تاثیر موسیقی درمانی بر روی همه ی افراد وجود دارد و مقالات متعددی در این باره چاپ شده است که این موضوع را در بسیاری از زمینه ها اثبات می‌کند. تاکنون تحقیقات زیادی در زمینه ی تاثیر موسیقی درمانی بر روی کودکان انجام شده و نتایج آن به صورت مقاله های مختلف، به خصوص در سال های اخیر چاپ شده است. در این مقاله ی کوتاه، که ترجمه ی اختصاصی سایت مجله ی قرمز از منبع راهنمای جامع موسیقی است، تاثیر این درمان در عملکرد حرکتی، مهارت های ارتباطی، شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان مختصرا بیان می‌شود.  

تاثیر موسیقی درمانی در عملکرد حرکتی کودکان

تاثیر موسیقی درمانی، برای بهبود انواع ناتوانی های حرکتی بسیار زیاد است. هر یک از ابزار آلات موسیقی، در رسیدن به اهداف خاصی که برای کودک در نظر گرفته شده است مفیدند و پارامتر های مورد نیاز برای رسیدن به اهداف حرکتی مطلوب را مشخص می‌کنند. موسیقی درمانگر ها از موسیقی برای تسهیل مشارکت هر فرد بیمار و در عین حال، تطبیق یافتن با سطح عملکردی کودک و ساده تر کردن آن بهره می‌گیرند. ملودی های ساده و تکراری- خواه یک ملودی آشنا باشد و یا نباشد- بیشترین تاثیر را در مورد کودکان داشته است. توانایی موسیقی درمانگر در تبدیل متن آهنگ به صورتی دیگر، به طوری که با ریتم مورد نظر همخوانی داشته باشد، و همچنین استفاده ی موسیقی درمانگر از ترکیبی از وسایل موسیقی مناسب برای هدف مورد نظر، منجر می‌شود که تاثیر موسیقی درمانی بر روی کودکان- در هر سطحی و با هر عملکردی- بیشتر باشد.

تاثیر موسیقی درمانی در کودکان و عملکرد های آن ها

تاثیر موسیقی درمانی در مهارت های ارتباطی کودکان

موسیقی درمانی نقش عمده ای در توسعه و توانبخشیِ مهارت های ارتباط کلامی و همچنین غیر کلامی در کودکان دارد. در مورد تاثیر موسیقی درمانی در مهارت های ارتباطی، موسیقی درمانگر ها می‌توانند ناتوانی هایی را همچون: اختلالات ناشی از ضربه ی مغزی، ناهنجاری های روان و سلیس صحبت کردن مثل لکنت زبان و ایجاد صداهای ناهنجار و یا ناتوان بودن در تکلم و ناهنجاری های مرتبط با صوت، که ممکن است منجر به غیر نرمال بودن زیر و بمی صدا، بیش از حد بلند صحبت کردن، صدای زنگ دار، مشکل در کنترل تنفسی یا ناتوانی در به کار بردن قواعد زبان به طور صحیح شود، بهبود بخشند.

اهداف مورد نظر در زمینه ی ارتباطات و تکلم، می‌تواند شامل بهبود موضوعاتی مثل: صحبت کردن بی اختیار، قدرت کم در ادراک سخن، عدم کنترل های حرکتی و هماهنگی های ضروری برای شمرده و روان صحبت کردن، ناتوانی در ایجاد صوت و توالی صداها، سرعت نامناسب برای صحبت کردن و توانایی پایین در فهم سخن دیگران باشد. بسیار ضروری است که در هنگام کار کردن با کودکان، از میزان پیشرفت آن ها آگاه باشیم و مطابق با سطح پیشرفت آن ها، به انتخاب وسایل موسیقی بپردازیم که اهداف مورد نظر را در آن زمان برآورده می‌نمایند. DSLM (آموزش زبان و توسعه ی مهارت های گفتاری به وسیله ی موسیقی) یک تکنیک مربوط به اعصاب و در حیطه ی تکنیک های موسیقی درمانی است که به طور گسترده ای از ابزار های موسیقایی مناسب و تجارب موسیقایی، برای بهبود توانایی های گفتاری و زبانی با استفاده از کارهایی همچون آواز خوانی، سرود خوانی، نواختن یک ساز موسیقایی و همچنین ترکیب موسیقی و حرف و حرکت، استفاده می‌نماید.

ترجمه ی اختصاصی مجله ی قرمز

منبع: Music Handbook 2016