داروی رمیکید (infliximab): نگاهی جامع به خصوصیات و عوارض جانبی این دارو

داروی رمیکید (infliximab) باعث کاهش اثرات موادی در بدن می‌شود که می‌توانند باعث التهاب در بدن شوند. از این دارو برای درمان بیماری‌های آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریازیس، کولیت اولسراتیو (التهاب زخمی شونده روده بزرگ)، بیماری کرون و اسپوندیلیت انکولیوز استفاده می‌شود. همچنین از داروی رمیکید برای درمان پلاک پسوریازیسی سخت یا غیرفعال استفاده می‌شود. این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکرشده، استفاده شود. در این مقاله به معرفی و بررسی نکات مهم در مورد این دارو می‌پردازیم.

اطلاعات مهم در مورد داروی رمیکید

اگر شما به آلرژی به داروی اینفلکسی مب حساسیت دارید یا اگر شما نیز با آناکینرا (Kineret) یا آباتاسپت (Orencia) درمان می‌شوید، نباید از این دارو استفاده کنید.

قبل از اینکه شروع به درمان با این دارو کنید، پزشک شما می‌تواند آزمایش‌هایی را درخواست دهد تا مطمئن شوید که شما سل (توبرکلوزیس) و سایر عفونت‌ها را ندارید.

استفاده از Remicade ممکن است خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان را افزایش دهد، ازجمله نوعی از نوع پرخطر سریع الرشد لنفوم که می‌تواند برای بیمار مرگبار باشد. از پزشک خود در مورد خطر خاص ابتلای به این نوع بیماری مهلک مطلع شوید.

داروی رمیکید (infliximab) می‌تواند سلول‌های خونی (گلبول‌های سفید) را کاهش دهد که به کنترل و دفع عفونت‌های بدن شما کمک می‌کند. عفونت‌های شدید و گاه مرگبار ممکن است در اثر این امر رخ دهد. درصورتی‌که علائم عفونت مانند تب، خستگی، علائم آنفلوانزا، سرفه یا درد پوستی رادارید، با پزشک خود تماس بگیرید.

اطلاعات مهمی که باید قبل از استفاده از داروی رمیکید بدانید

اگر تاکنون مبتلابه بیماری سل بوده‌اید،، یا اگر اخیراً به ناحیه‌ای سفر کرده‌اید که عفونت‌های خاصی در آنجا شایع است، در این زمینه به پزشک خود اطلاع دهید.

برای اطمینان از اینکه مصرف این دارو برای شما خطری ندارد، در موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

• نارسایی شدید قلبی، یا سایر مشکلات قلبی؛
• عفونت فعالی که اخیرا به آن مبتلا شده باشید، تب، سرفه، علائم آنفلوانزا، زخم های باز یا زخم های پوستی؛
• بیماری دیابت؛
• بیماری کبدی (به ویژه هپاتیت B)؛
• سابقه تشنج (صرع)
• بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)؛
• سابقه سرطان؛
• دارا بودن یک سیستم ایمنی ضعیف (به طور موقت سرکوب شده)
• بی خوابی یا سوزش در هر جایی در بدن شما؛
• ابتلا به یک بیماری که بر عصب یا عضلات تاثیر می گذارد، مانند مولتیپل اسکلروزیس یا سندرم گیلن باره (syndrome Guillain-Barre ) ؛
• اگر اخیرا با واکسن BCG (سل) واکسینه شده اید (Bacille Calmette-Guerin)؛
• اگر شما به طور برنامه ریزی شده در حال دریافت واکسن هستید.

قبل از شروع درمان با Remicade اطمینان حاصل کنید که فرزند شما تمام واکسن‌ها موردنیاز را دریافت کرده باشد.

برخی از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، نوعی از لنفوم (نوع سرطانی آن) به‌سرعت در آن‌ها رشد می‌کند. این بیماری بر کبد، طحال و مغز استخوان تأثیر می‌گذارد و می‌تواند برای افراد مبتلای به آن مرگبار باشد. این مورد به‌طور عمده در نوجوانان مرد و مردان جوان که در حال استفاده از Remicade همراه داروهای دیگر برای درمان بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو (التهاب زخمی شونده روده بزرگ)، هستند، رخ می‌دهد.

درنتیجه مصرف این دارو، افراد مبتلابه اختلالات خود ایمنی (ازجمله بیماری‌های آرتریت روماتوئید، بیماری کرون، اسپاسم آندیکولوز و پسوریازیس) ممکن است خطر ابتلا به لنفوم را داشته باشند. با پزشک خود درباره خطر فردی ابتلای به این موارد صحبت کنید.

قبل از شروع درمان با دارو، پزشک شما ممکن است آزمایش‌هایی را انجام دهد تا اطمینان حاصل کنید که شما سل (TB) یا سایر عفونت را ندارید. بعضی از عفونت‌ها در مناطق خاصی از جهان رخ می‌دهد. اگر شما در آن مناطق زندگی می‌کنید و یا اگر اخیراً به آنجا مسافرت کرده‌اید یا قصد سفر به آن رادارید به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر شما تا کنون بیماری  هپاتیت B داشته‌اید، مصرف این دارو می‌تواند این باعث عود این  وضعیت یا بدتر  شدن آن شود. برای اطمینان از سلامت کبد، شما در طول درمان و برای چند ماه پس از اینکه شما مصرف  این دارو را ترک کردید، نیاز به آزمایش‌های خون مکرری دارید.

چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟

اگر یک دوز از این دارو را از دست دادید، برای کسب راهنمایی به پزشک خود مراجعه کنید.

اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟

با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.

در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟

اجتناب از فعالیت هایی که ممکن است خطر آسیب  ناشی از خونریزی را در شما افزایش دهند.

در حین استفاده از این دارو، یک واکسن “زنده” دریافت نکنید، در شما ممکن است یک عفونت جدی ایجاد شود. واکسن‌های زنده شامل واکسن سرخک، اوریون، سرخجه (MMR)، فلج اطفال،روتاویروس، تیفوئید (حصبه)، تب زرد، واریسلا (آبله مرغان)، زوستر (زونا) و واکسن آنفلوانزای پرندگان هستند.

عوارض جانبی داروی رمیکید

برخی از عوارض جانبی ممکن است در طول تزریق داروی رمیکید رخ دهد. اگر دچار سرگیجه، تهوع، سرگیجه، خارش یا تپش، تورم، ضعف نفس یا سردرد، تب، لرز، درد ماهیچه یا درد مفاصل، درد یا تنگی در گلو، درد قفسه سینه، یا مشکل بلع در طول تزریق و یا بعدازآن شدید به پزشک خود اطلاع دهید. واکنش تزریق نیز ممکن است در عرض ۱ یا ۲ ساعت پس از تزریق رخ دهد.

اگر شما نشانه هایی از یک واکنش آلرژیک به داروی رمیکید مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو، را مشاهده کنید با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

عفونت های شدید و گاهی مرگباری ممکن است در طول درمان با Remicade رخ دهد. اگر علائم عفونت مانند تب، خستگی شدید، علائم آنفلوانزا، سرفه یا علائم پوستی (درد، التهاب یا قرمزی) را داشتید ، با پزشک خود تماس بگیرید.

اگر موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک خود اطلاع دهید:

• تغییرات پوستی، رشد عوارض جدیدی روی پوست؛
• کمرنگ بودن پوست، کبودی یا خونریزی ؛
• تأخیر در واکنش‌های آلرژیک (تا ۱۲ روز پس از دریافت infliximab)، تب، گلودرد، بلع مشکل، سردرد، درد مفصلی یا عضلانی، خارش پوست، یا تورم در صورت یا دستان شما؛
• مشکلات کبدی، درد در قسمت فوقانی معده، خستگی، از دست دادن اشتها، ادرار تیره‌رنگ، مدفوع خاکستری‌رنگ، زردی (زرد شدن پوست یا چشم)؛
• سندرم لوپوس مانند درد یا تورم مفصلی، ناراحتی قفسه سینه، احساس خستگی، بثورات پوستی بر روی گونه‌ها یا بازوها (که در مواجهه با نور خورشید بدتر می‌شود)؛
• مشکلات عصبی، بی‌حسی یا سوزن شدن، مشکلات بینایی یا احساس ضعف در بازوها یا پاها.
• پسوریازیس جدید یا بدتر شدن وضعیت ابتلای به این بیماری، قرمزی پوست یا لکه‌های مقعدی، برآمدگی‌های پرشده با چرک؛
• نشانه‌های ابتلا به نارسایی قلبی مانند تنگی نفس با تورم مچ پا یا پاها، افزایش سریع وزن؛
• علائم ابتلا به لنفوم مانند تب، تعریق شبانه، کاهش وزن، درد معده یا تورم، درد قفسه سینه، سرفه، مشکل تنفس، تورم غدد (در گردن، زیر بغل و کشاله ران)؛
• نشانه‌های ابتلا به سل مانند تب، سرفه، تعریق شبانه، از دست دادن اشتها، کاهش وزن، احساس خستگی زیاد.

عوارض جانبی شایع رمیکید  عبارت اند از:

• گرفتگی بینی، درد سینوس؛
• گلو درد، سرفه
• سردرد
• دل درد.

این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد  دیگری  ممکن است رخ  دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت  مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.

چه داروهایی  مصرف  داروی رمیکید را تحت تاثیر قرار می دهند؟

با دکتر خود در مورد تمام داروهای مصرفی فعلی خود و یا داروهایی که شروع و یا متوقف کرده‌اید، به ویژه موارد زیر مشورت کنید:

• آباتاسپت (Orencia)؛
• آناکینرا (Kineret)؛

• Tocilizumab (Actemra)؛
• هر نوع داروی “بیولوژیک” برای درمان بیماری شما مانند آدالیموآمب، سرتولیزوماب، اتانرپت، گولیمامب، ناتالیوزوبام، ریتوکسیماب و …؛
• فتوتراپی برای درمان پسوریازیس؛
• هر دارو دیگری که برای درمان بیماری کرون، کولیت اولسراتیو (التهاب زخمی شونده روده بزرگ)، آرتریت روماتوئید، اسپوندیلیت انکیلوز، آرتریت پسوریازیس یا پسوریازیس می‌شود.

این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد  دیگری  ممکن است رخ  دهد. بسیاری از داروهای دیگر اگر همراه با این دارو استفاده شود، می‌تواند با آن تداخل پیدا کند. این داروها شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه ، ویتامین‌ها ، و محصولات گیاهی است. ذکر تمام موارد واکنش‌ها و تداخلات دارویی با این دارو ممکن نیست.

منبع مقاله drugs.com
این مقاله به‌طور اختصاصی توسط مجله قرمز ترجمه‌شده است. اگر مقاله فوق موردپسند شما واقع شد، خرسند خواهیم شد که نظرات و پیشنهادات و انتقادات خود را برای هرچه بهتر شدن سطح کیفی مقالات با ما در میان بگذارید و از دیگر مقالات ما در بخش سلامت و تغذیه سایت دیدن فرمایید.