اطلاعات دارویی، عوارض احتمالی و نحوه مصرف تیزانیدین


قرص تیزانیدین

تیزانیدین یک داروی شل کننده (آرامش دهنده) عضلانی کوتاه اثر است. این دارو از طریق مسدود کردن تکانه‌های عصبی (احساس درد) که به مغز شما فرستاده می‌شود، کار می‌کند. تیزانیدین همچنین برای درمان اسپاسم و به‌طور موقت آرامش بخشیدن به تون عضلانی استفاده می‌شود.

در این مقاله به معرفی دارو، نحوه کارکرد این دارو و عوارض جانبی آن به‌طور مفصل می‌پردازیم. البته این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکرشده، استفاده شود که توصیه می‌کنیم که این استفاده از این دارو بر اساس تجویز و نظارت پزشک شما باشد.


اطلاعات مهم مربوط به داروی تیزانیدین

تیزانیدین یک داروی کوتاه اثر است که باید تنها برای فعالیت‌های روزانه که نیاز به رهایی از اسپاسم عضلانی احساس می‌شود، مورداستفاده قرار گیرد.

اگر شما همچنین در حال مصرف فلووکسامین (Luvox) و یا سیپروفلوکساسین (CIPRO) هستید، نباید از این دارو استفاده کنید.

هنگامی‌که شما نیاز به تون (حرکت) عضلانی برای تعادل امن و جنبش در طول فعالیت‌های خاص دارید، نباید از این دارو استفاده کنید. در برخی شرایط، کاهش حالت تون عضلانی، ممکن است امنیت فیزیکی شمارا به خطر اندازد.

تغییر مصرف بین قرص و کپسول و یا تغییر راه مصرف این دارو توسط شما با توجه به غذا خوردن، می‌تواند به افزایش عوارض جانبی ناشی از این دارو و یا کاهش در اثر درمانی آن منجر شود. دستورالعمل پزشک خود را در این زمینه به‌دقت دنبال کنید. پس از اعمال هرگونه تغییر در چگونگی مصرف این دارو، اگر شما متوجه هرگونه تغییری در نحوه کارکرد دارو شدید و یا اگر مصرف این دارو باعث افزایش عوارض جانبی در شما شد، به پزشک خود اطلاع دهید.

بیش از سه دوز (۳۶ میلی‌گرم) از این دارو را در یک دوره ۲۴ ساعته مصرف نکنید. مصرف بیش‌ازحد این دارو می‌تواند به کبد شما آسیب برساند. سرماخوردگی یا آلرژی و حساسیت به دارو، داروهای مخدر ضد درد، قرص‌های خواب‌آور، دیگر داروهای آرامش‌دهنده عضلانی و داروهای مصرفی برای صرع، افسردگی یا اضطراب می‌تواند به خواب‌آلودگی ناشی از این دارو اضافه کند.

اجتناب از نوشیدن الکل در حین مصرف این دارو. الکل می‌تواند بعضی اثرات جانبی ناشی از این دارو را بدتر کند.

نکاتی   که باید  قبل از استفاده از این دارو  بدانید

اگر شما به این دارو آلرژی دارید و یا موارد زیر رادارید، نباید از این دارو استفاده کنید:

  • اگر شما در حال مصرف ضدافسردگی فلووکسامین (Luvox) هستید؛
  • اگر شما در حال مصرف داروی آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین (CIPRO) هستید.

در موارد زیر برای اینکه مطمئن شوید که مصرف  این دارو برای شما خطری ندارد، با پزشک خود مشورت کنید:

  • بیماری‌های کبدی؛
  • بیماری‌های کلیوی؛
  • فشارخون پایین (هایپوتنشن).

مشخص نیست که آیا تیزانیدین به یک نوزاد به دنیا نیامده آسیب برساند یا نه. اگر شما باردار هستید یا قصد در حین استفاده از این دارو قصد باردار شدن را دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

معلوم نیست که این از دارو ممکن است که از  طریق شیر مادر عبور کند و به کودک شیرخوار انتقال یافته و آسیب برساند یا نه. اگر شما با شیر مادر یک نوزاد را تغذیه می‌کنید به پزشک خود اطلاع دهید.


