروی پروزاک ممکن است تفکر یا پاسخ‌دهی شمارا مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.


عوارض جانبی قرص پروزاک

اگر شما نشانه هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو، را مشاهده کنید با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

اگر موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک خود اطلاع دهید:

  • بینایی مبهم، دوبینی، درد یا تورم چشم و یا دیدن هاله در اطراف چراغ‌ها؛
  • نشانه‌های سطح بالای سروتونین در بدن مانند تحریک، توهم، تب، افزایش ضربان قلب، رفلکس بیش‌ازحد فعال، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن هماهنگی در حرکات بدن، غش کردن؛
  • نشانه‌های سطوح پایین سدیم در بدن مانند سردرد، سردرگمی، بی‌حسی، ضعف شدید، استفراغ، از دست دادن هماهنگی در حرکات بدن، احساس ناپایداری؛
  • واکنش سیستم عصبی شدید مانند بسیار سفت شدن عضلات، تب بالا، عرق کردن، سردرگمی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، لرزش، احساس مثل‌اینکه شما ممکن است غش کنید؛
  • واکنش شدید پوست مانند تب، گلودرد، تورم در چهره یا زبان شما، سوزش در چشمانتان، درد پوست، بثورات پوستی قرمز یا بنفش که به‌خصوص در صورت یا بدن شما گسترش می‌یابد و موجب پوسته‌پوسته شدن و تاول می‌شود.

عوارض جانبی شایع این دارو شامل :

مشکلات خواب (بی خوابی)، رویاهای عجیب و غریب؛ سردرد، سرگیجه، تغییرات بینایی؛ لرزش یا تکان بدن، احساس اضطراب یا عصبی؛ درد، ضعف، خمیازه، احساس خستگی؛ ناراحتی معده، از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ، اسهال؛ خشکی دهان، عرق کردن، گرگرفتگی؛ تغییر در وزن یا اشتها؛ بینی دردناک، درد سینوس، گلودرد، علائم آنفلوآنزا؛ کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، یا مشکل در ارگاسم.

این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد  دیگری  ممکن است رخ  دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت  مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.


چه داروهایی این دارو را تحت تأثیر قرار می‌دهند؟

مصرف این دارو همراه با داروهای دیگر شمارا خواب‌آلود و یا سرعت تنفس شمارا کاهش می‌دهد و ممکن است باعث عوارض جانبی خطرناک و یا مرگ شود. قبل از مصرف این دارو همراه با یک قرص خواب، داروهای ضد درد مخدر، یک شل کننده‌ی عضلانی، یا یک دارو برای اضطراب یا تشنج، با دکتر خود مشورت کنید.

بسیاری از داروها می‌توانند با پروزاک تداخل ایجاد کنند. ذکر همه واکنش‌های احتمالی در اینجا امکان‌پذیر نیست.

با پزشک خود در مورد تمام داروهای مصرفی فعلی خود و یا داروهایی که شروع و یا متوقف کرده‌اید، به‌ویژه موارد زیر مشورت کنید:

  • هر داروی ضدافسردگی دیگر؛
  • مخمر سنت جان؛
  • تریپتوفان (گاهی اوقات L-تریپتوفان نامیده می‌شود)؛
  • داروهای مصرفی برای رقیق کردن خون مانند وارفارین، کومادین، یانوتون؛
  • داروهای مصرفی برای درمان اضطراب، اختلالات خلقی، اختلالات فکر، یا بیماری‌های روحی مانند آمیتریپتیلین، بوزپیرن، دیزپارمین، لیتیوم، نوریتیپتیلین و … .
  • داروهای مصرفی برای درمان ADHD یا نارکولپسی مانند Adderall، Concerta، Ritalin، Vyvansse، Zenzedi و …؛
  • داروهای مصرفی برای درمان سردرد میگرنی مانند رزا تریپتان، سوپاتریپتان، زولمیت پرپتان و …
  • داروهای ضد درد مانند فنتانیل، ترامادول.

این لیست کامل نیست. بسیاری از داروهای دیگر اگر همراه با این دارو استفاده شود، می‌تواند با آن تداخل پیدا کند. این داروها شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه ، ویتامین‌ها ، و محصولات گیاهی است. فهرستی از تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک یا به مراقب سلامت خود ارائه دهید.


منبع: drugs.com

این مقاله توسط  مجله قرمز  به صورت اختصاصی، ترجمه شده است. در صورتی که این مطلب، برای شما مفید بود، لطفاً نظرات، انتقادات و موضوعات مورد علاقه پیشنهادی خود را با ما به اشتراک بگذارید.