نحوه مصرف تیزانیدین

داروی تیزانیدین را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. دکتر شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما  را برای اطمینان برای گرفتن  بهترین نتایج،  تغییر دهید. این دارو  را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر  توصیه شده مصرف نکنید.

در اغلب موارد شما ممکن است تیزانیدین را تا ۳ بار در روز در صورت نیاز مصرف کنید. اجازه دهید که بین ۶ تا ۸ ساعت میان دو دوز مصرفی از این دارو فاصله بیفتد.

شما می‌توانید تیزانیدین را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید، اما سعی کنید که فقط به یکی از این دو حالت عمل کنید. جایگزینی بین مصرف غذا و مصرف این دارو بدون مواد غذایی می‌تواند باعث شود که این دارو کمتر مؤثر باشد و یا باعث افزایش عوارض جانبی این دارو شود.

تغییر مصرف بین قرص و کپسول و یا تغییر راه مصرف این دارو توسط شما با توجه به غذا خوردن، می‌تواند به افزایش عوارض جانبی ناشی از این دارو و یا کاهش در اثر درمانی آن منجر شود:

  • مصرف این قرص با غذا می تواند سطح تیزانیدین را در خون شما افزایش دهد.
  • مصرف کپسول این دارو  همراه با غذا می تواند سطح تیزانیدین را در خون کاهش دهد.

تیزانیدین یک داروی کوتاه اثر است و اثرات آن بین ۱ و ۳ ساعت بین از مصرف توسط شما خواهد بود. شما باید این دارو فقط برای فعالیت‌های روزانه که نیاز به رهایی از اسپاسم های عضلانی دارید، مصرف کنید.

در حین مصرف این دارو، شما به آزمایش‌های خون مکرر برای بررسی عملکرد کبد خود نیاز خواهید داشت.

اگر شما استفاده از این دارو را به‌طور ناگهانی پس از یک استفاده طولانی‌مدت متوقف کنید، ممکن است علائم ترک مانند سرگیجه، ضربان قلب سریع، لرزش و اضطراب در شما ایجاد شود. از پزشک خود در مورد اینکه چگونه با خیال راحت استفاده از این دارو را متوقف کنید، سؤال کنید.

این دارو باید در دمای اتاق به دور از گرماو رطوبت  نگهداری شود.

نحوه مصرف تیزانیدین

چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟

به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.

اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟

با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.

علائم مصرف بیش از این دارو می‌تواند شامل ضعف، خواب‌آلودگی، گیجی، ضربان آهسته قلب، تنفس کم‌عمق، احساس سرگیجه، یا غش باشد.

در هنگام مصرف داروی تیزانیدین باید از چه مواردی اجتناب کنید؟

اجتناب از نوشیدن الکل در حین مصرف این دارو. الکل می‌تواند بعضی اثرات جانبی ناشی از این دارو را بدتر کند.

مصرف این دارو ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.

اجتناب از بلند شدن بیش از حد سریع از حالت نشسته یا دراز کش، چون شما ممکن است احساس سرگیجه کنید. برای جلوگیری از سقوط به‌آرامی بلند شده و خود را ثابت کنید.


عوارض جانبی تیزانیدین

اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به داروی تیزانیدین مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

اگر موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک خود اطلاع دهید:

  • احساس سرگیجه، احساسی مثل‌اینکه شما ممکن است بی‌هوش شوید؛
  • تنفس ضعیف و یا کم‌عمق؛
  • سردرگمی، توهم؛
  • درد یا سوزش هنگام ادرار.

عوارض جانبی شایع این دارو شامل:

  • خواب آلودگی، سرگیجه، ضعف؛
  • احساس عصبی بودن.
  • تاری دید؛
  • علائم شبیه سرماخوردگی؛
  • خشکی دهان، مشکل در صحبت کردن؛
  • غیر طبیعی بودن آنزیم های کبدی
  • آبریزش بینی، گلو درد.
  • مشکلات ادراری؛
  • استفراغ، یبوست؛
  • حرکات کنترل نشده بدن .

این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد  دیگری  ممکن است رخ  دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت  مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.


اطلاعات دوز مصرفی تیزانیدین

دوز معمول مصرفی توسط بزرگ‌سالان برای درمان اسپاسم عضلانی:

دوز اولیه: ۲ میلی‌گرم به‌صورت خوراکی هر ۶ تا ۸ ساعت یک‌بار در صورت نیاز

اوج اثر این دارو در حدود ۱ تا ۲ ساعت بعد از مصرف رخ می‌دهد و برای تا ۳ تا ۶ ساعت طول می‌کشد. درمان می‌تواند تا حداکثر ۳ دوز در ۲۴ ساعت اگر موردنیاز بود تکرار شود؛ به‌تدریج دوز دارو را به‌اندازه ۲ تا ۴ میلی‌گرم در فواصل ۱ تا ۴ روز افزایش دهید تا کاهش رضایت‌بخش تون عضلانی را به دست آورید.

حداکثر دوز واحد: ۱۶ میلی‌گرم

حداکثر دوز روزانه: ۳۶ میلی‌گرم در ۲۴ ساعت

نظرات: زمانی که این دارو با یا بدون غذا مصرف شود تفاوت قابل‌توجهی در جذب بین کپسول و قرص انتظار می‌رود؛ این تفاوت‌ها می‌تواند در تغییرات در اثربخشی و تحمل‌پذیری مؤثر باشد.

این دارو را صرفاً با غذا یا بدون غذا، مصرف کنید و رژیم مصرفی این دارو را تغییر ندهید.

موارد استفاده از این دارو: مدیریت اسپاسم.


چه داروهایی تیزانیدین را تحت تأثیر قرار می‌دهند؟

مصرف داروی تیزانیدین همراه با داروهای دیگر که شمارا خواب‌آلود و یا سرعت تنفس شمارا کند می‌کند، می‌تواند در شما عوارض جانبی خطرناک یا مرگ شود. قبل از مصرف یک قرص خواب، داروهای ضد درد مخدر، داروهای تجویزی برای تسکین سرفه، یک شل کننده عضلانی، یا داروهای مصرفی برای اضطراب، افسردگی، یا تشنج با پزشک خود مشورت کنید.

با دکتر خود در مورد تمام داروهای مصرفی فعلی خود و یا داروهایی که شروع و یا متوقف کرده‌اید، به ویژه موارد زیر مشورت کنید:

  • آسیکلوویر؛
  • قرص تیکلوپیدین؛
  • zileuton؛
  • قرص‌های ضدبارداری؛
  • یک آنتی‌بیوتیک مانند سیپروفلوکساسین، جمی فلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، یا افلوکساسین؛
  • داروی های مصرفی برای درمان فشارخون مانند کلونیدین، guanfacine، متیل دوپا؛
  • داروهای مصرفی برای تنظیم ریتم قلب مانند آمیودارون، مکسیلیتین، پروپافنون، وراپامیل؛
  • داروهای مصرفی برای درمان اسید معده مانند سایمتیدین، فاموتیدین.

این لیست کامل نیست و داروهای دیگر ممکن است با این دارو تداخل پیدا کنند. به پزشک خود در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید، اطلاع دهید. این  داروها شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، ویتامین‌ها، و محصولات گیاهی هستند.


منبع: drugs.com

این مقاله توسط  مجله قرمز به صورت اختصاصی، ترجمه شده است. در صورتی که این مطلب، برای شما مفید بود، لطفاً نظرات، انتقادات و موضوعات مورد علاقه پیشنهادی خود را با ما به اشتراک بگذارید.